Amaya Series #1: His Sweet But Deadly Bodyguard

Chapter 33

Tahimik akong nakaupo habang may hawak na baso ng alak sa aking isang kamay at tamihik yung iniinom. Habang ang katabi ko namang si Hendrix ay tahimik ding nagbabasa ng magazine. Ang bilis ng mga pangyayari parang kanina lang nasa sasakyan ako at bumabayahe sa kung saang lupalop ng mundo.

Hanggangang ngayon hindi ko pa rin alam kung saan kami pupuntang dalawa ni Hendrix, kanina pa ako paulit-ulit na nagtatanong sa kanya pero hindi naman nya ako sinasagot ang laging sagot nya sakin ay secret palagi na lang secret. Hindi maiwasang mapatingin sa labas ng bintana.

I was just looking out the window of the plane. I see clouds and the whole city. Tahimik lang akong natingin sa labas ng bintana ng aming sinasakyang eroplano, ngayon ko lang napansin na kaming dalawa lang pala ni Hendrix ang nakasakay dito maliban sa dalawang piloto at isang flight attendant.

At nakalimutan ko nga pa lang private plane ni Hendrix ang aming sinasakyan ngayon. Wala talaga akong idea kung saan kami pupunta, well bahala na basta mabubuhay ako okay na yun. Tahimik ang buong paligid, parehas kaming hindi nagsasalitang dalawa ni Hendrix.

At para bang may sarili kaming mundo dito sa loob ng kanyang sariling eroplano. Ibinababa ko ang hawak kong baso ng alak sa maliit na lamesa at nagpatuloy pa ring nakatingin sa labas. Hanggang sa nakaramdam ako ng antok dahil alam kong matagal-tagal pa ang bayahe naming dalawa ni Hendrix sa himpapawid.

Hindi nagtagal ay unti-unti akong dinadalawa ng antok, isinandal ko ang aking ulo sa gilid ng bintana at ipinikit ang aking mga mata. Hindi pa nga ako tuluyang nakatulog ng maramdaman ko ang isang kamay na nasa aking ulo at inilapit ito sa kanyang balikat. Naramdaman ko na lang na hinahaplos nya ang aking ulong na nasa kanyang balikat.

"Sleep well, baby."

Ayun ang huli kong narinig bago ako tuluyang nakatulog sa kanyang balikat. Narinig ko pang may sinasabi sya pero hindi ko na inintindi yun dahil na rin sa kaantukan. As I close my eyes I feel his arms hugging me and make closer to his chest.

"I'm scared po." Naiiyak na sabi ng batang si Caitríona sa matandang babae habang hagit syang nakayakap dito.

"Shhh... Don't be scared, Caitríona. I am here." The old lady said to her while hugging, and she brushed her tears with a bare hand.

"Hoy tanda, patahimikin mo yang batang yan at baka mapatay ko yan ng wala sa oras. Nakakarindi ang boses." Said the man in black clothes while holding a gun in the other hand.

"Manahimik ka nga jan, lagot tayo kay boss kapag may nagyari jan sa bata." Other man said and look at me from head to toe.

Umiiyak lang ako ng iyak ng tahimik, hindi ko alam kung saan kami dadalhin ng mga lalaking ito. Basta ang naalala ko lang ay nasa parke kaming tatlo ng aking kapatid at masayang naglalaro ng bigla kaming hinila at pilit na pinapasok sa loob ng kulay itim na van.

I look at my little brother, who cries too while holding my hand tightly. I didn't know where they will take us. I was very young. I want to go home and hug my mom. That four-man with a gun in their hands is so scary. Umiiyak lang ako at niyakap ang aking nakababatang kapatid.

Hindi nagtagal ay nagbago ang buong lugar mula sa loob ng itim na van ay napunta ang batang si Caitríona sa isang abandonadong lugar na sobrang dilim at nakatutok kay Caitríona ang baril ng isang lalaki habang pilit syang hinilila nito.

"Let go of me!" Malakas na sigaw ng batang si Caitríona ang tanging naririnig sa buong abandonadong lugar.

"Where are you taking me!" Sigaw pa rin ng batang si Caitríona sa lalaking may hawak sa kanyang braso at pilit syang hinila.