My Sketch Boyfriend (Completed)

CHAPTER 23: The Twin's Duel

Dedicated to HanMin_Yu :) Dahil sa 4 consecutive comments mo natuwa ako^_^. THANK YOU!
~*~*~*~* ~*~*~*~* ~*~*~*~* ~*~*~*~* ~

Youngmin's POV

Nandito ako ngayon sa condo ko. Nauna na akong umuwi kasi wala naman akong gagawin ngayon kaya mag papahinga muna ako.

Pero hindi ko maiwasan na maalala ang nangyari kanina.

Masaya ako dahil nakahanap na din ang kambal ko ng deserving na babae para sa kanya. May parte sa puso ko na nasasaktan, nalulungkot, naaawa, at the same time masaya para sa kanya. At sana heto na ang babaeng maging una at huling nagmamahal sa kanya.

Pumunta muna ako sa kusina para kumuha ng snacks. Nga pala masayang mag laro ng LOL (League of Legends) kapag may kinakain XD. Bubuksan ko na sana ang ref ng may kumatok.

*knock* *knock* *knock*

Hmm? may tao? Ay malang Youngmin meron? Alangan namang alien diba? shunga lang (-.-)7

"Coming!"...Sigaw ko. Kinuha ko ang V-cut chips and dumiretso na ng pinto.

Pag bukas ko.....

O.o

Speaking of an alien...."Kwangmin? What happen to you? bakit puno ka ng...Ano bayan? Sauce?"

Ay ang bad ko. Let me scratch the word ALIEN. Ano na namang kalokohan ang ginawa nito?

"Let me guess. Is it your prank again?"

Lahat ng prank nya kasi successful LAHAT pero nadadamay naman sa LAHAT ng mga kalat na ginawa nya. tsk tsk haay nako.

"Yep, but don't worry it's not a major thing ^_^, we just having fun"

"Ano na naman ang ginawa mo kay kate? Kwangmin ah"

"Hyung pwede papasukin mo muna ako? Ang lagkit na kasi eh *aegyo smile*

[A/N: Aegyo means "Cute"]

"Tsk don't act on me like that. Hahaha mukha kang ewan, pasok ka na nga amoy panis kana eh"

"(kamot sa batok at nahihiyang pumasok) Hyung naman eh pahiram naman ng damit"

"Okay, andon sa kwarto pumasok ka nalang don"

"Bakit kasi hindi ka pa umuwi ng bahay. Ang boring kapag wala ka hyung"

"Sus, wag ka nga next time doon na ako"

"Talaga hyung? Bakit hindi nalang ngayon?"

"Wag ng makulit"

"Nag tatanong lang eh"

"Maligo ka na nga bago pa bumaho at amoy tindahan tong kwarto"

"Kanina kapa hyung ah! Nakakasakit ka na ng damdamin alam mo yun?"

"Wag OA bro, Parang nasa 1st trimester ka na ng pag bubuntis"

Binato nya ako agad ng unan pero nasalo ko naman.

"Hahaha"

"Makaligo na nga nahihiya naman ako sa iba dyan na mabango"

"Syempre alagang perfume eh"

"Ewan ko sayo" -.-|||

At pumasok na sya sa bathroom. Haha sarap talagang asarin itong kambal ko. Kaya nga ayaw kong masaktan sya eh at ayaw kong nakikita syang masaktan. Hindi ako magsisisi sa gagawin ko kong sino man yang tao ang mananakit sa kambal ko. Isang patak lang ng luha nya isang suntok ang manggagaling sakin. That's who I am. A protective, responsible and loving twin brother. And he is my one and only treasure that I have.

After few minutes lumabas na sya habang ako nag lalaro ng LOL (League Of Legends).
Who's playing this game? Si Ahri (the Solo Mio) Gamit ko. Ano duel tayo? :)

"Kwanggie, sabi pala ni donghyun hyung na meron tayong photo shoot bukas. It takes 3 hours of preparation para sa comeback natin"

(Lol Narrator: Double kill!)

"Ehh? May comeback na tayo? Ano ang theme?"

"I have no idea. Pero sabi niya fantasy daw"

"Hyung you really love playing that. And I miss those time when we are still a kids at palagi mo akong natatalo"

"Haha! Kaw kasi mali ang items na ginagamit mo"

"Kahit na! I want a rematch!"

"Game! Kunin mo yung laptop sa sala"

I exit the game kahit na may ibang teammates pa akong lumalaban. It's okay if I have a time penalty and hindi ako makaka pag laro ng ibang games if the game is still on. That is the one of the rules na bawal sa game. But I have many accounts so no worries. :)

"Hyung, Tatalunin na talaga kita for 150th times"

Wag kayong magulat. Since we are 8 years old marunong na kami nito. Pasaway kami eh. Bilangin nyo nalang ang isang 1 hour. Maximum of time limits ng game is 54 minutes while minimum is 24 minutes. Kaya in just 20 minutes nasa level 10 na ako. Palagi kasi akong bumibili ng items and I summoned them to upgraded into powerful items.

How about kwanggie? Hindi na tumataas ng level kapag nakaabot na ng level 5 yan.
Tinutulongan ko na nga sya tinatanggi pa. Gusto nya daw kasi na mag isa nyang pag aaralan.

I log out and use my another acc. and the game is on! Pwede namang maging local networks so okay lang kong kayong dalawa lang ang mag lalaban.

I picked Ahri again. I love here character and she has a nine tales like the kyubi of naruto. I admire her alot because she is also beautiful and cute one :).

Kwanggie picked Miss Fortune. Haha we really love to picked girls as our warrior because girls sometimes have their side of being a taugh woman and at the same time a brave warrior who is willing to sucrifise their lives just to protect their empire or dear one.

And nag locked in na kami.

Nag start na ang game and first kumuha muna ako ng mga minor items para madagdagan ng kaunti ang armor, streingh and intelligence ko.

Pumunta na ako sa tower which is nasa middle ako na lane and I'm waiting for the enemies to arrive.>:)

After 30 seconds

(Minions have spawned)

****

Nasa level 5 na ako. Si kwanggie naman level 4. Wow nakahabol. XD

"Hyung saan ka?"

"Nasa middle"

"Okay"

O.o ehh? attacking behind my back? Pinagaralan nya talaga ang bawat kilos ko.

I activate my shield and heal Ahri. Half nalang ang lebel ng lifespan ko. Pero kaya ko naman syang atakihin.

Ginamit ko ang level 2 Poke and it increased my punch at nag red na lifespan nya.

"Hyung naman eh! Bigyan mo naman ako ng chance na patayin ka!"

"Bawat laro ay gyera kwanggie. Kaya hindi lahat ng bagay nadadaan sa pag Please sa isang tao"

Hindi sya sumagot. Tinatakbuhan nya lang ako pabalik sa base nya but I don't let my prey to escape. And I use my level 3 Burst...

(first blood!)

"Wag kang tumakbo kwanggie kapag nasa kalagitnaan ka ng laban. Kong may natitira kapang lakas na ipaglaban ang sarili mo, harapin mo yun kahit mamatay ka. Dahil dyan mo matutunan na maging lumakas kahit mabigo ka kasi panalo ka naman sa larong hindi nangdadaya, hindi sumusuko at malinis kang lumaban para sa mahal mo. Patunayan mo yan sa kalaban mo kong gaano ka katapang para ipagtanggol mo sya kahit anong mangyari"

Natulala sya sa sinabi ko. I just want him to realize para alam nya sa sarili nya na ang problema ay hindi tinatakasan bawat minuto.

And one more thing kwanggie.

Tumayo ako at pinuntahan sya sa bed kong saan naka indian seat sya at tinitignan ang screen.

"Don't waist your time for being a warrior for kate. Because every minute your enemies have much