Müstakbel Kocam

12.Bölüm = Bebek

Muratın Ağzından:

Sabah gözlerimi açtığımda bana sımsıkı sarılmış kadınımı yanımda buldum.Başını boynuma gömmüş ve mutlu görünüyordu.

Bende öyleydim...

Belime kollarını öyle bir sarmıştı ki...Gitmemden kotkar gibi.

Dün gece bizim gecemizdi.Sonunda benim olmuştu.

Murat TAŞERİN ilk ve son kadını...

Ayşemin yüzünün her köşesini öpmeye başladım.Yüz hatlarını öperek ezberlediğim kadın...Gözleri açmaya başladı.Şu an öyle tatlı duruyordu ki...

Ayşemin Ağzından:

Sabah yüzümde hissettiğim öpücüklerle gözlerimi açtım.Yüz hatlarımı öperek ezberleyen adam...Yavaş yavaş kendime geldiğimde karşımda gördüğüm Muratla gözlerim iri iri açıldı.-Ulan be, aynı yatağı paylaşmakta varmış....-diye düşünmeden edemedim.Hızla dudaklarıma uzun bir öpücük kondurdu.Öpüşü en sevdiğim şevkati...Sona ne olduğunu anlamadan birden üstüme çıktı.

''Günaydın güzelim.''dedi.Üstümdeki şaşkınlığı atınca cevap verdim.

''Günaydın Murat.''dedim.Üstümden bir hızla kalktı ve banyoya ilerledi.Bende ayağa kalkmaya çalıştım.Ama sadece çalıştım...Kasıklarımda lanet olası bir ağrı vardı.Bu ağrı yüzünden ağzımdan acı dolu boğuk bir inilti çıktı.Murat belindeki havluyla çıkınca benim sesimi duymuş olacak ki aceleyle yanıma geldi.Bu ağrı regl ağrısından beterdi.

''İyi misin güzelim?''dedi.Bu sabah da bana güzelim demişti.O an içimden geçirdim.Bütün kelimeler sizin olsun,Muratın ağzından çıkan -güzelim- kelimeler benim...Bu çok hoşuma gitmişti.Murat cevap beklercesine bana bakıyordu.Hemen cevap verdim.

''Canım çok acıyor.''dedim sızlanarak.

''Tamam sen bu gün yat dinlen güzelim.Ben sana kahvaltılık bir şeyler getireyim.''dedi.-Tamam- dercesine kafamı salladığımda hızla üstünü giyip odadan çıktı.Banyoya gittim ve bir güzel duş aldım.Üstümü giydiğimde odanın kapısı açıldı.Murat elindeki kahvaltı tepsisiyle yanıma geldi.Odadaki masaya oturup kahvaltımızı ettik.Konuşmuyordu,konuşmuyordum.Utanıyordum çünkü.Hızla cam kenarındaki koltuğa geçtim ve üstündeki dergiyi aldım.Kapağında sosyal medyadan anlamlı sözler yazıyordu.Merak ettim ve ilk sayfasını açtım.

''Yok anlamıyorum kendimi, neden bu kadar çok değer veriyorum insanlara, neden bu kadar çok sinirliyim, neden bu kadar çok köpürüyorum. Bak benim şu hayatta kimsem yok. Çevrem falanda olmasın, istemiyorum gerek yok. Babam hep 1 tane olsun temiz olsun derdi, öyle yapmaya çalışıyorum ama temiz yok. Olanlarda sonra değişiyor zaten, anlamıyorum kendimi neden bu kadar iyiyim. Neden sevince değişiyorum, anlamıyorum. Artık ne yalan söyliyeyim, bıktım sahte insanlardan, onlara gerekte duymuyorum. Ne biliyim işte artık sıkıldım her şeyden, herkesten. Her darbe yiyişlerimden sonra bu hale geliyorum. Bana sevgilide lazım değil. Ben saçma buluyorum ne ya heves heves çok saçma daha dün unutamam dediklerimizi, bugün anmıyoruz bile. Daha yaşımız kaç başımız kaç lan, ne sevgili peşinde koşuyosunuz? Fakat, henüz, 15 yaşına girmeye hazırlanan ama bazen 20 yaşındaki bi insandan çok daha olgun davranabilirim. Her neyse, Geleceğinizi düşünün azıcık, sevgilin mi bakacak sana eşek kadar olduğunda. Evet bazen biri darbe atar, can yakarım, üzerim ama istek dışı. Bu yüzden sahte insanlardan nefret ediyorum, anladınız mı? Hadi yanımda olun. Cıvıklardan nefret ederim, itici gelirler sevemem yani uzaklaşırım, hemen sinirlenirim, gözüm döner. Şuana kadar bir sürü arkadaşım oldu, hiç birinede güvenmedim, güvenemem kimseye. Çünkü hepsi kendi derdindeyken onlardan bir şey bekleyemem. Arkadaş dediğin bir yeri sıkışınca kaçandır, kimseden hayır yok abi bu yüzden değiştim, herkesi sildim hayatımdan. Çevremde yok artık, ben kolay kolay kimseye güvenemem. Ama bana darbe atan insanlara, günü gelince çok pis darbe atarım. Beklerim, sabrederim ve aynısını yaparım yani unutmam. Daha çok yazacak şey var yani, hepiniz çıkarcısınız, hepiniz çevre yapma peşindesiniz. Geleceğe dair hiç bir düşünceniz yok. Boş işlerle uğraşıp, boş şeyler yaparsınız. Kavgalara da girmiyorum, yani kavga etmiyorum ne o öyle çingene gibi. Susuyorum sadece, korkuyorum sansınlar umrumda mı? Halbuki annem babam olmasa ben hiçim. Sanki siz mi beni büyüttünüz? Sanki siz mi bana arkamı dönsem, hata yapsam dahi öğüt verip korudunuz? Ailemden önemli misiniz? Bir gün bile onları mutlu etmek için birşey yapmadım, ben hayırsızım. Ama değiştim artık benden birşey beklemeyin. Çok darbe yedim bu yüzden hayatı öğrendim ve herşey sahte geliyor ki zaten öyle. Yani gerçek dediklerimiz bile bir süre sonra sahteleşiyor, arkanı dönmen yeterli mesela. Bazılarınızda işiniz düştüğünde mesaj atarsınız gülüp geçiyorum, hiç biriniz umrumda değilsiniz. Aşkta değil, parada değil. Her şey sahte, insanlar kendisi için yaşıyor. Burnu kalkık bi aptal değilim. Saygısızlık yapmam büyüklerime, git gide öğreniyorum işte hayatı bilemediklerimi falan ve şuana kadar ne zaman annemi babamı dinlemesem, yanılmışımdır. Sahte insanlardan nefret ederim, kavgalarınızada gelmem, derdinizide dinlemem, korumam kollamam.