Dark Angels

Επιτέλους έφυγα?

"Και εγώ σε θέλω Angel"

Jason's POV#

Οι λέξεις έβγαιναν από το στόμα μου χωρίς να το σκεφτώ. Τα μάτια της έκλειναν σιγά σιγά και ένοιωθα τους μύες της να χαλαρώνουν κάτω από τα χέρια μου.
" Γκουχου, γκουχου" Άκουσα τον Ράιαν από πίσω μου να βήχει ψεύτικα.
"Και εγώ σε θέλω Angel" έκανε κοροϊδευτικά με τσιριχτη φωνή.
"Άσε τις μαλακιες και βοηθείσε με λίγο εδώ"
Ο Ράιαν και ο Τζον μας πλησίασαν και με βοηθείσαν να σηκώσω την Angel που ήταν πλέον λιπόθυμη. Την πήγαμε στο δωμάτιο μου και την αφήσαμε μαζί με τον Τομ για να περιποιηθεί τον λαιμο της.
Μπήκα στο μπάνιο για να πλύνω τα χέρια μου που είχαν λερώθει από το αίμα. Τότε μπήκε μέσα ο Ράιαν και ο Τζον.
"Οστε την θέλεις ε?" Ακουστικέ η φωνή του Τζον κάπως ειρωνική αλλά και σοβαρή μαζί.
"Μην λες μαλακιες, παρατηρούσε και ήταν η ευκαιρία μου. Μην ξεχνάς ότι οι Dark Angels είναι η μόνη υποτιθέμενη απειλή."
"Δηλαδή όλα αυτά για να μπορέσεις να τις διαλύσεις?" Ο Ράιαν ακουστικέ κάπως απογοητευμένος. Με τον Ράιαν γνωριζόμαστε από πολύ παλιά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Δεν με ξέρει μόνο ως τον μεγάλο κακοποιό Jason McCann αλλά και ως τον παλιό μου εαυτό. Πάντα μου το έλεγε πως πρέπει να βρω κάποια για να ερωτευτώ και κάτι τέτοιες μαλακιες αλλά κάποια στιγμή πρέπει να το πάρει απόφαση πως εγώ δεν είμαι έτσι.
"Και φυσικά μόνο για αυτό τα κάνω Ράιαν και όταν διαλυσω την μικρή μέτα όλα θα είναι πιο εύκολα."

Angel's POV#

Άνοιξα τα ματια μου και τεντωθηκα ελαφρά. Προς μεγάλη μου έκπληξη δεν ήμουν δεμένη. Κοίταξα γύρω μου. Ήμουν σε ένα αρκετά όμορφο δωμάτιο διακοσμημένο στα χρώματα του μαύρου και του γκρι. Το κρεβάτι πάνω στο οποίο βρισκόμουν ήταν αρκετά μαλακό και άνετο, ίσος επειδή ήταν τεράστιο, αλλα και πάλι ένοιωθα μια ενόχληση στον λαιμό μου. Τότε όλες οι σκηνές από εχθές ήθελαν στο μυαλό μου.
#Flashback#
Προσπάθησα να μην φωνάξω όταν το μαχερι του μπασταρδου εισχωρήσει στον λαιμο μου αλλά μια πνιχτη κραυγή βγήκε από τα χειλια μου. Είδα τον Jason να με κοιτάει ελαφρά τρομαγμένος και τότε άκουσα τον ήχο της πόρτας. Ο Jason έτρεξε προς το μέρος μου. Έκανα υπεράνθρωπες προσπάθειες για να κρατηθώ όρθια αλλά το γόνατα μου με πρόδωσαν. Ένα χέρι με σταματήσε από το να συγκρουστώ με το πάτωμα. Σήκωσα το βλέμμα μου και συνάντησα τα μάτια του. Τόσο μαγικά. Το ένα του χέρι χάιδευε τα μαλλιά μου τόσο τρυφερά. Για 2η φορά στην ζωή μου ένοιωσα την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά. Καλά ίσως να ήταν και απο την απώλεια αίματος. Πήρε το ένα μου χέρι και το τοποθετείσε στο στέρνο του ενώ το κρατούσε. Ένοιωθα το δέρμα στο λαιμό υγρό και το κεφάλι μου να φλέγεται, λογικά από τον πυρετό.
"Σε θέλω" ψιθύρισα αδύναμα χωρίς να το σκέφτομαι. Τον κοιτούσα μέσα στα μάτια του και εκείνος έκανε το ίδιο.
"Και εγώ σε θέλω Angel" ήταν το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι μετά μόνο σκοτάδι.
#End flashback#
Στο άκουσμα των 2 τελευταίων φράσεων φρικαρα. Προσπαθούσα να πίσω τον εαυτό μου ότι όλα όσα είπα ήταν από τον πυρετό αλλά ακόμα και αν ήταν έτσι εκείνος? Εκείνος γιατί τα είπε? Πριν τελειώσω τις σκέψεις μου η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκαν 2 άτομα προφανώς από την συμμορία του Jason. Μόλις κατάλαβαν πως ξύπνησα έτρεξαν να φωνάξουν τον Jason ο οποίος έφτασε στο δωμάτιο σε δευτερόλεπτα. Με κοίταξε εξεταστικά και επικεντρώθηκε στον λαιμο μου που ήταν δεμένος με έναν λευκό επιδεσμο ενώ μια ελαφρος κόκκινη γραμμή διακρίνονταν. Στο χέρι του είδα την τσάντα και το κινητό μου. Έβγαλε μέσα από το μικροσκοπικό τσαντάκι μου το μόνο περιεχόμενο του, την μπλε σακούλα. Γαμοτο, τα χάπια, σκέφτηκα κατευθείαν. Κατευθείαν έβγαλε ένα από μέσα και με κοίταξε με ένα πονηρό βλέμμα.
"Τι στον πούτσο κανείς?" Τον ρώτησα απότομα καθώς σηκώθηκα από το κρεβάτι. Είδα τα μάτια του να γουρλωνουν καθώς εγλειφε το κάτω χείλος του παιχνιδιάρικα. Μα τι στο...
Κοίταξα τον εαυτό μου και τότε συνειδητοποίησα πως φέρουσα μόνο ένα σετ μαύρα δαντελοτα εσώρουχα που η αλήθεια είναι πως δεν κάλυβαν και πολλά. Μόλις σήκωσα ξανά το κεφάλι μου ένοιωσα την ανάσα του στα χίλια μου και έπειτα το χέρι του τυλίχτηκε γύρω από την μέση μου. Με έσπρωχνε βίαια προς τον τοίχο ενώ συνέχιζε να με κρατάει σφιχτά. Εγώ έσπρωχνα με όλη μου την δύναμη αλλά μάταια, όσο και αν δεν θέλω να το παραδεχτώ, ήταν πιο δυνατός από εμένα. Η πλάτη μου ακουμπήσε στον κρύο τοίχο, κάτι που με έκανε να ανατριχιάσω.
Η τσάντα και τα χάπια ήταν πεσμένα στο πάτωμα λίγα μέτρα πιο μακριά μας. Άρχισα να τον φιλάω έντονα σπρώχνοντας τον προς το κρεβάτι. Σε λίγο ένοιωσα το σώμα μου να πέφτει μπροστά, πάνω από το σώμα του Jason. Ήταν η πρώτη και ίσως η και η τελευταία ευκαιρία μου για να φύγω από εδώ μέσα.
"Κλείσε τα μάτια και περίμενε με. Είμαι σίγουρη πως θα σου αρέσει πολύ η συνέχεια" ψιθύρισα αισθησιακά στο αυτί του. Με γρήγορες κινήσεις σηκώθηκα από πάνω του και κατευθύνθηκα προς την πόρτα περνώντας το όπλο και την τσάντα από το πάτωμα. Έκλεισα την πόρτα και άθελά μου έκανε λίγο θόρυβο. Άκουσα τα βήματα του Jason από το δωμάτιο και άμεσος άρχισα να τρέχω προς την σκάλα. Κατέβηκα τρέχοντας και παραλίγο να πέσω τουλάχιστον 10 φορές. Στο "σαλόνι" καθόταν οι άλλοι 4 φίλοι του Jason οι οποίοι είχαν ξεραθεί κυριολεκτικά στον ύπνο με ένα μπουκάλι μπύρα στο χέρι ο κάθε ένας ενώ πάνω στο τραπέζι υπήρχαν κάθε είδους ναρκωτικά. Με γρήγορο βήμα άνοιξα την μεγάλη σιδερένια πόρτα και έτρεξα στο πεζοδρόμιο. Έτρεχα για τουλάχιστον 20 λεπτά μέχρι που κατάλαβα πως ήμουν ακόμα με τα εσώρουχα. Κοίταξα γύρω μου μήπως και βρω κάπου να αγοράσω ρούχα ή απλούστερα καποιο υπόστεγο επειδή οι ψιλές σταγόνες νερού που έπεφταν πριν είχαν γίνει τώρα καταραχτοδες βροχή. Με μεγάλη μου απογοήτευση συνειδητοποίησα πως γύρω δεν υπήρχε τίποτα μόνο ένας παλιός δρόμος γεμάτος λακουβες. Χωρίς να έχω άλλη επιλογή άρχισα να περπατάω γοργά τρέμοντας από το κρύο. Ξαφνικά ένας σπαστικός ήχος ακουστικέ δίπλα μου και μια μηχανή σταμάτησε δίπλα μου. Αυτόματα έπιασα το όπλο αν και βαθειά μέσα μου ήλπιζα να είναι κάποιος καλός κύριοσ αυτός που την οδηγάει και να μπορέσει να με βοηθείσει γιατί αν εμένα έτσι για λίγο ακόμα έξω θα πέθαινα από το κρύο. Ενας άντρας κατεβείκε από την μηχανή και με πλησίασε βγάζοντας το κράνος του. Το στόμα μου άνοιξε διάπλατα και η καρδιά μου σταμάτησε να χτυπάει.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Σορυ για την καθυστέρηση αλλά ελπίζω να άξιζε. Ψηφίστε και σχολιάστε αν σας άρεσε.

Xxx