Kimetsu No Yaiba★YENI NESIL★FANMADE

14. Bölüm

Yazardan Not: Aoba görevdeyken Touko bahisi kazandı :D

Aoba'nın görevine gitmesinin üstünden 1 gün geçmişti ve hiçkimse ondan haber alamamıştı. Kimse onun nerede olduğunu sormamıştı, sorsalar da kimse nerede olduğunu bilmiyordu.
Kaori gene herzamanki gibi bahçede kendi kendine oyalanıyordu, diğerleri ise yakınlarda antrenman yapıyorlardı. Kaori yere oturmuş sessizce kılıcını temizlerken, bir karga sesi duydu ve kafasını yukarı kaldırdı, Aoba'nın kargası Ai ona doğru geliyordu ve sanki ayağında birşey vardı. Kaori gaza gelmiş bir şekilde yerinden fırlayıp bir iki adım ileri gidip kolunu uzattı, karga koluna kondu fakat sesini çıkarmadı. Ayağındaki notu çözüp kargayı omzuna aldı ve heyecanla diğerlerinin yanına gitti.

"MİLLET!! Aoba'dan mesaj var!"

Diye seslendi, elindeki notu havaya kaldırmış sağa sola sallıyordu. Diğerleri antrenmana ara verip hemen yanında toplandılar, Kaori mavi kurdele ile bağlanmış notu açıp içinden okumaya başladı. Her cümleyi okudukça yüzü asılıyordu.

"Hey noldu?? Bize de oku da anlayabilelim."

Diye araya girdi Kanata. Kaori tutuşunu düzeltip diğerlerine sesli bir şekilde okumaya başladı.

"'Selamlar yoldaşlarım, şunu üzülerek anlatıyorum ki bir süre buralarda olamayacağım. Birisi ile çok önemli bir işe girdim, bundan dolayı iblis avlamayı bu süre zarfında bırakmam gerek. Eminim efendimiz de beni anlayacaktır. Bu şekilde ayrıldığımız için üzgünüm, keşke başta bilseydim de bunu size söyleyebilseydim. Fakat ben de böyle olacağını bilemedim. Sizden tek ricam, kendinize dikkat edin ve birbirinize sahip çıkın, bunu çok sıklıkla söyleyemesem de sizler benim için aşırı değerlisiniz. Biliyorum sıkı dostluklarım yok, ama sizinle tanıştığımdan beri kendimi daha iyi hissediyordum. Lütfen, ben geri dönene kadar ölmemeye çalışın. Saygılarımla, Hashibira Aoba.'"

Notu okumayı bırakıp diğerlerine baktı, hiçbiri ağzını açıp birşey demiyordu. Fazla duygulanmışlardı, sonuçta dediği gibi sıkı dostlukları yoktu ama bu şekilde düşünmesi onları etkilemişti. Biraz mutlu olmuşlardı, güvende olduğunu anlamışlardı.

"Hadi ama, en azından güvende olduğunu biliyoruz, o yüzden biraz mutlu olun."

Sumihiko tüm sessizliği bozup araya girmişti ve sözüne devam ediyordu.

"Biliyorum bir süre yanımızda olmayacak, ama en azından onun isteğini yerine getirelim. Hem sonsuza dek gitmedi herhalde. Bundan dolayı motivasyonumuzu düşürmeyelim, eminim o da bunu isterdi. Şimdi, biraz mutlu olun bakayım?"

Dedi ve yanaklarını çocuk gibi şişirip kaşlarını çatıp kollarını birbirine bağladı. Amacı zaten onları güldürmekti ve başarmıştı. Hepsi azıcık sırıtırken Kaori ise onun yaptığı surat ifadesinden beri kıkırdıyordu.

"Heh şöyle! Hadi o zaman antrenmana devam. Kaori sende orada oturacağına bize katıl."

"Olur tamam ama o Himiko denen kız tekrar gelirse onu fena yaparım."
(NOT: Yapamadı)

Aradan neredeyse 3 hafta geçmişti, herkes iblis avlamaya devam ediyordu. Kaori arada sırada Aoba'dan notlar alıyordu, o da ona yazıyordu. İkisi resmen mektup arkadaşı olmuştu.
Bir sabah, Sumihiko yalnız gittiği görevden geri geliyordu.

"Bu iblisler aşırı basit. Bana daha zorlu rakipler lazım!"

Diyerek egosunu tavan yaptırıyordu, gariban işte napsın görecek göreceğini ama. Kendi kendisi ile konuşarak yola devam ederken, konağa yaklaştıkça sesler duymaya başladı.