KalpGözü

16.BÖLÜM

"Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!"

Bölüm şarkısı:

Isabel LaRosa / Favorite

04.10.2024
(Düzenlenmiş hali.)

🕊️

"Ölüm Eşiği."

"Ölümün eşiğinde insanın aklına gelen tek şey sevdikleri oluyordu. Benin uzun zamandır gördüğüm tek yüz sendin."

27 Aralık 2022

06:20

Bu hayatta beklenmeyen tek bir şey vardı: Ölüm.

Oysa kutsal kitapher an ölebilecekmiş gibi yaşa denirdi. Buna rağmen çoğu zaman varlığını unuttuğumuz ölüm ansızın önümüzde belirirdi.

Onu izlerken içimde korkuları yetiştirdim. Tenime işleyen sıcak nefesi, köklenmiş gibi görünen o tohumların boyunlarını kesti. Buradaydım. Onun evinde. Onun yatağında. Onun kollarında.

Neredeyse bir hafta oluyordu beraber yaşamaya başladığımız. Benin kendimi daha iyi hissettiğim bir haftaydı. Lakin uyku bu gece bir türlü göz kapaklarıma uğramıyordu. Saat çoktan gece yarısını geçmişti. Sevdiğim adamın kolları arasında debelenip duruyordum resmen.

Karan işten yorgun argın döndüğü için deliksiz uyuyordu. Son üç gündür erkenden çıkıyor, akşam ise geç saatlerde dönüyordu. Bu beni her ne kadar huzursuz etsede onun gözlerindeki yorgunluk dudaklarıma kilit vuruyordu. Birşeyler onu huzursuz ediyordu. Bunu her ne kadar bana belli etmemeye çalışsa da farkediyordum. Bir şeyler onu huzursuz ediyordu.

Başka bir kadın olsa belki böyle bir durumda aldatıldığını düşünebilirdi ama benim aklımın köşesine bile uğramamıştı bu düşünce. Çünkü ona o kapıyı açtığımda gözlerimin içine sanki herşeye değermişim gibi bakması herşeyin önüne set çekiyor ve içeride sadece ona olan hislerimi bırakıyordu. Bu yüzden onu rahatsız etmemeye özen göstererek göğsünde yatmaya devam ettim. Ama fazla sıcak olması uyumama başka bir engeldi. Dışarıda buzullara eş bir soğuk varken evin içinin bu kadar sıcak olması çok ironikti. Kulağıma boğuk bir ses fısıldandığını hissettiğimde başımı kaldırıp yukarı baktım. Karan'ın dudakları aralıktı ve boynunu kaplamış olan ter tabakası onunda bu sıcaktan etkilendiğinin kanıtıydı. Elimi yanağına çıkardığımda aynı anda geri çektim.

Sıcak olan ev değildi. Sevgilim resmen ateşler içinde yanıyordu!

Panikle göğsünden kalkmaya çalıştığımda buna izin vermeyen kolları yüzünden oldukça zorlandım. Yinede kollarının arasından çıkarak elimin tersiyle alnına dokundum. Siktir! Siktir! Siktir! Yanıyordu. Teni gerçekten de çok sıcaktı. Hızlıca üzerimizi kaplayan yorganı çekerek yataktan aşağı attım. Ellerimle terden alnına yapışmış olan saçlarını geriye iterken zihnimi toparlamaya on ne yapacağımı düşünmeye çalışıyordum. Zihnimi toparlamaya başladığım an hızlıca komidinin üzerinde ki telefonunu kaptım.

"Zeynep..." Sessiz iniltisi içimi daha çok yaktı. Nasıl olmuştu da bu kadar hastalandığını farketmemiştim. Alnına yerleştirdim tüy kadar hafif bir öpücük kondurduktan sonra "Burdayım sevgilim. Merak etme doktorunu arayacağım." Daha sonrasında da bir şeyler mırıldansada onu anlamadım. Doktorun numarasını bulmaya o kadar odaklanmıştım ki hastanenin numarasını bulduğum an derin bir nefes verdim. Üçüncü çalışa kalmadan açıldığında telaşla karşıdaki kişinin lafına izin vermeden konuşmaya başladım.