afterglow // ayber

1.2

HEEEELLLOOOOO!!! hoş geldiniz, duygusal ve uzun bir bölümle karşınızdayım. 🥺 berk'in geçmişine gidiyoruz, peçeteleri hazırlayın!

oy vermeyi ve yorum bırakmayı unutmayın bebisler💗

♡

aybike, ellerini montunun cebine sokmuş bir şekilde berk ile sözleşmiş oldukları parkın bankında bekliyordu. heyecanla evden erken çıkmış, yürüyerek biraz olsun rahatlamaya çalışmıştı ancak içi içine sığmıyordu. üç günde bu kadar özlemiş olması normal miydi?

tek elini cebinden telefonuyla beraber çıkarttı ve saatte baktı, hem üşümüştü hem de stresten daha da soğumuştu ince parmakları. zaten kansız bir kızdı ama berk için değerdi.

bakışlarını boş parkta gezdirirken adım sesleri duymasıyla birlikte başını yana çevirdi. kalbi anında hızlanmıştı turuncu saçların sahibini görünce.

göz göze geldiklerinde ikisi de gergince gülümsedi. aybike, ayağa kalkmış ve berk'i beklemişti. bunu neden yaptığını bilmiyordu, kendisine o da şaşırmıştı ama berk hiç garipsemeden kıza küçük bir sarılma bahşetmişti bile.

güzel kokusu kıvırcık saçlı kızın ciğerlerine dolarken alt dudağını dişledi, ardından ikisi de birlikte banka tekrar oturdu.

"hoş geldin," dedi aybike, heyecandan titreyen sesiyle.

"hoş buldum." berk'in verdiği karşılık bir süre sadece birbirlerine bakmalarına sebep olmuştu. bu tuhaf sessizlik ikisini de aynı anda güldürmüş, biraz olsun rahatlamalarını sağlamıştı.

"berk," diyerek lafa giriş yaptı aybike. "seni zorlamış gibi olmak istemiyorum ama kapalı kutu gibisin... bu yüzden, ne zaman rahat hissedersen o zaman başla."

"anlatacağım şeyler için hiçbir zaman rahat olmayacağım ki," dedi mırıltıyla kızıl olan. "inan kelimelerimi toparlamakta zorlanıyorum. bunları bir tek doruk biliyor." berk, bir anlığına gülüp başını iki yana salladı. "bir de cango, tabii ki. o birebir şahit oldu zaten."

aybike'nin kaşları çatılmıştı şimdi. "kedin mi?"

berk, başını aşağı ve yukarı sallayıp onayladı kızı. "evet, en yakın arkadaşım da diyebiliriz kendisine. doruk duymasın ama," dedi alaylı ses tonuyla. "kendisi biraz kıskanıyor kedimi."

bu sözler aybike'yi güldürürken aynı zamanda da düşündürmüştü. berk yalnız birisi miydi?

"anladım," dedi gerginlikle. "sanırım bir de ben öğreneceğim şimdi. bana güvenebilirsin ama!"

"sana güveniyorum zaten," deyip hızlıca onayladı onu, berk. hemen ardından derin bir nefes aldı, hâlâ kelimelerini toparlayamamıştı ancak karşısındaki kız için deneyecekti.

"babam, yani resul özkaya..." diyerek lafa girdiğinde aybike önceden hissetmiş ve adı batsın demişti kendi kendine.

"bir trafik kazası oldu, onun yüzünden. annemi aldattı ve o da bunu öğrendi. zaten tahmin ediyordu ama işte, gerçek olduğunu fark edince kırıldı. kim kırılmaz ki?" dedi ve kaçamak bir bakış attı yanındaki kıza. aybike, pür dikkat onu dinliyordu.

"annem de onu sevgilisiyle bastı, yemeği zehir etti anlayacağın... haklı olarak. sonra babamla kavga etmeye başlamışlar ama o iğrenç herif alkollü tabii," dediğine aybike derin bir nefes aldı, bu olay nereye bağlanacaktı çok merak ediyordu.