AH AŞK ! (BİTTİ)

AH AŞK ( 37)

"Ay Memduh, doğruymuş. Hizmetçisiyle evlendi diyorlardı da inanmamıştım! Tam bir süprüntü."

"Adınız size çok yakışmış Süprüntü hanım. Şimdi bizi rahat bırakın yemeğimizi bitirelim."

"Aaa ayol bu bu kız ne terbiyesiz!"

"Ümran hanım, lütfen gidin. Daha fazla düşmeyin."

"Zümrüt, kızım seni de kendine benzetmiş bu bu basit kız."

Alev, çığlık atmaya başlayınca mekandaki herkes ve Ümran hanım şaşkınlık içinde ona baktılar. Katre, Aleve sarıldı.

"Geçti bir tanem. Sakin ol lütfen. Sen neleri başardın bununla da başa çıkabilirsin. İnan bana annenle de karşılaşınca böyle olacak bunlara hazırlıklı olmalıyız."

Alev hıçkırarak ağlamaya başladı. Zümrüt garsonu çağırıp hesabı ödedi ve hep birlikte dışarı çıktılar."

Alev hala ağlıyor ve titriyordu.

Çeşmeye kadar Alevi teselli etmek Katreye düştü. Zümrüt hem araba kullanıyor hem durmadan söyleniyordu.

"Alev bu kadar çok ağlarsan eve gittiğimizde suratın ananasa benzeyecek."

Alev sulu ve kızarmış gözleriyle Katreye baktı.

"Nasıl yani?"

"Ananas hayal et. Aynaya baktığında öyle görüneceksin. Yüzün pıtırcıklı ,saçların tepende ananasın sapı gibi dik dik. Yüzünün rengi yeşil, sarı."

Alev gülmeye başladı.

"Ya Katre abla ya dalga geçme  ya!"

"Güldün ama şimdi şarkı söyleyelim. Sen başla." 

Eve yaklaşırken, Zümrüt Katreye bir kez daha hayran olmuştu. Çocukla çocuk olabilmesi, onunla bu kadar iyi anlaşıyor olması!

Murat gece gelmedi. Telefona cevap vermedi, mesajlara dönmedi.

Katre, tüm gece ancak bir kaç saat uyuyabildi ve gün ışırken kalktı. Zümrütle karşılaşınca şaşırdı.

"Günaydın, uyumadın mı?"

"Günaydın. Zümrüt abla, Murat aramadı mesaj attım, dönmedi. Sizi aradı mı?"

"Aramadı. "

"Zümrüt abla, sizinle gelmek istiyorum çok merak ediyorum. Burada duramam."

"Ben de meraktayım gidelim. Anneme haber vereyim."

"Ben de Aleve not bırakayım."

Çarşıdan boyoz ve kahve aldılar. Arabada yiyerek gittiler.

"Tarık abi ve Sümbül de açmadı."

"Ben de aradım bana da cevap vermediler."

Bir daha konuşmadılar.

Eve yaklaştıklarında baca dumanı gibi dumanı gördüler ve Zümrüt gaza bastı.

Bahçenin önünde durduklarında ev yoktu.

İkisi de arabadan inip eve yaklaşmak istediler ama arka taraftan çıkan birisi onları durdurdu.

"Burası bizim evimiz. Abim nerede çalışanlarımız nerede?"

"Murat beyi soruyorsanız bilmiyorum. Çalışan kadın hastanede. Dumandan zehirlenmiş. Polis ve inceleme ekibi birazdan gelir."

Katre donmuş öylece ayakta eve bakıyordu.