<Zawgyi>
ဒါနဲ႕ဆိုသခင္ေလးအိမ္မွာအလုပ္လုပ္လာတာတစ္လပင္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။သခင္ေလးသည္တကယ္ပဲအေႂကြးနဲ႕သိမ္းခဲ့သည္။
သူခိုင္းတာမွန္သမွ်ဘာတစ္ခုမွအထြန့္တက္ပိုင္ခြင့္လဲမရွိ အရင္ကတစ္ခါတစ္ေလမွအိမ္မွာေတြ႕ရတဲ့သခင္ေလးကအခုအၿမဲလိုလိုအိမ္မွာေနၿပီးဘယ္သြားသြားဘာလုပ္လုပ္သူ႕ကိုအၿမဲေခၚထားေလ့ရွိသည္။
သခင္ေလးအျပဳမႈေတြကိုအိမ္ထဲမွာရွိတဲ့အလုပ္သမားေတြေရာ အိမ္ေတာ္ထိန္းkim ဦးေလးတို႔ပါအံ့ၾသေနတာအမွန္ေပ သူတို႔မေျပာနဲ႕ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လဲအံ့ၾသတယ္အရင္ကဆိုဘယ္သူ႕ကိုမွအေရးတစ္ယူစကားေတာင္လုပ္ေျပာတာမွမဟုတ္တာသူနဲ႕က်မွဆိုေတာ့
ဒါမဲ့သခင္ေလးေဘးမွာေနရတာေၾကာက္ေတာ့ေၾကာက္မိသား တစ္ခါတစ္ေလအၾကည့္စူးစူးနဲ႕မ်ားၾကည့္လိုက္လို႔ကေတာ့အမေလးၾကက္သီးပါထေစတယ္
''Jungkook ဒီေန႕အိမ္ကိုသခင္ႀကီးနဲ႕သူ႕မိတ္ေဆြေတြညေနလာမယ္တဲ့အရင္လိုသခင္ေလးတစ္ေယာက္စာပဲမလုပ္နဲ႕မ်ားမ်ားခ်က္ထားအုန္း''
''အာဟုတ္ပါၿပီဦးေလးKim''
ဒီတစ္လေတာအတြင္းမွာJungkookတစ္ေယာက္အိမ္ေတာ္ထိန္းkimေတြနဲ႕ေရာအိမ္ကအလုပ္သမားမွန္သမွ်နဲ႕အေတာ္ပင္ရင္းႏွီးေနၿပီျဖစ္သည္။အကုန္လုံးကအငယ္ဆုံးေလးဆိုေတာ့ဝိုင္းခ်စ္ၾကတာလဲပါတာေပါ့
''Jungkookမင္းဒီညအိမ္မျပန္နဲ႕ဒီမွာအိပ္''
''ဗ်ာ''
''မၾကားဘူးလား အိမ္မျပန္နဲ႕လို႔''
''သခင္ေလးရယ္အိမ္မွာအေမရွိတယ္ေလၿပီးရင္ကြၽန္ေတာ္ဘယ္မွာအိပ္ရမွာတုန္း''
''မင္းအေမကိုၾကည့္ဖို႔ဒီကေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အခုေလးတင္လြတ္ေပးထားတယ္ ၿပီးရင္မင္းငါနဲ႕တူတူအိပ္ရမွာ''
''ဗ်ာ ''
''မင္းနားေလးေနတာလား ဟုတ္လား''
''ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာ...ေၾကာက္တယ္ဗ်''
Taehyungသည္မဲ့ၿပဳံးၿပဳံးလိုက္ၿပီးjungkookနားကိုတစ္လွမ္းခ်င္းကပ္ကာ ေမွးကိုဆြဲေမာ့ေစခဲ့သည္။
''မင္းအဲ့လိုေျပာေတာ့ငါမင္းကိုပိုေၾကာက္ေအာင္လုပ္ခ်င္သြားၿပီ''
