Selam yasamiyorum
***
"Sence bu Moriarty mi?" John bir süredir salonu turlamaya devam ediyordu.
Sherlock tekli koltuğa iyice yayılırken bir süredir kapalı olan gözlerini açtı.
"Bilmiyorum, John."
John hafifçe güldü. Bir kaşını kaldırdı.
"Hadi ama, Sherlock. Sen her şeyi bilirsin."
Sherlock aniden ayağa kalkınca ev arkadaşı kaşlarını çattı.
"Evet. Mary ile aranızın açık olduğunu bildiğim gibi."
John iç çekti.
"Sen ne anlarsın ki?"
Bakın ben pek küfür etmem.
Ama John, beni sınama.
"Nedenmiş o?"
Tekrar koltuğunda yerini alırken Sherlock'un kaşları havaya kalktı.
John alayla güldü.
Seni sikerim, John.
Bunu gerçekten yaparım.
Büyük bir zevkle.
"Ne zaman birini kaybetmekten korktun ki?"
Sherlock güldü.
Seni kaybettiğimi anlayana kadar korkunun ne olduğunu bile bilmiyordum.
"Haklısın.."
Görmüyor musun?
Paramparça oluyorum.
"Gözden kaçırdığımız bir şey olmalı." Dedi John kafasını kaşırken.
Ev arkadaşını sorgulayan bakışlarla süzdü Sherlock.
"Sen ne anlarsın ki?"
John gözlerini devirdi.
"Çocuk gibi davranmayı kes."
Ya da kesme.
Açıkçası Sherlock, hoşuma gidiyor.
221B'nin kapısı açılınca iki arkadaş dikkat kesildiler.
"Mrs Hudson evden çıkmadı ki, kim bu?"
Sherlock ayaklandı. Adım sesleri salonu doldururken sonunda o tanıdık yüz belirdi.
Mary.
İkinizden de nefret ediyorum.
"Mary?" John şaşırmıştı.
"Selam.." dedi çekinerek. Paltosunu çıkarmaya başlamıştı ki John onu durdurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
John H. Watson Holmes
Fanfiction"Ondan nasıl uzak durabilirim ki?" BBC uyarlama Johnlock kısa hikayeler.