အချိန်သည်ည9နာရီပင်ကျော်တော့မည် မနက်ထဲကလေ့ကျင့်နေတဲ့လူကတော့မမောနိုင်မပန်းနိုင်လေ့ကျင့်ဆဲ
သူအသံသွင်းခန်းထဲကထွက်ပြီးdance roomဆီကိုလျောက်လာတယ် အခန်းဝမာလက်ပိုက်ရင်းအရှေ့ကအကလေ့ကျင့်နေတဲ့လူသားလေးကိုတဝကြီးငေးပစ်လိုက်တယ် ဘယ်အရာကိုမဆိုအကောင်းဆုံးတွေချည်းပေးချင်တာပါတဲ့ သူကိုကအကောင်းတကာ့အကောင်းဆုံးဖြစ်နေပါပြီ ဒါတောင်သူ့ကိုယ်သူအများကြီးလိုအပ်နေသေးတယ်လို့ထင်နေသူ ဒီလူသားလေးကိုပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရထားတဲ့သူကေတာ့ကံအကောင်းဆုံးပေါ့ ကြွားတာမဟုတ်ပါဘူးပြောပြတာ
"ဟင် taehyungieဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ"
"hygကိုစောင့်နေတာလေ ဘယ်အချိန်ထိလေ့ကျင့်အုန်းမာလဲ"
"ပြီးပါပြီ taeရဲ့ ထယ်ယောင်းလည်းအသံသွင်းပြီးပြီမို့လား တူတူပြန်ကြမယ်လေ"
"ပြီးတာကြာပေါ့ နမ်ဂျွန်းhygတို့တောင်ပြန်သွားပြီကျနော်ကhygကိုစောင့်နေတာ"
ပစည်းတွေသိမ်းနေတဲ့ကိုယ်သေးသေးလေးကိုအနောက်ကနေသိုင်းဖတ်ပြီးပခုံးပေါ်မျက်နှာအပ်ရင်းကိုယ်သင်းနံ့သင်းသင်းလေးကိုအဝရှုလိုက်တယ်
လွမ်းနေခဲ့တာ.....
"အာ taehyungie hygကိုယ်တွေချွေးတွေနဲ့"
"ဘာဖစ်လဲ ချွေးတွေနဲ့လဲဖတ်မာဘဲ"
ပိုတင်းနေအောင်ဖတ်လိုက်တော့hygဆီကရယ်သံခပ်လွှင့်လွှင့်လေးထွက်လာတယ်
*အခုကdance roomမာေလတယောက်ယောက်မြင်သွားရင်မကောင်းဘူး ခနလွှတ်နော် hygပစည်းတွေပြီးအောင်သိမ်းလိုက်မယ်*
အသံတိုးတိုးလေးနဲ့ပြောလာတော့သူမလွှတ်ချင်ဘဲလွှတ်ပေးလိုက်ရတယ် ကင်မရာတွေကိုမုန်းလိုက်တာ ချစ်ရသူနားကပ်ချင်ရင်ေတာင်ရှောင်နေရတာမလွယ်ဘူး
"အက်လိုဘဲနှုတ်ခမ်းကြီးဆူနေတော့မာလား hygကိုဝိုင်းသိမ်းပေး"
ပစည်းတွေသိမ်းပေးရင်သူတကယ်ပြောရမဲ့အကြောင်းကိုမေ့နေခဲ့တာအခုမှသတိရသည်
"hyg"
"ဟင်"
"ကျနော်တို့ဒီနေ့dateကြရအောင်"
YOU ARE READING
ғʟᴀᴍɪɴɢᴏ ᴄᴏᴜᴘʟᴇ♡︎ᵛᵒᵖᵉ ᵒⁿᵉˢʰᵒᵗ ᶜᵒˡˡᵉᶜᵗⁱᵒⁿ-
Short Story𝚏𝚕𝚊𝚖𝚒𝚗𝚐𝚘 𝚟𝚑𝚘𝚙𝚎 both zawgyi and Unicode ✅