The Secretary of Mr.Dark Maximo(Complete ✅)

Chapter forty-one- I like you

Kinaumagahan ay maaga akong pumasok para ma check kung okay naba ang pisnge ni Dark.

"Good morning, ma'am." Bati ng guard sa'kin.

"Good morning, manong." Bati ko din pabalik.

"Good morning, ma'am Kate."

"Good morning, miss Montiesh." They greeted me,

"Good morning."

Grabe, sa anim na buwan kong pagiging sekretarya dito, hindi parin ako nag sawa sa mga pagbabati tuwing umaga. Mabuti nga lang kung iilan lang sila. Pero simula first floor hanggang office ko binabati ko kung sino man ang makikita ko. Haytss...

Anim na buwan narin akong may trabaho pero feeling ko kahapon lang.

Pagkapasok ko sa opisina ay wala akong nadatnan na Dark sa upoan ko na usually ay nadadatnan ko siyang naka upo habang nag c-cellphone or kung ano mang ginagawa niya. Pero ngayon ay wala.

"Nandiayn naba siya?" Nakasanayan kasi naming kumain ng sabay tuwing umaga, kaya nagtaka ako na wala siya ngayon dito. Baka may ginawa lang.

"Hahahah!" Napatingin ako sa pinto ng opisina ni Dark ng may narinig akong halakhak ng babae.

"May tumatawa ba? Or gutom lang ako kaya kung ano ano naririnig ko?" Tanong ko sa sarili. Binaliwala ko nalang baka gutom lang ito pero may tumawa ulit galing sa loob ng opisina ni Dark.

"Meron bang kasama ’yon sa loob?" Takang tanong ko sa sarili. Nababaliw lang ba ako?

Tumayo ako at lumapit sa pinto, sinandal ko ang tenga ko sa pintuan para marinig kung may tao nga sa loob.

"It's been a while since we met again. You look so handsome now, I mean you're handsome before but you glow so much now. Haahhah," so may kasama nga talaga siya loob? Kaya pala walang sumalubong sa'kin kanina kasi meron siyang sinalubong na iba. Joke. Baka kakilala niya lang,

"Yan ka na naman sa pambobola mo, Erine." Rinig kong sabi ni Dark,

"I'm serious, Dark." Rinig ko ang paghalakhak ni Dark kaya nangunot ang noo ko. Aba!

"You look more stunning now. Akalain mo yon, yung batang iyak ng iyak sa bahay dahil iniiwan ng parents niya ngayon ay ang ganda na. Hahahha!" They laughed.

"Thanks for that, Dark. By the way, how are you? I really miss you that's why I came here when I arrived from US. Ikaw una kong naisip, kaya ang aga palang ay nandito na ako. Ngayon nalang ulit tayo nagka sabay sa breakfast." Kumakain pala sila ngayon, samantalang ako ay hindi pa nakakain dahil ang buong akala ko ay nag hihintay ang isang Dark Maximo, sa opisina ko. Tsss...

"We should do this every day, mag s-stay pa naman ako dito ng one month." What?!

Dahil sa inis ay bumalik nalang ako sa upuan ko pero panay naman ang baling sa pinto, baka sakaling lumabas na ang babaeng ’yon.

Pero ilang minuto na ang lumipas ay wala paring lumabas,

Ano kayang ginagawa nila? Wala narin naman akong ingay na narinig.

(Good morning, ma'am.)

"Ay palaka!" Nagulat ako sa pag mumuni, muni ko dahil tumunog ang intercom.

("Good morning, pasok ka po.") Sa boses palang ay pamilyar na sa akin, ilang beses narin kasi itong pumunta dito para mag hatid ng pagkain.

Ilang segundo lang ay bumukas na agad ang pintuan,

"Good morning, ma'am Kate." Bati ni Michael,

"Good morning din. Grabe aga naman niyan," ani ko ng may nilapag siyang paper bag sa table ko.