لنگ زنون وارد خوابگاه شد.
حتم داشت بکهیون ور دل چانیوله..
خدایا اینا دو روز همو ندیدن دو ماه نبینن چی میشه..وضع مارو نگا تورو خدا، شل که میزنم..اعصابمم که خط خطیه..کریسم که رفته تو برجک چرت میزنه..
این یارو چرا اینجا لش کرده..پاشو گمشو..
و لگدی به سربازی زد که وسط وسط راهرو بین تخت ها دراز کشیده بود.
سمت تخت کریس که حالا خالی بود رفت ..خواست روش دراز بکشه که با صدای پشتش برگشت.
+چیشده جوجه شل؟ چرا لنگ میزنی؟
برگشت پشت سرش و با دیدن نوچه ی نامجون چشم هاش سفید شد و تند تند پلک زد.
-ببین برو پی کارت..اعصاب ندارم میزنم دهن دماغتو یکی میکنمم
صدای خندشون بلند شد.
+جووونن باباااا..چجوری حالا؟تنهایی؟
دیگه نه پارتیت اینجاست..نه اون پسره کریس و ن اون بچه خووووشگل..
فقط خودتیو و زبون دو متریت..
لوهان بی اهمیت سعی کرد کار خودشو بکنه..
+اصلا اونا کجان؟
این رفیقت چرا نیست؟
نکنه شبم تو جای فرمانده داره خدددمت میکنه؟
و بلافاصله صدای خنده ی همه توی اتاق پیچید..
لوهان فکش فشرده شد و دیگه نتونست خودشو کنترل کنه..
لحظه ی بعد مشتش تو صورت مرد گنده ی جلوش کوبیده شد و خون از بینیش فواره زد.
بلاخره حرصشو خالی کرده بود.
شیرجه زد روی سر همون سربازی که چندبرابر هیکل خودش بود.
بقیه ی سربازا و نوچه روی سرشون ریختن..
دورشون معرکه ای راه افتاده بود و همه جمع شده بودن.
لوهان عین یه گربه ی وحشی هرجوری که میتونست به فرد جلوش حمله میکرد.
لحظه ی بعد از پشت یکی گرفتش و محکم عقب کشیدش.
-لوهاااننن..بس کنن..لوهاااان!!
با اومدن سهون، نامجون سریعا جلوی ادم هاش پرید و جلوشونو گرفت..
سهون دستاشو دور شکمش قفل کرد و سعی داشت با همه ی توان ، لوهانی که به شدت توی هوا چک و لگد پرت میکرد و مهار کنه.
سهون با عقب کشیدن لوهانی که صورتش خونی شده بود، بین اون و سربازی که باهاشون درگیر شده بود ایستاد و با اخم به هر دو نگاهی انداخت.
-معلوم هست اینجااا چخبرهههه؟؟؟
با نعره ی خشمگینی خطاب بهشون گفت و سرباز درشت تر، سرشو پایین انداخت.
لوهان بدون اینکه نگاه پر زهرشو از پسر جلوش بگیره، پشت دستشو روی بینی خون الودش کشید.
قفسه ی سینه ی سهون بالا پایین میشد.
خطاب به سربازایی که همراه خودش اومده بودن داد گفت:
ESTÁS LEYENDO
•Be MINE,SOLDIER• °°|مال من باش،سرباز|°°
Fanfic[پارت گذاری سریع] تو قرار بود بری سربازی بکهیون، قرار نبود عاشق شی..قرار بود برگردی تا وارثم باشی، قرار نبود از ارث محروم شی، پسر من.. قرار نبود دیدن دوبارت برام یه ارزوی دور باشه.. قرار نبود °●●●° -اون از م...
