Yağmurlu Bir Gece..

Geleceğini Kendi Kendine Parlak Tutan Kız.

Hedeflerinizi ulaşana kadar çabalayın,eminim ki yapamam dediğiniz şeyleri çok güzel yapacaksınız...

Der iken çok stresli bir gündü,çünkü her zamanki gibi içimde bir sıkıntı olacağını düşünüyordum ama umursamıyordum biliyorum ki korktuğum şey başıma gelecekti ve geldi de.

Geçen gün ilk defa mırıldanarak şarkı söylüyordum ve yanımdaki arkadaşım da şahit olmuştu.
Sarki söylerken bir yandan da boya yapıp bir yandan da şarkı söylüyordum. Sınıf aşırı sessizdi.
Birden bire hızla bir kapının kapatıldığını duydum ben orada şarkı söylerken hoca çok sinirliydi. Sebebi de öğretmenler odasında büyük bir toplantı olur iken üzerine çok sıcak kahve dökülmesi idi. Kahretsin ki tam da benim şarkı söyleyeceğim zamanda.

O sırada sınıfta sınıftaki herkes şarkım bitiyordu hoca tam gelirken ben hala söylüyordum çünkü az kalmıştı şarkım her neyse bi anda boyama kitabımı çöpe atmasıyla bir olmuştu gözlerim dolmuştu o kadar güzel resim yaparak boyamıştım oysaki..

Sınıfta bir suçlu benmişim gibi ağlamayı kes diyince sınıftan attı beni. Ben göz yaşlarına boğulmuştum..
Tam çıktığım anda müdür yardımcısı sınıfların penceresinden bakıyordu hocaları başlarında mı diye.
Sıra bizim kata geldi ve beni gördü.
Tam yanıma gelerek şunları kulağıma doğru fısıldadı ;
- Neden ağlıyorsun güzellik? Ben hala ağlıyordum..
-birsey yok hocam.
-Emin misin ? Hala tedirgindim anlatamazsın bunu Klara..
-Evet hocam.
-Pekala, teneffüste odama bekliyorum.
-A-ama hoca- (tam sözüm bitmeden lafımı kesmişti.)
-Aması falan yok, itiraz istemem gel olur mu?
-tamam hocam..

Diyerek odasına gitti ve daha sonra beni sınıftan atan hoca yanıma geldi derken zil çalmıştı meğerse benim yanıma gelicek sanmıştım hatasını anlayıp. Halbuki öğretmenler odasına giderek yeni kıyafet getirtmişti onu giymeye gitti.

Müdür beni odasında bekleyeceğini hatırladım ve gittim. Bana bir kaç Öğüt verdi şu şekilde ;
Bazen ağlamak iyidir ama şunu unutma ki bazıları içinden ağlar bazıları ise kimseye yansıtmadan..
Diyerek göz yaşlarımı sildim.
Ardından bayan Müdür yanıma oturdu,neden ağladığımı bilmek istedi.
Bende yalan söylemek zorunda kaldım ilk defa..
-Hocam çok kötü derecede midem bulanıyor.Ne yapacağımı bilmiyorum.
-anneni veya babanı çağırayım mı? Dedi.
-Gerek yok hocam teşekkür ederim, ben kendim de gidebilirim. Diyip yerime geçtim.

-Peki kızım ama yağmur çok şiddetli yağmaya başladı o yüzden eve erken git.. Diyerek sözünü bitirdi.
-tamam hocam gözünüz arkada kalmasın ve çok teşekkür ederim.
-önemli deil kızım.
-iyi günler diyip izin kağıdımı alıp bana bağıran hocaya verdim ve ağzını tam açacak iken ben hızlıca sınıftan çıktım nedeni de hayaller kırıklığına uğratmasıydı..
Yağmur aşırı derecede hızlı yağıyordu şemsiyem bile yoktu evimiz de uzaktı.
En azından kulaklığım ve telefonum vardı müziği açıp yürümeye başladım ağlıyordum..
Müzik dinlerken tam şarkı değiştirirken bir mesaj geldi

"bana acil geri dön" diyerek
Mesaj atan kız ise en yakın arkadaşım Charlie idi.
-Alo!
-A-alo..?
-Ne oldu sana?
-Bir şey olduğu yok..
-Emin misin?
-off hayır Charlie iyi değilim.
-Ne oldu kızım deli etme adamı noldu? Neyin var?
-tamam anlatıcam ama yağmur çok şiddetli çiçek cafedeyim ben hemen bi arabaya bin gel ama şemsiyeni getir bende yok.
-Of hallederim onu mu düşüyorsun haha.. sen geç hemen oraya ben geliyorum.
-Gülme Charlie Bekliyorum!!
-tamam
-Görüşürüz!

Charlie benden de çok tedirgindi hemen yanıma oturur herseyi anlatırım ve Charlie ;

-Klara baya kötü olmuş bu hoca aşırı uyuz çıktı gerçekten!

-oF, evet. Yeterince sinir bozucu bir şey!
-Ya Klara'm takma be. İllaki unutucak bu günü.

-Ya biliyor musun?
-neyi?
-Ha bilmiyorsun o zaman. Müdüre yalan söyledim okulda midem bulanarak çıktığımı.. Sırf o kaba hoca  okuldan atılmasın diye atmaya değmezdi..

-Haklısın tatlım ama bu durumda öyle yapmam gerekti ama son anda yapacağım tek çare oydu.

-peki, nyse hesabı ödeyip eve gidelim.

-tamam gidelim Charlie..

Yolumuza devam ettik ardından yağmur çok şiddetliydi.. Bir an önce dua ediyorduk. Umarım eve erken gideriz diye sebebi de üstümüzün sırılsıklam olmasıydı.
Bende hic sevmem boş boş yürümekten müziği açıp bi kulaklığı ben diğer kulaklığın tekini ise Charlie ye verdim.
- Klara
-Efendim Charlie?
- Neyse, yok bişey.
Tamam diyip gözyaşlarımı siliyordum.
-Klara
-Ne var Charlie Ne var?
-Kızma bana daha çok üzülüyorum. Diyip göz yaşlarımı sildi charlie.

-niçin? Birisi birşey mi yaptı?
-Hayır sadece bir an önce bu yol bitsin uyuyup uyanmamak istiyorum..

Diyip ağlamaya devam ettim.
-Saçmalama!
-Saçmalamıyorum! "BIKTIM! "  sadece sanki herkezin her dediği olacak bi benim olamayacak, ben... Ben...
-Sen?
-Şey ben..
-Delirtme insani Klara söyle sen?
-Ben sadece hedeflerume ulaşmak istiyorumve buna sürekli engel oluyorlar. "BIKMAMIN" sebebi ise buydu.
Herkezin sevilmeyecek bi tarafı olmaktan da bıktım...
- K-kim sana engel olmaya çalışıyor?
-Genel, yani herkes.
-Ben her zaman arkandayım Klara.. Boşver sen onları dinleme.
-ayn öyle yapacağım. Hedeflerime tâki  ulaşana kadar çabalayacagim. Üniversiteyi bitirip güzel sanatlara o kadar ki gitmeyi istedim. Belki inat gidiyorum diye okulumdan da olabilirim. Bunu da düşünmeliyiz..
- Ah! Evet.. Sizin aile aşırı KABA ve SİNİRLİ hemde YETERİNCE..
-Maalesef ki evet..

Şans tam da ayaklarımızın altındaymış annemle karşılaştık iyi ki de dediklerimizi duymamış.

-Kızım!
-Efendim?
-Bu yağmurda ne işiniz var? Öğretmenin müdür hanım aradı okuldan çıktığından haberim de yok çok telaşlandım.. eve de gelmedin diye çıktım.

-tamam işte geldim, hadi gidelim.
-tamam.
-Charlie! 1 sene sabah görüşürüz..
-görüşürüz sakın üzme kendini bana mesaj at tamam mı!?
-tamam görüşürüz..
  

YAŞASIN!!!

Üniversiteyi KAZANDIM!!
Bak yapamazsın diyordunuz ne oldu?

Hani sonsuza dek kazanacağıma dair sevinecektiniz?

Hani mutlu günümde yanımda olacaktınız?

Ama olmadınız..

Hiçbir zaman olmadığınız olmayacaksınız da..

Işte bir hatanın olan yüzleri hep düşen bir kızın hiçbir zaman hayata adım atamaması gibi bir şeydi idi..

Hayat işte tâki "Mutlu son" ile bitmeyene kadar'dı..