"𝑯𝒚𝒖𝒏𝒈 "

part 3

(ပထမဆုံးလက်ထပ်ခွင့်တောင်းခြင်း)

1 month later :

ကျွန်တော် စာမေးပွဲတဖက်နက် မူကြိုကျောင်းလည်းမရောက်ဖိတော့ဘူး ဆမ်းဆီကိုတော့ရောက်ဖိပါတယ် ခနခန စာအကြောင်းတွက်ပေါ့ ဆမ်းဆီကတော့ခနခနကြားရတယ် ညီလေးညီမလေးတွေက ကိုကိုဆော့ဂျင် မလာဘူးလားတဲ့ မျှော်နေကြတဲ့ ကျွန်တော့်အမောဖြေလေးတွေ နောက်ဆုံးစကားကတော့ "ယုန်လုံးလေးကလည်း မျှော်ပီးမေးနေတယ်" တဲ့ 😊❣️

Next day:
အဖေနက် အမေက ကျွန်‌‌တော် သုံးနှစ်သားကတည်းက ကွာရှင်းထားကြတာ အမေကတော့ နောက်ယောကျာ်းယူလိုက်တာ အဖေကတော့ ကျွန်တော့်အပေါ် သစ္စာရှိပါတယ် ကျွန်တော့်ကိုမစွန့်လွှတ်တဲ့အတွက် ဘာဖိလို့ အဖေနက်ကွာရှင်းလဲ မချစ်တော့တာလဲတော့ ကျွန်တော်မသိချင်တော့ပါဘူး အဖေက ဆိုက်မှာ အလုပ်လုပ်ရတော့ တလမှတခါ အိမ်ကိုပြန်ဖိတယ် မောင်နှမဆွေမျ်ုးသားချင်းလည်းမရှိတော့ အမေပစ်သွားပီးကတည်းက အဖေအရက်လုံးလုံးကျခဲ့တဲ့နေ့ရက်တွေကတည်းကပေါ့ ခုတော့ အဖေလည်းဆင်ခြေတုံတရားရပီး ကိုယ်ကိုယ်ကိုကောင်းဖို့တွက်ဘဲကြိုးစားတော့တယ် အက်ကြားထဲအကြွေးတွေနစ်ခဲ့လို့ ကျွန်တော် အလုပ်တဖက် နက်ကျောင်းတက်ခဲ့ရတယ် အဖေက ဆိုက်မှာအလုပ်လုပ်တာ ကျွန်တော် ၁၀နှစ်သားကတည်းက အပြင်ထွက်ပီးအလုပ်လုပ်ရတယ် အိမ်ကို အကြွေးရှင်တွေက ခနခနလာလို့ အိမ်တောင် တလတခါမှပြန်လာတယ်
ဟူး ~~ ဒါတွေကတော့ ကျွန်တော့် အတွက် အကျင့်ဖိနေပါပီ မတွေးတော့ဘဲ အလုပ်ကနေအိမ်ကိုပြန်လာတဲ့တလျှောက် တဖက်ကမ်းက လှမ်းမြင်လိုက်တဲ့လူ

ယုန်လုံးလေးဘဲ အာဂျူးမာနာဘီ ရဲ့လက်ကိုကိုင်ပီး လမ်းလျှောက်လာတာကိုတွေ့လိုက်တယ် အာဂျူးမာ နာဘီဆိုတာ ကျွန်တော့်ကို သားရင်းချာလိုချစ်တဲ့အာဂျူးမာ ကျွန်တော့် မိသားစုအကြောင်းကို အတွင်းစေ့သိပီး ခနခန အိမ်ကိုရရင်ရသလို အရံဟင်းတွေလာပို့ပေးတဲ့အာဂျူးမာ❣️

ကျွန်တော် အာဂျူးမာတို့ဆီသွားပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်ပီးမေးကျိတော့
"အော် အာဂျုမာ တို့အိမ်ရှင်ရဲ့တူလေ လမ်းလျှောက်ထွက်ချင်လို့တဲ့ ဒီနားမုန့်စားထွက်ရင်းနက်ပေါ့ "

"အော်"

"ဟုတ်တယ်ကွဲ့ အိမ်ရှင်အကိုကြီး ညီရဲ့သားလေ နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်တဖက်နက်ဆိုတော့ သိပ်အချိန်မပေးနိုင်ဘူး ပီးတော့ kookie လေးကလည်း မနေချင်တာလည်းပါတယ်ပေါ့ သားရော အလုပ်ပီးသွားပီလား"

"ဟုတ် အာဂျူးမာ ရေ အခုဘဲပြန်လာတာ "

"အေးအေး စာကြိုးစားနော်သားလေး အိပ်ရေးလည်းအပျက်မခံနဲ့ဦး ကျန်းမာရေးကအရေးကြီးတယ် အလုပ်လည်းဖိလုပ်မနေနဲ့ဦး"

"ဟဲဟဲ ဒါကတော့ သားရဲ့အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းဘဲလေ မလုပ်လို့မှမရတာ အလုပ်မလုပ်ရင် ဘာနဲ့ထမင်းစားမလဲ "