Müslüm'le olan savaşımızın ilk günüydü. Müslüm'e gittim ve şöyle dedim "Savaşı ben kazanacağım, bu yüzden geri çekil seni soysuz." o da bana "Anlamadım." dedi dalga geçercesine. (Oysa dalga geçmiyordu Müslüme yanlış anladı.)
Müslüme planlar yapmaya başladı. Rakibi beklediğin de akıllıydı. Çok geçmeden aklına çok iyi bir plan geldi. Önce kölelerin sevgisini kazanacaktı sonra ise kölelere Müslüm'ün kötü biri olduğunu kanıtlayacaktı. Krallığı kurtulacaktı.
"Ben çok zekiyim. Müslüm benim gibi asil, soylu, muhteşem bir leydiyi nasıl yenebileceğini sanıyor ki?" Planı uygulamak için kölelerimin yanına geldiğimde o küçük sefil insan çoktan Müslüm'le oynamaya başlamıştı. Demek ki Müslüm yaptığım bu planı duymuş fakat benden önce davranmış. Yoksa bu planın benden önce onun aklına gelme ihtimali yok, sonuçta o soysuz bir kedinin teki değil mi?
Kölelerime tam bağıracaktım ki aklıma onlara iyi davranmam gerektiği geldi. Kölemin yanına gittim ve kucağına atladım. Onun o iğrenç yüzünü yaladım ama kölem beni elinin tersiyle itti ve şöyle dedi "Senin tatlılığın geçti artık." Şok olmuştum. Bunu bana bana Müslime'sine nasıl söylerdi!!! Ona bir tırmık attım ve yüzü kanadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kediler ve Kediler
RomanceBen ki asil kudretli kedi. Ve siz sefil insanlar. Bu savaş hiç bitmeyecek. -Yaş mama verenlere ayrıcalık tanınır-
