CHAPTER 1

4 0 0
                                    


CLOVER ORIANE G. TANEDO

Ang gagaling talaga ng dalawang yun iwan ba naman ako, nasa kanila pa naman ang payong ko, bakit kasi ang tagal nung meeting e yan tuloy ako ang naiwan, bakit ngayon pa kasi hindi pumasok si president at si vice tuloy ako ang naging proxy.

Ang mag jowang yun mas inuna pa ang kalandian... aish pano ako uuwi?

Pagkalabas ko pa lang ng room ay ramdam ko na agad ang lamig kahit naka jacket ako ay ramdam ko pa rin ang lamig, I tried calling Yael but he's not answering his phone panigurado nag lalaro na naman yun ng ML.

Mahihirapan rin ako nitong sumakay kasi sobrang lakas ng ulan... sa may short cut na lang ako dadaan, Im humming my favorite song ng makarinig ako ng tunog ng piano which is unusual kasi nga wala ng ustudyanteng dumadaan dito. Sabi nga ng iba ay may nagpaparamdam daw dito tuwing sasapit na ang alas sais ng gabi, and don't I have a choice but to take the short cut.

And isa pa kaya rin kinakatakutang dumaan dito ay hindi na ginagamit ang mga rooms tapos sobrang eerie pa ng atmosphere kung baga tatayo ang balahibo mo tas feeling mo e merong may nakatingin sayo.

But ofcourse hindi yun tatalab sakin, cause for me matakot ka sa buhay wag sa patay aanohin ka naman niyan e patay na nga. Habang papalapit na ako sa old music room e rinig na rinig ko na yung tunog ng piano, I never expected na maeexperience ko hahahaha... pero syempre para sakin to see is to believe malay niyo tao talaga ang tumutugtog at hindi multo.

----

Asa tapat na ako ng pinto ng music room imbis na takot ang maramdaman ko is nathri- thrill pa ako sa malalaman ko, unti-unti kong binuksan ang pinto, may napansin pa nga ako sa pinto na nakalagay is do not enter... eh pero syempre wala ako paki kasi nga gusto ko malaman ang totoo.

Ng mabuksan ko ang pinto ay may unti pang liwanag ang pumasok sa loob kaya kita ko pa naman ang loob ng,music room ginala ko ang tingin ko hanggang sa madako ang tingin ko sa may piano and I was surprise to see who it was and to tell you honestly I didn't saw a ghost nor an enkanto but instead I saw a Greek God Im not exaggerating kasi totoo.

And I can't even take my eyes off him, hindi niya namalayan ang pagpasok ko kasi nga di pa naman ako tuluyang nakappasok, yung ulo ko pa lang hahaha siguro naramdaman niyang may nakatingin sa kanya kaya lumingon ito pero dahil sa mabilis ang reflexes ko bago pa siya lumingon kung asan ako ay naisarado ko agad yung pinto kaya lang napalakas ito kaya alam kung alam niyang may nakakita sakanya.

Pero thankful ako kasi di niya ako nakita,

Andito na ako sa labas ng gate at may mga kasama naman akong mga kapwa estudyante ko, yung iba naman e mga college student siguro limang SHS at apat na college di bale 9 kaming nag iintay ng tric.

At dahil nga maulan wala masyadong dumadaan na sasakyan, buti pa yung isa may sumundo na sa kanya... ilang oras na ang nakalipas dipa rin ako nakakasakay tas dalawa na lang kami na nag iintay yung iba kasi sumugod na sa ulan.

Hindi ako pwedeng magpaulan hindi ,malakas ang resistensiya ko at baka pagalitan pa ako ni mama pag umuwi akong basa... "pre sabay kana sakin" narinig kong wika nung lalaki dun sa babae na kasama kong nag iintay rin ng sasakyan.

Sumabay na yung babae siguro na realize niyang wala na talagang masasakyan... sanaol *sigh* maintay muna ako ng ilang oras at pag hindi pa ito tumigil wala akong magagawa kung hindi ang magpaulan.

Total malapit-lapit man itong school sa bahay walking distance lang naman eh kaya lang naman ako nag iintay ng masasakyan e wala nga akong payong. Umupo mo na ako habang nagiintay ng pagtila ng ulan yun ay kung titila pa.

Habang nagiinatay ay naghum ako ng favorite kung kanta ni Bella Thorne na Reaching ng may naramdaman akong umupo sa may tabi ko, tiningnan ko siya sa may peripheral view ko 0.0 gosh its... him pero bakit siya nandito e diba may sumusundo naman sa kanyang sasakyan? So why is he here... baka naman may iniintay lang siya... mga ilang oras na ang lumipas pero grabe yung katahimikan, this time I made up my mind.

Tumayo na ako at sinigurado kong hindi mababasa yung cp ko lowbat na rin ako kaya di ko matatawagan yung naservice ko.

I estimated the rain before akong sumugod sa ulan ng ready na akong tumakbo e may kumapit sa kamay ko... tiningnan ko ang kumapit sa kamay ko "ah may kaylangan ka po ba?" tanong ko sabay ngiti ng pilit.

"ikaw na gumamit nito" saad nito sabay abot ng payong sakin

"wag na po mapaulan na lang po ako"

"no I insist you need this more than I do"anito sabay lagay ng payong sa kamay ko.

"pano po kayo?"

"Don't worry about me, I'll be fine sige na tanggapin mo na itong payong" pilit nito

Sige po, Salamat po dito sa payong saad ko sabay ngiti rito

"You're welcome" ngiting saad nito

Binuksan ko na yung payong at nagsimula ng maglakad, tumigil ako saglit tas tumingin uli sa may waiting shed nakita kong nakatingin ito sakin kaya kumaway ako dito and mouthed thank you.

Ngumiti ito sakin hanggang sa nabaling ang tingin nito sa sasakyan na tumigil sa harap nito. Mukhang sundo na niya yun tumalikod na ako uli at nagsimula uling maglakad...

Napakabait talaga niya kaya pa ang raming nag kakagusto sa kanya yun nga lang yung iba namimissinterpret nila, kala nila gusto na sila. Siguro nagtataka kayo kung sino siya noh well hindi siya yung nakita ko sa music room. 

Senior na siya well grade 12 ako at siya naman is 1st year college marami sa kanyang nagkakagusto, siya si Senior Lhiam Conteveros, mayaman, mabait, matalino yung tipong na sakanya na ang lahat kung baga ideal boy ng lahat ng kababaihan.

Well hindi na ako naiiba dun kaya nga lang ang pinag kaiba is his not my crush masyado kasi siyang mataas para maabot ko and I look up to him as a inspiration Im a fan of him especially when it comes to competitive swimming siya kaya ang team captain ng swimming club as much as I want to join that club I can't kasi nga mahina ang resistensiya ko .

SOMEONE POV

I was busy playing piano when I heard someone open the door, I thought that at this time there is no student roaming around the campus.

Who might it be? Maybe that person thinks that I didn't notice when she opened the door, I also feel that person stare. When I look back I didn't see her but one thing I'm sure of is that person is a girl.

Paglabas ko ng music room something caught my attention it's a keychain a snoofy to be certain... cute I can't help but to smile, I know a person who exactly has the same keychain like this one.

















in BetweenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon