Chapter Forty-Five

34 2 0
                                    

Hanggang sa makarating ng bahay, ay walang imikan si Spencer at Finn. Maging nung kumain sila ay hindi rin sila nag imikan hanggang sa magpasya silang matulog.

At hindi na mapakali si Spencer, pakiramdam niya kasi siya ang mali kahit hindi niya naman sinasadya na mangyari ang lahat ng nangyari ngayon...

(Ugh~ ano ba ang gagawin ko?)

Gusto niyang kausapin si Finn pero parang bubuga ito ng apoy kanina sa galit. Ngayon niya lang na realize na may kinakatakutan pala talaga siyang tao. Maski pag hinga ewan niya kung hihinga siya sa takot na baka masagi niya ang katabi.

Oo ganern siya ka OA this time.

*A few minutes laterrrr~*

Nang hindi maka tiss, ay naglakas loob na siyang humarap dito but was shocked that Finn hugged him first. Nagsumiksik ito sa didbdib niya, holding him so tight na para bang mawawala siya ano mang oras.

"What's wrong?" He asked at hinalikan ang buhok ng asawa.

"Wala..."

"Fin..."

"Ewan ko. Parang ang bigat ng dibdib ko kanina tapos nung hindi tayo nag iimikan mas lalong mabigat."

"Grabe ka mag tantrums. Tinatakot mo 'ko.."

"Ikaw natakot?"

"Ang liit mo'ng tao pero ang tapang tapang mo.",

"Eh sa nakaka inis eh! Ang hirap maging hindi ka level ng mga tulad niyo."

"What's with this talk of status again? Dahil ba kanina? Tell me who bullied you and I will make sure they're all bankrupt by tomorrow."

"Tapos maraming tao ang mawawalan ng trabaho ganun? Ang dami mong gugutumin.."

He smiled. "Angel. Y'know what, I don't really care about the status, even my family don't. Basta ikaw ang gusto ko. And nothing in this world could ever change that. I'm sorry if you feel na kulang. From now on, mas pagbubutihan ko pa. Okay? So just trust me at wag mo---aaarrrgh!!"

Bakit? Wala. Kinagat lang naman ni Finn ang dibdib niya.

"What the---"

*Smiling soooo wide* "I'm sorry. Mehehe. Masakit?"

"You're...unbelievable.."

"I'm sorry, grabe ang moodswings ko. Hindi ko naman sinasadya. Minsan ayaw kitang makita tapos minsan galit ako sa'yo pero pag di naman kita nakikita namimiss naman kita agad..."

"Why is that?"

"Pinaglilihian siguro kita."

"I..Is that possible?"

"HAHAHA! Ba't nangingiti ka??"

"Eherm. Wala. It's just ... It's just that buntis ka nga atalaga... I can't believe it. I...I really can't believe I would be this happy. Sana babae si baby. At kamukha mo."

"Huh? Bakit kamukha ko? Mas maganda pag kamukha mo."

"Sana lahat ng anak natin kamukha mo."

"Wow ha? Lahat ng anak natin?"

"Oo. Bakit? Ayoko maging kamukha ko. Baka maging pasaway sayo eh."

"Hahahaha! Hindi pa nga lumalabas ang panganay, maraming anak agad ang nasa isip mo..."

"Ofcourse! I want a dozen kids with you or even more."

"Ha! Sabagay hindi ikaw ang manganganak! Akala mo madali? Hindi yun ibinubuga lang Spencer!"

CONTRACTUAL MARRIAGE (Savage marriage)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon