2012.10.13
කඩිගුලක් ඇවිස්සුවා වගේ ඔබ මොබ යන මිනිසුන්ගෙන් බුසාන් නගරය පිරිලා තිබ්බ. හැමවෙලාවකම මෙහෙම නැතත් හවස් වෙනකොටනම් බුසාන් නගරය තනිකරම කඩිගුලක් වගෙයි.හවස් වෙලා වැඩ ඇරිල ගෙවල් වලට දුවන මිනිස්සු පාසල් පන්ති ඉවර වෙලා ගෙවල් වලට යන ලමයින්ගෙන් බුසාන් නගරය පිරිලා තිබ්බා.
මේ අතට නගරයෙන් පොඩ්ඩක් ඈතට වෙන්න තිබ්බ පාර්ක් එකක ඉදගෙන ඉන්න අවුරුදු දාසයක් හෝ දාහතක් විතර වයස පොඩි පිරිමි ලමයෙක් අත් දෙකත් පටලව පටලව හැරි හැරී බලන් ඉන්නෙ තවත් කෙනෙක්ව බලාපොරොත්තුවෙන් වගේ එයාගෙ ඇස් බලාපොරොත්තුවෙන් දිලිසෙන බව එයාව දකින ඕනම කෙනෙක්ට තේරුම් යනවා.ඒවගේම ඒ ඇස් වල පොඩි කලකිරුන ස්වබාවයක් දකින්නට නැත්තෙමත් නෑ.ටික වෙලාවක් පිටිපස්ස බල බල හිටපු ඒ ලමයා ඉස්සරහ බලාගෙන ලොකු කල්පනාලෝකෙක .
YOU ARE READING
My precious number 13 [ completed]
Lãng mạnහැමෝම හීන දකින්නෙ සුන්දර අතීත මතක තුලින් අනාගතය බොහොම ලස්සනට ගොඩ නගාගන්න.හැමෝටම ඒක කරන්න බෑ. කෙනෙට තවත් කෙනෙක් වෙනුවෙන් නොසෑහෙන්න බලන් ඉන්න පුලුවන්ද ඒක ආදරයක්ද නැත්නම් ඉවසීමක්ද? ඔව් මේ අවසානයක් සොයා පියමනින ඔවුන්ගේ ආදර කතාවයි.එය ආදරයක්ම වේවිද?