"Het spijt me"

*Deel 1 ~ Een vage ochtend*

~ Matthy ~ 23 Jaar ~ Bankzitter ~ Single ~

~ Milo ~ 22 Jaar ~ Bankzitter ~ Taken ~

~ Koen ~ 24 Jaar ~ Bankzitter ~ Single ~

~ Robbie ~ 23 Jaar ~ Bankzitter ~ Taken ~

~ Raoul ~ 27 Jaar ~ Bankzitter ~ Taken ~

~ Veel plezier met lezen en als je mijn andere boek nog niet gelezen hebt doe dat vooral even!🤗 ~

                                                                                      ~*POV Matthy*~
Ik stap al vroeg in de ochtend uit bed en loop naar beneden om een ontbijt voor mezelf klaar te maken. Ik pak een pan en eieren en probeer die te maken. Ik maak ondertussen mijn brood klaar en als ik terug kom naar de eieren zijn ze vast gebrand aan de pan en ik pak hem van de inductieplaat en gooi hem gefrustreerd in de wasbak. Ik leg mijn hoofd in mijn handen en zucht diep. "Was er nog maar iemand die kon koken want ik kan dit zeer zeker niet!". Ik hoor voetstappen en draai me snel om in angst. Op dat moment komt Koen de kamer in gelopen en ik wrijf met mijn handen in mijn mouwen door mijn ogen heen. Maar het helpt niet hij staat er echt. "Huh Koen? Wat doe jij hier!". Ik kijk Koen vragend aan en laat mijn ogen daarna naar beneden vallen. Ik hoor Koen lachen en op dat moment hoor ik zijn voetstappen steeds dichterbij komen. Na even zie ik zijn voeten voor me staan en hij tilt langzaam mijn kin op. Koen zegt: "Ik ben hier gister blijven slapen! Weet je dat echt niet meer?😅". Koen kijkt me diep in mijn ogen aan. "Nou.. nee.." zeg ik zacht. Ik zie Koen knikken en hij pakt de pan waar nog een ei op ligt. "Zal ik je helpen?" vraagt Koen. Ik knik klein en ga naast hem staan om toe te kijken.

                                                                                                                     
                             ~*POV Koen*~
Ik ben vanochtend wakker geworden door Matthy die de trap afliep. Ik wrijf door mijn ogen en kijk op de klok. "08:27?!" kraam ik uit. Ik zucht diep en ga rechtop zitten om mezelf uit te rekken. Ik hoor beneden een harde knal en kijk verstijfd naar mijn deur. "Wtf?" ik sta op en pak een broek en een Burberry hoodie en trek die beide aan. Ik loop/ren zo snel mogelijk naar beneden aan en stap de woonkamer binnen. Ik kijk regelrecht naar de keuken waar Matthy me vragend en verstijfd aan. "Huh Koen? Wat doe jij hier!" hoor ik uit zijn mond komen. Ik begin te lachen en zet een paar stappen naar Matthy toe. Ik til zijn kin op en ik zeg: "Ik ben hier gister blijven slapen! Weet je dat echt niet meer?😅". Ik kijk hem diep in zijn ogen aan als ik zie dat hij iets wil gaan zeggen. Op dat moment zie ik zijn mond opengaan. "Nou.. nee.." hoor ik hem zeggen waarop ik knik. Ik loop naar de wasbak waar een pan met een ei ligt. Die zal vast van Matthy zijn geweest en dat hij hem toen uit frustratie in de wasbak heeft gegooid. Ik pak de pan en loop alvast naar de inductieplaat. "Zal ik je helpen?" vraag ik dan. Ik zie hem knikken en ik gooi het ei in de prullenbak en pak boter en een nieuw ei. Matthy komt ondertussen naast me staan om te kijken of alles lukt en hoe hij het later beter kan doen. Ik doe een beetje boter in de pan en gooi daarna het ei erin. Ik zie Matthy op zijn voorhoofd slaan en ik lach zacht. "Wat is er snap je wat er is fout gegaan?" ik draai me een kwartslag en kijk naar hem die glimlacht. "Ik ben de boter vergeten.." zegt hij zacht.
Ik lach mee en draai me weer terug zodat er niks aanbrand. Ik leg het ei op een bord en leg de pan in de wasbak. "Nog iets te wensen meneer?" vraag ik grapperig. Hij schud zijn hoofd en pakt het bord om aan tafel te gaan zitten. Ik ga naast hem zitten en pak mijn telefoon waar ondertussen 1000+ berichtjes op verschijnen zodra ik mijn vliegtuigstand uit zet. Ik open mijn telefoon en ga naar whatsapp waar ik zie dat er vandaag opnames zijn. Dat was natuurlijk al bekend maar ik was gister zo tappie dat ik dat allemaal al weer vergeten ben. "We hebben opnames! Verassing" lach ik. Ik zie Matthy voor zich uitkijken uit het raam. Zou er iets gebeurd zijn gaat er door mijn hoofd heen. Nee.. hij is waarschijnlijk gewoon moe van gister denk ik. Ik laat na alle berichtjes gelezen te hebben de telefoon aan Matthy zien. "We hebben opnamessss! Wakker wordennnn". Hij knikt en staat op om zijn bord weg te zetten. "Is er iets?" Ik kijk naar Matthy die even verstijfd en zich omdraait. "Hm?" Ik blijf maar hem kijken maar hij zegt niks en loopt door. Ik zucht en ruim de tafel verder op waarna ik op de bank ga zitten en een beetje door mijn telefoon scroll. Na even ben ik er wel klaar mee en open ik whatsapp om Raoul te appen. "Hey papa! Kunnen we even praten?.." zet ik in mijn tekstvak en ik twijfel of ik het moet versturen maar ik doe het toch. Ik leg mijn telefoon aan de kant en heb al gelijk spijt dat ik het heb gestuurd maar zodra ik mijn telefoon weer oppak en Whatsapp open zie ik dat Raoul het al gelezen heeft en al aan het typen is. Ik zucht diep en doe mijn ogen ff dicht. Na even merk ik een warme adem dicht bij mijn gezicht. Ik open langzaam mijn ogen en zie Matthy bijna helemaal tegen me aan staan. "Is er iets?" Zegt hij dan zacht. Ik zucht en schud nee. Hij kijkt me diep in m'n ogen aan en komt nog dichterbij hij leunt zijn handen naast me op de bank en zijn lippen zitten bijna op de mijne. "Zeker?" Vraagt hij opnieuw. Ik raak in paniek en kijk weg. Hij grinnikt en gaat terug rechtop staan. "Nog bedankt voor het helpen" hoor ik hem zeggen en hij loopt naar zijn kamer. Ik adem zwaar en pak in frustratie mijn telefoon die de laatste paar minuten niet is gestopt met trillen. Ik adem zwaar en pak in frustratie mijn telefoon die de laatste paar minuten niet is gestopt met trillen. Het is Raoul, hij heeft me zoveel berichten gestuurd. Ik open snel whatsapp en ga naar de chat van Raoul en ik. "Sure what's up!", "Wat is er?", "Koen?", "Hallo?". Ik zucht diep en typ snel wat terug: "Hey ja sorry ik moest even wat doen". Ondertussen hoor ik Matthy praten in zijn kamer. "Waarschijnlijk een video aan het opnemen.." zucht ik. Ik zie dat Raoul online komt en ik tril met mijn been door de spanning. Raoul typt: "Hey is oke maatje maar eh waar wil je over praten?". Ik zucht opnieuw diep en begin met typen: "Nou ik ben deze nacht bij Matt blijven slapen.. en ik denk dat ik iets voor hem voel en hij ook voor mij maar ik weet niet wat hij er van vind.. en wat zouden de andere boys wel niet denken van dit.. maar ik denk dat ik jou wel kan vertrouwen met dit verhaal". Ik leg mijn vinger op de verstuur knop en aarzel of ik het moet versturen. Na even gezeten te hebben heb ik toch besloten het te sturen als ik zie dat hij mijn bericht gelezen heeft gooi ik mijn telefoon naar de andere kant van de bank en ik kruip met mijn knieën naar mijn hoofd. Wat er nu allemaal door mijn hoofd heen gaat is niet te beschrijven. Ik hoor Matthy dingen zeggen, ik hoor de boys lachen en praten en ik hoor Raoul me boos aanspreken. Ik begin zacht te huilen.