 Ã‡ÃƒÂ¶pten farkı olmayan lise hayatımın bitmesine 2 ay kalmıştı. Ben sonunda kurtuluyorum diye sevinirken sınıf arkadaşlarım harıl harıl balo planlamaları yapıp, kızlarla ''yaaağ o mekan hiç iyi müzik yapamıyoğğğ''  diye sahte sahte konuşmalar içerisine giriyor, evde dün akşam yedikleri tarhana çorbasının kokusuyla birbirlerine hunharca hohluyorlardı.. Ben ise nasıl olsa gitmem diye konuşmalara kulak asmayıp bu akşam yiyeceğim tarhana çorbasının biraz daha acısız olmasını ümit ediyordum. Zira sıçarken zorluk çekiyor, boncuk boncuk terliyordum.
Günler  geçmiş okulun kapanmasına sadece 1 hafta kalmıştı. Balo planları artık hazırdı. Okul yönetimi meslek lisesi öğrencilerinin ne kadar hayvan olabileceğini artık kavramış olacak ki sikko bir kafede yapacakları baloya ailelerinde katılması zorunluluğunu getirmişti. Bu sınıfımdaki tikkyleri kızdırmıştı ama yapacak hiç bir şey yoktu. Şimdiye kadar şiddetle baloya katılma fikrini reddeden ben, Alaranın baloya katılacağını duyunca elektrik çarpmışa dönmüş tamamen alt üst olmuştum. Alara benim kalbimin hırsızı, gönlümün efendisi , yalnız içtiğim tarhana çorbalarının tesellisiydi. Alarayla tanışma hikayem çok romantikdi. Mahallemizin giyim sektörünün en önde gelen temsilcisi olan Muhittin Giyimden aldığı atkısını koridorda yürürken düşürmüştü. Tesadüfen oradan geçiyordum, zaten konuşmakta zorluk çektiğim kıza yaklaşmak için bu bulunmaz bir fırsattı. Avına yaklaşan aslan gibi atkıya koştum, küçük bir domalışla atkıyı alıp Alaraya verdim. ''Eyvallah'' dedi. Pembe sıçtığını hayal ettiğim bir kızın böyle teşekkür etmesi beni biraz şaşırttı.Ama bu basurlu götümden kelebek çıkmasına engel değildi. Çünkü yalnızsanız ve hoşlandığınız kız size bir şey diyorsa ne dediğinin hiç bir önemi yoktur. (ana bacı karıştırırsa farklı tabi).
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Meslek Lisesi Balosu
HumorMerhabalar, bu benim ilk hikayem. Kısacık, bol komedili bir hikaye. Güleceğinizden eminim :)
