Madaming nagsasabi na ang tanga ko, stupid, bobo. Ano pa ba pwede niyong idagdag? Yes, you know his side, palaging siya. Paano naman ako did you ever hear my side?
--
It all started noong pumasom ako sa bago kong school ko sa a 2nd year high school student. Maganda naman ang takbo ng buhay studyante ko. I have friends and I have a good grades.
Noong nasa cafeteria kami ng mga friends ko hindi ko napansin na nagkabanggaan tayo at natapon ko sa uniform mo ang sprite na hawak ko. I say sorry to you. You said "Okay lang."
Medyo naguguilty pa rin ako pagkabaluk namin ng room. Oo classmate kita, seatmate pa nga kung idadagdag eh. Nakita kong pumasok ka na ng classroom at tumabi saakin. Humingi ako ng tawad ng maraming beses. You just laugh and said "Ano ka ba naman Trish, okay lang yun."
That how the start we became friends. Hindi ko nga alam paano saan nagumpisa na magusap tayo as a friends eh basta ang naaalala ko lang dahil yun sa sprite at paghingi ko ng sorry sayo.
Naging close tayo pero dikit nun ang pangtutukso ng mga kaklase natin. Na kesyo bagay daw tayo, meant to be, at love team ng batch. Syempre ako todo tanggi pakp nun dahil friends lang talaga kita. Pero as the time pases nagustuhan kita, di ko nga alam bakit eh. Pero noong time na yun natatakot ako dahil, hindi ko pa nararanasan magkaroon ng boyfriend, nakikita ko sa mga friends ko pero naranasan? Hindi pa yata.
One time, parang BOOM! nagkaaminan tayo at naging magMU. Natatawa nga ako eh andaming tuksuhan akalain mong pati mga ibang section na di ko ka-close eh nakikiasar rin?
Ilang months rin tayong MU nun. Natutunan ko na torpe ka, slow kung kumilos, pero tinanggap kita. Akala ko noong una sabi ko pa nga "Kaya kita antayin basta ba may aantayin ako." Nagantay ako na ligawan moko pero wala ni tanungin ako kahit sa text if gusto ko maging girlfriend mo wala. Napaisip ako kung may patutunguhan pa ba ito eh ang sabi TRUE LOVE WAITS.
Pero ano? Wala, wala kang ginawa. Oo inintindi ko yung pagkatorpe mo, minsan nga nagduda yung mga friends ko if mahal mo talaga ako eh. Syempre pinagtatanggol kita.
I was taken a back noong tinanong ako ng tropa mo ng "Hanggang kailan ka magaantay? Kilala mo naman yan diba? Ako kasi ang naaawa sayo."
Hanggang sa ako na mismo ang bumitaw, hindi dahil hindi na kita mahal, hindi dahil sa sinabi niya. Sarili kong desisyon yun. Nakakasawa pala magantay sa wala, ngayon ko lang realize.
Magantay sa sayo, sa hangin, sa wala. Nakakapakod na gusto ko naman mamahinga.
*
As the time pases by na ngayong college na tayo nakita kita may kasama kang babae pati mga tropa mo ata at tropa niya. Asa harap siya asa likod ka. Alam mo ba noong highschool tayo pinapangarap ko na tingnan mo ako ng ganyan yung kahit Slow close, yet so far eh nakakaya mo akong tingnan . Doon ko narealize ang ingit, pagsisisi at ang salitang Mahal kita hanggang ngayon.
I simply smile, hindi ako gagawa ng eksena. Hindi ako magpapakatanga at magpapakontrabida para makuha ka ulit. I never see you na tumingin sa isang tao na kahit likod niya eh masaya ka na. I'm happy to knoe that you've choosen the right one, sana lang hindi mo siya pakawalan.
Noong una I ask God. Bakit di ka kumilos? Bakit hindi naging tayo.
Siguro ngayon, nasagot ko na. Dahil hindi tayo para sa isa't-isa. Na habang maaga pa pinigilan tayo bago may mas masaktan pa.
-----
Senna Marie's Note:
Hi guys, sana may natutunan kayos a one shot na aking ginawa. Pagpasensyahan niyo na at medyo hindi nako nakakapagupdate/gaea ng story becausr ang hirap ng college. Hahaha yun lang.
P.S. - This was 80% - True 20% - Made up. Kayo na lang bahala humusga alin ang totoo at alin ang hindi.
