Amaya Series #1: His Sweet But Deadly Bodyguard

Chapter 36

"Go na madam,"

Dahan-dahan akong pumasok sa loob ng restaurant, tanging tunog lang ng aking Leticiya Black Suede Ankle-Strap High Heel Sandals ang naririnig sa buong paligid ng restaurant. Hindi ko alam kung bakit walang katao-tao dito sa restaurant siguro dahil maaga silang nagsara? Ewan ko.

Hindi ko nga rin alam kung bakit nandito ako ngayon. Samantalang naghihintay lang naman ako kay Hendrix kanina sa balkonahe, tapos ang bilis ng mga pangyayari at nandito na ako ngayon sa isang mamahaling restaurant. Dahan-dahan lang ako naglalakad at hindi ko alam kung saan ako pupunta o kung saang bahagi ng restaurant dapat pumunta.

Pinagmasdan ko ang buong paligid habang dahan-dahan akong naglalakad. Hindi ko maiwasang mamangha, dahil sa kagandahan ng buong paligid. Mula sa kanilang interior design na mahahalata mo talaga isang magaling na arkitekto ang gumawa ng restaurant. Napansin ko ring malapit kanilang lokasyon sa dagat.

Mula sa malalaking at mamahaling salamin ay makikita mo ang nakapagandang dagat. At na pansin ko ring may mga upuan sa labas, sa tingin ko ay hindi lang ang loob ang pwede mong pagkainan kundi pwede din sa labas. Kahit gabi at nababalot ng kadiliman na ay sobrang kalmado pa rin ng dagat.

Hindi nagtagal ay nakarating ang aking mga paa sa pinakadulong bahagi ng restaurant na ang buong dagat ay makikita mo at mararamdaman mo ang iyong balat ang buong malamig na simoy ng hangin. Kitang-kita kong may isang liwanan sa parteng bahagi ng restaurant.

Hindi ako nad-dalawang isip na ihakbang ang aking dalawang mga paa, habang nakatitig sa isang liwanan na para bang inaakit ako nitong pumapit at pumunta. Hindi ko man lang naisip na baka isang malaban ang masasalubong ko o isang masamang tao na gustong-gusto akong patay at hindi ko rin naisip na baka isang malaking trap lang ang lahat.

I walked slowly and ignored whatever I was thinking. Naglakad na ako ng naglakad hanggang sa may natanaw akong isang lalaking nakatalikod mula sa akin, hindi ko masyadong naaninag ang taong yun. Dahil masyadong madilim sa buong paligid, basta ang alam ko lang may taong at para bang hinihintay ako o baka naman guni-guni ko lang.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad kahit na pakiramdam ko sobrang layo na ng aking nilalakad. Lakad lang ako ng lakad hanggang sa nakarating na ako sa may liwanag. Dun ko lang napansin na meron pa lang lamesa dito at may mga nakakalat na mga talulot ng rosas na para bang sinadyang ilagay dun.

At napansin ko rin ang isang lalaking nakalikod sakin habang nakatingin ito sa malayo na para bang may inisip syang bagay. Nakatayo at nakatitig lang ako sa kanyang malalapad at matigas na likod, alam kong alam nyang nandito ako sa kanyang likuran. Pero mas pinili nyang tumalikod mula at hindi ako harapin.

I couldn't help but stare at him back from his wide back down to his expensive shoes. Malalahata mong mamahalain lahat ng kanyang suot mula sa kanyang black gold tuxedo suit at pati na rin sa kanyang relo na ako mismo ang nagbigay sa kanya. Hindi ko naman maiwasang mapangiti ng dahil sa aking nakita.

Nakatingin lang ako sa kanya habang hinhintay syang lumingon sakin, hindi ko alam kung anong ginagawa naming dalawa dito ngayon. Hindi nagtagal ay dahan-dahan siyang lumingon, para bang nagslow motion ang lahat habang siya'y dahan-dahang pumapaharap sakin. Kasabay ng kanyang paglingon ay ang paghangin ng pagkalakas-lakas na pati ang aking mahabang buhok ay nililipad din.

I could see the amazement in his eyes as he looked at me. I don't know why my heart suddenly pounded just by his simple stare. I immediately smiled as he met my eyes. He examined my whole body. Then he smirks as he looks at me and seems to be thinking of something.

"What?" Nakangiti kong tanong sa kanya dahil hindi na sya nagsasalita at para bang nawalan sya ng dila.

"You are beautiful." Mahina nyang sabi na akala mo hindi ko narinig. "That dress is so perfect in you." Dagdag nya pang sabi at tulala akong tinignan.