Ameliyat bitmişti ve kızınız sağlıklı bir biçimde doğmuştu. Ama aynı şey senin için geçerli değildi. Fazla kan kaybından bayılmıştın. Nabız'ın düşüktü.
Hemşire:İsterseniz içeri girebilirsiniz.
Izuku sessizce içeri girdi ve yanına oturdu. Bebek erken doğduğu için bakım odasına alınmıştı. Izuku elini tuttu ve nazilçe öptü.
Izuku:Uyanacaksın değil mi güzelim. Uyanacaksın...uyanacaksın ve ben senden yüzlerce kez özür dileyeceğim. Sen gerekli olmadığı söylesende durmayacağım. Bu halime her zaman ki gibi kahkahalarla güleceksin. Bende sen güldüğün için güleceğim...
Izuku korku ve gerginlikle titrerken göz yaşları yere düşüyordu...
~~~
Aradan bir iki hafta geçmişti. Izuku seninle beraber hastanede kalıyordu. Saat gece ikiydi ve Izuku duyduğu mırıltılı şarkıyla gözlerini hafif araladı.
Yuki:Ölüm bizi esir alana kadar öp beni.
Hala bir şeyler hissederken.
Hala ikimizde yan yanayken
Ölüm bizi esir almadan öp beni~Elini Izuku'nun aaçlarında gezdirirken şarkıya devam ettin. Izuku sana döndü yavaşça dikleşti ve isteğini yerine getirerek seni öptü. Gülümsedin. Izuku elini yanagında gezdirirken hafifçe ağlıyordu.
Izuku:Uyandın...şükürler olsun ki uyandın.
Izuku sana sarılırken hafifçe güldün ve sende sarıldın.
Yuki:Seni ve küçük kızımızı geri de bırakmak cazip gelmedi Izuku.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİDORİYA X OKUYUCU (BİTTİ)
FanfictionMidoriya x okuyucu Smut var Uygunsuz sahne var ANGST DEĞİL