WARDEN'S PET

𝗥𝗮𝘄 𝗖𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿 2

Taliana

"This is your cell"

Binuksan ni warden ang isang selda na may mas mahigpit at mas malapad na steel bar. Walang ibang inmate doon. Pumasok siya at sumunod rin ako.

Pinagmasdan ko ang buong paligid. Walang kahit na ano sa loob kung hindi ang isang kama at isang mesa. Wala ring comfort room sa loob at napakakipot ang amoy ihi ng paniki na silid.

"Wala na po bang ibang selda?"

Alam ko, ang bobo ko sa bandang ito dahil sino ba naman ako para magreklamo? Wala akong karapatan magreklamo.

Nakita ko siyang suminghal na para bang nangiinsulto. Malamig niya akong tinignan.

"You don't have the right to choose of what cell we are putting you on 'cause no matter how nice your jail is, you are still a criminal" malamig niyang sambit bago ito naglakad paalis at nilock ang selda ko.

Hindi ko alam kung bakit nasasaktan ako sa mga sinasabi niya kahit alam ko namang hindi iyon totoo. Hindi dapat ako nagpapaapekto. Napagbintangan lang ako sa kasalanang hindi ko ginawa. Palibhasa, wala siyang alam sa nangyari at sa buhay ko.

Ipinagsawalang bahala ko nalang ang isiping iyon at nahiga sa matigas na kama. Tumingin ako sa kisame at sa hindi sinasadyang pagkakataon, biglang pumasok sa isip ko ang mukha lalaking iyon.

Ang kulay luntian niyang mga mata na walang kabuhay-buhay na para bang sa tanang buhay niya may dala-dala na siyang mabigat na saloobin. Na sa tuwing titig ka sa mga ito ay para kang nahihipnotismo. "Yong mga tingin na kahit hindi ka pa niya inutusan ay ikaw ang magkukusa. Mga matang nakikita ang loob ng kaluluwa mo.

At hindi nakatulong ang katangkaran ng lalaki sa pagbawas ng kanyang nakakakabang awra. Ang kanyang katawan na tamang-tama sa kanyang itim na unipormeng akala mo ay perpektong ginawa para talaga sa kanya.

Napailing-iling nalang ako sa sarili ko sa mga iniisip. Bakit ko ba iniisip ang lalaking iyon? Hindi ko naman siya kilala ah?

Siguro nga ay namangha lang ako sa kanyang taglay na pustura. Ngayon lang kasi ako nakakita ng ganitong lalaki na ubod kagwapo. Sayang lang at hindi ito nakikita ng karamihan dahil paniguradong dito lagi siya naglalagi. At kung siguro ay lalabas siya sa lunggang ito, paniguradong maraming mahuhumaling sa kanya.

Nakakatawang isipin na sa pagkakataong ito, swerte ko kung maituturing at nabigyan ako ng pagkakataon na makakita ang gaya niya.

Hindi ko namamalayang nakatulog na pala ako kanina sa lalim ng iniisip ko, kung hindi lang kung anong mabigat na dumadagan saakin ay hindi ako magigising. At sa kung anong matigas na bagay ang dumidikit sa pagkababae ko ay hindi iyon nakatulong.

Ibinukas ko ang aking mga mata at takang sumalubong ang gwapong mukha ni warden saakin. Ilang pulgada lang ang layo ng kanyang mukha saakin. Pawisan ang kanyang noo ngunit hindi iyon nagpatanggal sa kanyang kagwapuhan. Bagkus ay nakadagdag ito sa kanyang kakaibang ekspresyon na ngayon ko lang nakita.

Medyo magulo ang suot niyang subrero sa itim na itim niyang buhok habang namumula ang kanyang pisngi. Nakapikit siya at kita ko kung gaano kahaba at kayabong ang kanyang mga pilik-mata.

Mabibigat ang kanyang paghinga habang idinidikit ng pagtaas-baba ang kanyang katigas sa aking pagkababae. Umarko ang kanyang ulo palikod na para bang nasasarapan siya sa kanyang ginagawa.

Gumawa siya ng malambing na ingay na nagpainit sa aking nararamdaman.

Alam ko ang nangyayari ngunit hindi ko napigilang maguluhan. Anong ginagawa niya dito?

"W-warden-" Agad niyang tinakpan ang labi ko. At malambot niya akong tinignan.

"Sshh" Tumama ang mainit niyang hininga sa mukha ko. Naluluha ko siyang tinignan ng ilang segundo bago kinakabahang napatungo. Ngumisi bigla ang mapupula niyang labi sa unang pagkakataon.