"Evet, arkadaşlar toplanın!" diyerek kamerayı boynumdan geçirdim. Gülümseyerek karşımda toplanan arkadaşlara baktım. Hepsi gülümseyerek ve merakla bana bakıyorlardı.
"Biliyorsunuz, bir senedir birlikte çalışıyoruz. İzmir'de yer alan doğa fotoğraf sergisine katılacağım. Çok güzel işler çıkardık gerçekten sizlerle. Bir süreliğine ekipten ayrılmam gerekiyor."
"Bu kötü olmuş. Senin gibi bir fotoğrafçının kadrajından uzak kalmak zor olacak." Dedi Ceylin. Gülümseyerek ona baktım.
"Sizlerle çalışmakta çok güzeldi. Stüdyo ile konuştum. Bu süreç içerisinde benim yerine bir başkası gelecek. Kendi fotoğraf sergimi açtıktan sonra serbest çalışmaya dönme gibi bir fikrimde var ama..." dedim gözlerime kısarak. Herkes homurdanmaya başladı.
"Yapma. Sana ihtiyacımız var." Dedi Simay.
Güldüm herkese göz gezdirerek, "Bakacağız artık. Üç saat sonra uçağım kalkacak. Hepinizi çok seviyorum arkadaşlar. Kendinize dikkat edin. Flaşlarda gözlerinizi kapatmayın, etrafta bir şeyler kırmayın ve en önemlisi kameraya bakmaktan korkmayın."
"Bir şeyi unuttun." Diye seslendi Kerem. Dönüp ona baktım. Fotoğraf makinemi dikkatlice yerine yerleştirdim.
"Seninle birimiz gelecekti." Dediği şeyi anımsayarak. Gözlerimi sıkıca kapatıp açtım.
"Çok özür dilerim. Çok özür dilerim. Telaş arasında unutmuşum. Evet oradaki çekimlerde kim modelim olmak ister? Biliyorsunuz. Portre fotoğraflarda lazım olacak."
"Hepimize uyar. Sen seç." Dedi Yağmur. Pekala bunu düşünmüştüm ama kim gelse bilemiyordum.
"Kız model iyi olurdu ama hepinizin burada yoğun bir işi var. Erkekler biraz daha boşta gördüğüm kadarıyla. Hmm. Kerem, Serkay, Çağlar ve Uraz. Hanginizi seçmemi dilersiniz?"
Serkay bir adım öne geldi, "Sergide çıkmayı çok isterim ama daha iki gün önce yeni çekimler için anlaştım. Üzgünüm Yekbun. Gelmeyi gerçekten çok istiyorum."
"Sorun değil Serkay. Yeni işinde başarılar." Diyerek yumruklarımızı tokuşturduk. Gülümseyip bana sarıldı.
"Bana uyar. Sergi işi senin elindeyse büyük rövanşa girer. Zaten çok sevilip takip edilen bir fotoğrafçısın. İşinde harikasın. Seninle çalışmayı çok isterim." Dedi ve göz kırptı. Yavşak olma Urazcım.
"Teşekkürler Uraz. Bende seninle çalışmayı çok isterim."
"Ben başka bir sergi için çalışıyorum. O yüzden, katılamayacağım." Dedi Çağlar. Başımla onayladım.
" Yeni bir moda dergisi için çekimlerim bitti. Seninle gelebilirim." Dedi gülümseyerek Kerem.
"Elimde Uraz ve Kerem var. Yazı tura atacağız arkadaşlar."
"Oo, işi şansa bıraktınız. Dik gelirse ikisi de gelsin." Dedi Ceylin. Güldüm ve cebimden bir lira çıkardım.
"Yazı mı, tura mı?"
Kerem, "Yazı." Elimde tuttuğum parayı havaya fırlatıp yakaladım ve elimin üzerine koydum.
"Yazı geldi. Kerem hemen hazırlan." Dedim ve parayı cebime koydum.
"Ah be. Bende istiyordum." Diyerek hayıflandı Uraz. Kollarımı açıp ona sarıldım. O da bana karşılık verdi.
"Üç ay sürecek. Sonra tekrar senin fotoğrafçınım. Kendine iyi bak Bernardo Velasco." Dedim ve sırtını sıvazladım.
Sarılmayı bıraktığımda yüzünde keyifli bir gülümseme yayıldı. "Bu kızı bu yüzden seviyorum." Diyerek kızlara göz kırptı .Gülerek masaya döndüm. Kerem hazırlık için hemen çıkmıştı. Kızlar toparlanıyordu. Birazdan bende stüdyoyu kapatırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YEKBUNUM (TAMAMLANDI)
Narrativa generaleDÜZENLENECEK! Eski halini okumasanız daha iyi :)) "Tüm muhteşem hikâyeler iki şekilde başlar; ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir." Yekbun'un muhteşem hikâyesi ise bir yolculuk ile başladı. Dertlerini, hayatını ve kend...
