Love And Art | Minsung

1. Bölüm

Resim yapmak... Geçen seneye kadar hiç yapmadığım bir aktiviteydi. Nasıl oldu da sadece bir yılda bu kadar sevdim?

Herşey okulda bir öğretmenimi ararken yanlışlıkla resim atölyesine girmemle başladı. Resim atölyesinde ilk gözüme çarpan şey koskocaman bir tuvaldi. Tuvali incelediğimde bir manzara resmi olduğunu fark etmiştim. Resmi gerçekten çok beğenmiştim.

Ansızın resmin önünde oturan çocuk dikkatimi çekti. Çocuğun yüzünü göremiyordum. Kızıl saçlıydı. Atölyede çalan kılasik müziğin ritmine göre elindeki fırçayı sallıyordu. Yavaşça çocuğa yaklaşmıştım. "Sen mi yaptın?" diye sorduğumda irkilerek bana dönmüştü.

Çok yakışıklı bir yüzü vardı. Gözleri kahverengiydi. Gördüğüm en yakışıklı insandı. Belki onunla arkadaş olurum diye düşünmüştüm. Yanındaki boş sandalyeye oturmuştum.

"Evet ben yaptım." demişti fısıltı gibi çıkan bir sesle.

"Çok güzel olmuş." demiştim. O ise hiç umursamadan devam etmişti resmine.

"Adın neydi?" demiştim.

"Minho." demişti kısaca.

Bana da adımı sormasını beklemiştim bir kaç saniye. Sonra "Bende Jisung." demiştim. Onu rahatsız ettiğime kanaat getirdiğim zaman ayağa kalkmaya yeltenmiştim. Ama o beni kolumdan tutup geri yerime oturtmuştu.

Uzun bir süre sessizlik olmuştu. Ben sadece otururken o ise resmine devam etmişti.

Yaklaşık bir saat sonra bana dönerek sessizliği bozan Minho olmuştu.

"Resimle ilgileniyor musun?" diye sormuştu. Ben ise sadece hayır anlamında kafamı sağa sola sallamıştım.

Yerinden kalkmıştı. Kolumdan tuttuğu gibi beni atölyedeki masalardan birine oturtmuştu. Elime bir kağıt ve bir kalem vermişti. Yerine geçmişti. Klasik müzikle birlikte bende birşeyler karalamaya başlamıştım.

Bir süre sonra Minho'nun arkamda olduğunu hissetmiştim. Yavaşça arkamı dönmüştüm. Bana "Fena değil." demişti.

Evlerimizin çok yakın olduğunu fark ettiğimizden birlikte eve yürümüştük.

Hayatımdaki en sevdiğim 2 şeyle böyle tanışmıştım.