One sweet,kind, and selfless girl goes back to year 1982 and fell in love with a boy named Ferdinand Romualdez Marcos.
What if, the girl only have 1 year to spend time with him?
Would their fate change?
"Oh by the way, there's something I'd like to show you" he lead me the way habang hinahawakan ang kamay ko.
"Dahan dahan lang Mahal, bilis mo naman mag lakad." Tumawa naman eto at binagalan ang lakad niya.
"Malapit na tayo" ilang lakad na ay bigla siyang huminto at napatigil rin ako, "Here we are.." he said while looking what's in front of us.
Napatingin naman ako sa harap namin and what i saw brings smile to my lips.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Napatingin naman ako sakaniya nang bigla siyang mag salita, "This path leads us to something beautiful..let's go?" He smiled at me kaya napahawak ako ng mahigpit sa kamay niya and lumakad na kami.
After ilang minutes na pag lalakad ay may nakita kaming puno, nag iisang puno sa gitna at damuhan na sa paligid.
"E-eto?" Tanong ko sakaniya at tumango lang eto sa akin at nag patuloy na kaming lumakad papunta sa puno na iyon.
Umupo kami sa ilalim ng puno, "This tree is important for me" tumingin naman ako sakaniya at nakita siyang nakangiti, "Do you know why importante to sakin?"
Napa iling naman ako, "Because this tree, i plant it with the person who's important for me until now." Bigla naman akong nanghinayang sa sagot niya "Si Elize ba?" Iniling niya ang ulo niya and smile sadly.
"Hindi, it's my friend Jake"
(Gawa-gawa ko lang yung Jake nayan oki?)
"Jake is my friend since 5 years old pako, we planned to plant this tree in this area where we always play around. After we plant this tree, after 1week umalis siya ng ibang bansa to continue his study there and nabalitaan ko nalang after 4years is..wala na siya." Yumuko siya at halatang pinapahidan ang luha niya tumutulo paden.
Niyakap ko siya ng mahigpit habang sinasandal niya ang ulo niya sa balikat ko.
"Shh, i'm sorry to hear that, it's okay let it out. Nandito lang ako para sayo Mahal." I know panget ako mag bigay ng advice or mag comfort but i will do anything just to make him okay.
Nung kumalma na siya ay kumalawa siya sa yakap ko at pinahidan ang luha niya na umurong na sa pag tulo.
Tumingin siya sa akin, "I'm so sorry Sam, di ko sinasadya na mabasa yung damit mo." Pag hihingi niya ng tawad habang hinahawakan parin ang kamay ko.
I softly smiled at him and pat his head "No worries,it's okay, love" i hug him again and he hugged me back.
Naramdaman ko naman na bigla siyang bumigat at tinignan ko ito..tulog.
Nkatulog yata sa sobrang iyak niya.
I kiss him sa Nuo niya and i gently place his head sa lap ko.
"I love you Bong, i wish i can stay with you forever..."
---
Eto mga mareh oh malapit na tayo sa chapter kung saan masasaktan tayo...
