Diezelfde middag lag ik op de bank in Nialls appartement, met Niall naast me.
De hoofdpijn was bijna helemaal weg, er zat alleen nog een bult op mijn hoofd.
Niall keek me glimlachend aan. “Would you mind to stay another night? Just to make it right..” zijn grijns werd groter.
Ik moest lachen. “Sure, no problem! I’m going to call my mum.. Wait a second.”
Ik graaide in de zak van Nialls joggingbroek die ik nogsteeds aan had, en viste mijn mobiel eruit.
U heeft 7 gemiste oproepen, en 2 smsjes.
Mijn hart begon iets sneller te kloppen, waarschijnlijk was mijn moeder weer eens overbezorgd, maar toch...
Ik klikte de smsjes aan.
Mijn ogen werden groot, mijn lichaam verstrakte, het enige wat ik kon doen was de smsjes opnieuw en opnieuw lezen.
Een traan ontsnapte, en rolde over mijn wang.
“Lisa?”
Ik liet mijn mobiel onbewust uit mijn handen glijden.
“Whats going on?” een bezorgd gezicht keek me aan. “Why are you crying?”
Nialls veegde een traan van mijn wang.
Hij trok me tegen zich aan, en ik begroef mijn gezicht in zijn hoodie.
Mijn schouders schokten nogsteeds toen Niall mijn mobiel pakte.
Zijn ogen gleden over de regels, maar hij kon het toch niet lezen.
Ilse: Lisa, waar ben je?
Ilse: Ik weet dat dit niet de juiste manier is om het je te vertellen, maar ik lig in het ziekenhuis.. Ze hebben ontdekt dat ik kanker heb, en ik heb heel veel haar verloren.. Ik ben kaal, ik ben ontzettend dun en voel me kut.. ik mis je, het gaat heel slecht met me.. Bel me als je dit ziet? Xxxx
“Lisa? Lisa what happened?” Niall keek me verbaasd en bezorgd aan.
Ik nam diep adem, bang om het te zeggen want dan leek het zo realistisch..
“My friend.. She has cancer.”
Nialls ogen werden groot.
“I’m so sorry..” zei hij, terwijl hij me tegen zich aan trok. “But I promise you, It’s going to be alright.”
“Everything is gonna be alright”
“C’mon Ni!” riep ik.
Niall mompelde iets onverstaanbaars, terwijl hij zijn autosleutels en portemonnee van het kastje af pakte.
Ik trok de deur van de auto open en ging op de passagiersstoel zitten.
Niall startte de auto, en begon te rijden.
We waren op weg naar het ziekenhuis, waar Ilse lag.
Ilse was een jaar geleden met haar ouders, broer en zusje naar Londen verhuisd, daarom lag ze in een ziekenhuis vlakbij Nialls appartement.
Ik keek naar buiten, bomen en huizen vlogen voorbij..
*****flashback*****
Niall: Where should I pick you up? And is at 7 pm okay? xxxxxN ialler
Ik typte snel mijn adres en drukte op verzenden.
Ik kon niet wachten tot vanavond…
Ik hoorde een auto stoppen voor mijn huis.
Toen ik naar de deur liep wou Niall net aanbellen.
“Hi!” ik lachte naar hem.
“Hello. You look gorgeous!”
“erm.. T-Thanks!” ik bloosde, nog nooit had iemand me dat verteld.
“You coming with me?” Niall knikte naar de auto.
“Yeah, sure!” ik lachte, trok mijn jas aan en liep samen met Niall naar de auto toe.
Niall hield de deur voor me open. “Ladies first.”
Ik grijnsde en stapte in.
Op onze weg naar het restaurant hadden we een heel gesprek over de fans die zo verschillend waren.
“Is it scary? I mean, at a concert or meeting there are so many fans..” ik moest er niet aan denken, het leek me dood eng!
“Ermm, sometimes a little.. But I’m glad I’m not alone.” Niall lachte.
“Yeah, thats a big point!” ik grijnsde.
Toen ik naar buiten keek zag ik een groot neon bord, waarop Wok Palace stond.
“looks good!”
“Thats why I choosed this restaurant babe” Hij lachte en parkeerde de auto.
*****
Ik stapte uit Nialls auto, en een enorm ziekenhuis doemde voor me op.
“Its creepy, huh?”
“pretty creepy...”
Niall pakte mijn hand. “Lets go” hij glimlachte lief.
Ik trok aan de deur van het ziekenhuis, maar die gaf geen millimeter mee.
“What the fuck..” mompelde ik, terwijl ik nog een stevige ruk aan de deur gaf.
“Ermm, babe..” Niall lachte voorzichtig. “You need to push”
“I knew that!” ik werd rood en trok snel de deur open.
Ilse lag in kamer 247, op de tweede verdieping.
Ik liep naar de lift, met Niall achter me aan, toen ik een vrouwenstem hoorde.
“Excuse me, where are you two going to?”
“to a friend” gromde ik en wou verder lopen, waar bemoeide dat wijf zich mee?!
Mijn vriendin had me nodig.
“Visiting time is over, you still have to wait two hours”
“Are you kidding me?!” tranen welden op in mijn ogen.
“My friend is sick, I need to help her! I need to..” mijn stem werd zachter, mijn knieën slap.
“Can we go… please?” Niall keek de vrouw achter de balie aan.
De vrouws strenge gezicht leek een beetje te ontdooien.
“Okay.. But don’t let this happen again!”
“Thank you.” Zei niall en sloeg een arm om me heen.
Zo liepen we samen naar de lift.
(A/N) Hiiii! Hoe vonden jullie dit hoofdstuk? weinig romance dat wel! sorrryyyyyy! lots of love, xxxxxxxxxx
