Sevgin için heba ettiğim bir kalbim vardı.
Şu an kendisinden eser yok.
Gözlerin uğruna hayatlarına son verdiğim ormanlar vardı.
Şu an köklerinden eser yok.
Gülüşün adına dalından kopardığım sümbüller vardı.
Şu an yapraklarından eser yok.
Bir yokluğun vardı,
İşte o sen gitsen bile benimleydi.
Tanrıya beni terk etmesi için yalvardığım tek şeydi,
Yokluğun.
Elimde kanı yeni akan bir sümbül var.
Biraz önce vahşice onu dalından,kökünden ayırdım.
Yine senin uğruna.
Çiçekleri neden suya koyuyorlar?
Bu bir ölüye oksijen tüpü bağlamak kadar saçma.
Asla bir çiçeği suya koymadım.
Sen dışında.
Seni hayata, bana döndürecek olsa, bir saniye bile geçirmem, litrelerce suya koyarım bir adet sümbülü.
Kırık kalbim var.
Senin için harcadığım litrelerce su bile onaramıyor.
Kalbim için gerekli olan sümbül.
Onu avutmak için harcadığım sular değil.
