Akıllı saatimin çakması ile gözlerimi araladım. Daisuke yanımda uyuyordu?
Ne
Daha yavaş yavaş olayı kavramaya çalışırken, alarmın sesi artmaya başladı. Daisuke uyanmadan alarmı kapatmak zorundaydım. Hemen akıllı saatin alarmını kapatıp Daisuke ye baktım.
Lanet olsun uyanmıştı.
-"Gü-günaydın."
+"Günaydın. İyi uyudun mu? Umarım rahatsız hissetmene sebeb olmamışımdır."
-"Ah hayır aslında uzun zamandır bu kadar rahat uyumamıştım."
+"Bunu duyduğuma sevindim."
-"Şey rahatsız etmek istemem ama bir şey sorabilir miyim?"
+"Beni rahatsız edecek en son kişisin. Lütfen sor."
Bir insan nasıl bu kadar nazik olabilir?
+"Üzerimi değiştirebilmem için kıyafet verebilir misin?"
+"Bu bir soru mu? Tabikide hayır."
-"N-ne?"
+"Beni duymadın mı? Hayır."
-"Peki ya neden?"
+"Çünkü eğer sana kıyafet verirsem, giyinmen için bu odadan çıkmamı isteyeceksin. Ve ben bu odadan çıktıktan sonra evine gitmek isteyeceksin. Ve ben gitmeni istemiyorum."
-"Neden gitmemi istemiyorsun? Ben hiç eğlenceli biri değilim."
(YN:Valla gerizekali)
+"Ya ben seni eğlenceli buluyorsam?"
Beni eğlenceli mi buluyor?
Neden beni eğlenceli buluyor?
Ve neden gülümsüyor???
+"Hadi biraz daha bu şekilde yatalım."
-"Ta-tamam."
Belimden tutup beni iyice kendine çekip sarıldı.
-"Sıcak hissettiriyor."
+"Öyle mi?"
Ne bunu yüksek seslemi söyledim? Tanrım..
+"Peki iyi hissettiriyor mu?"
-"E-evet."
Daisuke çok güzel kokuyordu. Bu koku, vücudunu saran büyüleyici bir kokuydu.
Tam gözlerimi kapatıp anın akışına kapılmıştım ki kapı tık tıkladı.
×"Genç efendi bay ve bayan Araki evden ayrıldı. Kahvaltı hazır. İstediğiniz zaman gelebilirsiniz."
Bölümleri defterden kağıda geçirmek çok zor🤧
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pişmalık |bxb|
Romance"Saat gece yarısına varmak üzereydi ve ben 5 yıldır kaçtığım adamın ayağına gidiyordum. Bir barda buluşmak üzere sözleşmiştik. Çünkü ne kadar kaçarsan kaçayım, her zaman bulmuştu beni ve artık kaçmaya dayanamıyordum. Barın kapısından içeri girmeden...
