Chapter 1

6 0 0
                                    

*hik* *hik* *hik*


Err. Anu ba yun, Ito kasi ang narinig ko nang pauwi na ako.

Nakakatakot naman. Baka Tsanak? o kaya naman aswang.


T-teka, *iling* *iling* anubayan, mga kalokohan. matingnan nga..


hmmm.. Ahh, bata lang pala na umiiyak..


AY TEKA NGA MUNA ULIT. UMIIYAK? NAKU NAKU NAKU! tsk. tsk. malapitan nga.


"Uyy! (poke)"


"M-mama?"


"Nyee, Anak ba kita? Ang bata ko pa kaya."


"Sino ka ba!? Pakialamera! Di naman ikaw ang mama ko. Hmp!"


"Ang sungit mo naman, Bakit ka ba umiiyak?"


"Pakialamera ka kasi"


"Nyee, Anong konek? eh bago lang ako dumating tas kanina ka pa umiiyak dyan"


"Wag ka nalang kaya mangialam? Umalis ka na nga!"


Abat! ang sungit sungit naman neto, pero ice lang! kaya ko to!

kailangan di na sya malungkot!


"Gusto mo ng candy?"


"Abat! Sinabi ng umalis ka na eh!"


Naku! Ang sungit talaga, Sa tingin ko hmmm.. Mga 9-10 years old pa lang sya..


"Oww. Okay aalis na ako. Bye!"


"Ayy.. Teka teka! Iiwan mo na ang candy.. Hihi.. I want that"


"Eh sabi mo umalis na ako?"


"Oo nga! umalis ka na.. Ang sabi ko lang naman ay iiwan mo na ang candy"


"Ayoko nga! Ngumiti ka nga? Ibibigay ko 'tong candy"


"Ang arte mo naman. Eto na nga" tas ngumiti sya.

Hmp! Ngumiti nga pero halatang napipilitan lang naman


"Ngumiti ka na kasi. Ayoko nyan, halata naman na pinipilit mo lang"

sabi ko tas tumabi ako sa inuupuan nya.


"Eh pano ako ngingiti kung di naman ako masaya?" tanong nya saakin tas

biglang lumungkot ang mukha nya


"Ano ba kasi ang problema mo? bakit ka malungkot? Sabihin mo na, para

naman gumaan ng kahit konti 'yang loob mo."


"Iniwan kasi kami ng mommy ko, pumunta sya sa ibang lugar. Sabi ni

daddy may iba na raw syang family. Hindi na ako ang baby boy nya" tas

humagulgul na sya sa iyak..


Aww. Kawawa naman sya.


"Love ka naman ng mommy mo eh. Kaya kanga narito sa mundo dahil mahal ka niya. Kung di ka nya mahal edi sana

di ka nandito ngayon. Tingnan mo nga ikaw oh. Ang gwapo gwapo mo, wala

kang kapansanan.. Ang ibig sabihin lang nyan, mahal ka ng mama mo.

Ipinanganak ka niyang malusog. Para ngang alagang alaga ka nya nung

nasa sinapupunan ka pa nya"


"Eh bakit sya umalis kung love nya ako?"


"Baka may rason sya. Hayaan mo balang araw malalaman mo rin. Baka di

pa kasi ngayon ang tamang panahon.. Balang araw maiintindihan at baka

matanggap mo rin kung bakit sya umalis"


"Salamat ate ha? Sorry rin pala kanina kung sinungitan kita.. Can I

have my candy now?" Tas ngumiti na sya at malalaman mo talaga na masaya sya pero di

parin maipagkakaila na malungkot parin sya.. Hayaan mo na, atleast

nacomfort ko sya at gumaan na rin ng kahit konti ang pakiramdam nya..


"At dahil ngumiti ka na at di ka na masungit, eto na ang candy mo" at

binigay ko na ang candy ko..


Ako nga pala si Miles Desiree Hernandez, 17 at ako ang magiging ngiti

ng storyang ito.

In Your SmileTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon