benim iklimim incitmez seni [b×b]

•yirmi dört

ozan & enes özel bölümüdür, okumak istemeyenler bu bölümü direkt atlayabilir 👉🏻👈🏻

keyifli okumalar 💖

✘✘✘

Ozan yatağa sırt üstü uzanmış tavanı izlerken bugün grupta konuştukları konuyu düşünüyordu. O an içinde tutmak istememiş ve bir anda hoşlandığı biri olduğunu söyleyivermişti. Enes'in bunu bu kadar sorgulayacağını o an için düşünememiş, sonrasında söylediğine pişman olmuştu. Her zaman olduğu gibi bunu da dalgaya alır sanmıştı.

Enes'in ona alındığını biliyordu. Çocukluk arkadaşlarıydı ve böyle bir şeyi ilk onunla paylaşmasını isteyeceğini biliyordu. Zira o Büşra'yı ilk Ozan'a anlatmıştı. Ama şimdi ki durum farklıydı, onu ona anlatmak biraz cesaret istiyordu ve Ozan henüz o kadar cesur değildi.

Bunca zaman içinde tuttuğu şeyi böyle bir anda söylediği için kızgındı kendine. Enes eninde sonunda bunu öğrenmek isteyecekti, işte o zaman ne yapacağı hakkında bir fikri yoktu. Belki artık o kişiden hoşlanmadığına dair şeyler uydurabilirdi.

Sıkıntılı bir nefes bırakıp gözlerini kapattığı sırada çalan zil sesiyle yanındaki telefona uzandı. Enes'in ismini görünce hızlıca yerinde doğruldu. Sanki Enes onu görecekmiş gibi üstünü düzeltti ve boğazını temizleyip açtı telefonu. "Efendim?"

"Naber?"

"İyi, senden?" dedi Enes'in normal gelmeyen sesine karşı şüpheyle gözlerini kısarken.

"İyi, neredesin?"

"Evdeyim de, sen sarhoş musun bana mı öyle geliyor?"

Telefonun ardından duyduğu kahkaha sesiyle Enes'in cevap vermesini beklemeden kapının arkasından ceketini aldı ve üzerine geçirdi. O sırada konuştu Enes. "Nereden anladın hemen ya."

"Nerdesin?"

"Nerdeyim..." düşündüğüne dair mırıltılar çıkarıp devam etti. "Boşlukta."

Verdiği cevapla Ozan sıkıntılı bir nefesle gözlerini kapattı. "Enes Vera'da mısın?"

"Bilmem, dur bakiyim." Birkaç hışırtı sesinden sonra tekrar Enes'in sesi duyuldu. "Bakar mısınız? Vera'da mıyız şu an?"

Oradan birine sorduğunu anladığında dayanamayıp kıkırdamıştı Ozan bu yaptığına. "Evet oradaymışım. Yuh nasıl bildin?"

"Sakın bir yere ayrılayım deme. Duydun mu beni? Hemen geliyorum."

"Gel."

***

Ozan taksiciye birkaç dakika beklemesini söyledikten sonra inip hızlı adımlarla bara doğru ilerledi. Enes kolay kolay yalnız başına içmezdi. Şimdi neden böyle bir şey yaptığını neye üzüldüğünü merak ediyordu, onun için çok endişeliydi.

İçeriye girdiğinde gürültülü müzik sesi ve yoğun koku yüzünden yüzünü buruşturup gözleriyle hızlıca etrafı taradı. Enes'in bar tezgahının önünde oturduğunu görünce koşar adımlarla yanına gitti. Kafasını tezgaha yaslamış, içki bardağını öylece elinde tutuyordu.

Yanına geldiğinde yüzünden tutup kaldırdı ve kendisine bakmasını sağladı. Enes başta sudan çıkmış balık gibi bir ifadeyle baksa da, sonra yüzünde kocaman bir gülümseme oluşmuştu. "Gelmişsin."

"Geldim tabii aptal herif, bu halin ne senin?"

Kolundan tutup kaldırmaya çalışırken Enes yeniden sesli bir kahkaha atmıştı. Ayağa kalktığında dengesini sağlamak adına kendini Ozan'a yasladı. Ozan belini sarıp kendine yaslanmasına izin verdi ve zorlukla dışarıya çıkardı onu.