-"Ozaman telefonunuzu kullanabilir miyim?"
+"O nedenmiş? Bir yere gideceksin?"
-"Aslında eve gitmeyi düşünüyordum. Sizin telefonunuzu kullanmak istememin sebebi annemin çantamı almış olması."
+"Hadi gel seni evine bırakayım."
-"Şey buna gerçekten gerek yok."
+"Gidin ve en güzel arabamı ayarlayın."
-"Ozman kıyafetlerimi almak için beni odana götürür müsün?"
+"Bir dahaki gelişinde alırsın."
-"Tamam ozaman."
×"Araba hazır efendim."
+"Tamamdır hadi gidelim."
Bu sefer cevap verememiştim. Bunu anlamış olacakki beni elimden tutup evin dışına çıkardı. Hava bugün çok güzel ve güneşliydi. Esen hafif rüzgar, Daisuke nin siyah saçlarını savuruyordu. Acaba bana neden bu kadar iyi davranıyor? Bana aşık olacak değil ya. Ne kadar saçma düşünceler.
Kısa bir yürüyüşten sonra kırmızı üstü açık namıdeğer en güzel arabasına binmem için bana arabasının kapısını açtı. Arabasının sadece iki koltuğu vardı. Beni arabaya yerleştirdikten sonra kendiside sürücü koltuğuna geçti. Arabayı, evin etrafındaki büyük duvarların yanından geçerek çıkış kapısına doğru sürdü.
Korumalar arabayı görür görmez evin dış kapısını açtılar.
+"Evin yolunu yolunu biliyor musun?"
-"Hayır.."
+"Peki sana telefonumu verirsem navigasyondan kendi evini işaretleme bilir misin?"
-"Evet."
Navigasyondan bizim evi işaretledikten sonra oraya doğru arabayı sürmeye başladı.
Eve vardığımızda annem onu ne kadar eve davet etmeye çalışsada, Daisuke annemi kibarlıktan red edmişti.eve gelir gelmez annem orada ne yaptığımızı sormuştu. Kısa cevaplarla annemi geçiştirerek odama gittim.
Yaklaşık iki saat sonra annem yanıma gelip yarın nikah tarihi, yüzük ve düğün için kıyafet almaya gideceğimizi söyledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pişmalık |bxb|
Romance"Saat gece yarısına varmak üzereydi ve ben 5 yıldır kaçtığım adamın ayağına gidiyordum. Bir barda buluşmak üzere sözleşmiştik. Çünkü ne kadar kaçarsan kaçayım, her zaman bulmuştu beni ve artık kaçmaya dayanamıyordum. Barın kapısından içeri girmeden...