FIRST GLANCE || Taekook

BIRAKMIYACAĞIM

Sesli sesli ağlayıp haykırmaya başladım neden ben neden ben? diye içim yanıyordu hemde çok kaldıramıyorum artık mutlu olmak istiyorum herşey bir rüya olsun hemen şu an o liseli anlara geri dönüp herşeyi düzeltmek istiyorum hayat bana bir şans versen ne olur ne olur ki tüm bu şeyleri yaşamamış kılsak. Kim Taehyung seni seviyorum seni çok seviyorum lanet olsun sensiz zor çok zor olacak...

~~~~~~

Bana verdiği evin adresine gitmiştim anahtarı kapının deliğine koyamayacak kadar acizdim.
İçeri geçtim çok güzel aurası var gibi gözüküyordu içeri giriş yaptığım anda kokusu bunuma takıldı o güzel kokusu burnuma gelmişti o an derin nefes almış vermeye korkmuştum bana yaptığı şeyler ne olursa olsun onu sevmemin önüne geçmiyordu hala çok seviyordum bu kadar kısa sürede nasıl etkilendim inanın ki bende anlamış değilim.

Evin odalarını tek tek gezdim çok güzeldi ama beni mutlu etmiyordu en son bir kapı kalmıştı ona girdiğim anda duvarda asılı posterlerimi gördüm odanın tamamı resimlerimle doluydu gözlerim şokla bakakaldı.
Kim Taehyung beni gerçekten seviyor muydu? Tanrım her yer bana ait eşyalar ve posterlerle dolu sevdiğim en küçük şeylere kadar vardı ağlamaya başladım beni taşıyamayan dizlerimin üstüne çöktüm.

Ne olur ne olur tanrım herşey başa sarsın bu olanlar olmamış olsun ne ailemi nede taehyung'u kaybetmiş olmamış olayım lütfen bir kerecik sesimi duy ve bana yardım et yüreğimden çıkan dualara kulak ver,
daha fazla acı çekmek istemiyorum.
Haykıra haykıra isyan etmeye başladım elimden alınan herşeyi geri istiyordum bunu hak etmedim ben bu kadarını hak etmedim.

Yatak odasına geçip uzandım hala kokusu burnumdaydı bir yanım seni sevdiği için yaptı sana sahip olabilmek için affet ve birlikte olun derken diğer yanım ise sevseydi böyle yapmazdı seni yok etmezdi elinden hayatını almazdı diyor lanet kalbim bana yaşattığı onca şeye rağmen onu affetmeye meyilli ama bu olamazdı olmamalıydı.

~~~~~~~

Yorgunluktan bedenim uyuyakalmıştı uyandığımda ise büyük bir ağırlık düşmüştü üstüme.
Şimdi ne yapıcam çevrem yok kimsem yok evet artık bi nevi özgürüm taehyung bana karışmayacaktı ama ben istemiyordum ne çevre ne arkadaş.
Bana ev ve parada vermişti işe de ihtiyacım yoktu bir süre bu evde acımla beraber mi yaşayacağım?.
Düşünceler başımı ağırtıyordu o anda telefonum çaldı arayan bir numaraydı.

"Alo"

"Jungkook ben enwo"

"Ah ne oldu?"

"Nasılsın?"

"Sence?"

"Kötüsün istersen beraber gezebiliriz bugün yanlızım sahile gidecektim gelir misin?"

Neden bunu diyordu ki şimdi oysaki bana onca şey söyledi neden şimdi takılmak istiyor.

"Enwo benden haz etmediğini düşünüyordum"

"Jungkook cidden tae nin dediği gibi ne bu sorgulama meraklısı gel işte gezelim."

"Peki gel beni al o evdeyim"

"Tamam"

Bir şeyleri sorgulamak, şüphelenmek hobim olmuş gibi bu sıralar merakım ve içimdeki senaryolar yüzünden bu haldeyim. Keşke yalan olarak kalsaydı bilmeseydim.