Siyah; omuzları açık, arkası uzun ama önü kısa bir gelinliği elime tutuşturdu.
+"Bunu dener misin?"
-"Denerim ama... Düğünde giymek istemiyorum."
+"O kadar kötü mü?"
-"Hayır güzel ama, elbise giyinmeyi sevmiyorum."
+"Ah kusura bakma düşüncesizim. Öncelikle sana sormalıydım."
-"Damatlık bakamaz mıyız?"
+"Tabiki bakabiliriz."
Daisuke bana bu sefer siyah ama göz alıcı bir takım elbise getirdi.
+"Nasıl?"
-"Güzel"
Daisuke aynısının beyazınıda kendine alıp fiyatını ödedi ve kıyafetleri alması için korumasına seslendi. Kıyafetleri aldı ve bizimle birlikte arabaya yöneldi -koruma-.
Daha sonra Daisuke beni evime bıraktı. Damatlıkları o almıştı. Düğün günü için yıkamaya gönderecekti. Düğün ve nikahı aynı anda yapacaktık. Odama girdiğimde yatağıma uzanıp tavana bakmaya başladım. Demek evleniyordum he.
Asla hayal edemezdim evlendiğimi. Derin bir nefes aldım ve gerçekleri kabullendim.
1 hafta çok hızlı geçmişti. Sonunda düğün tarihi gelmiş çatmıştı. Düğünü akşam üstü, sahil de yapmak üzere kararlaştırmışlardı ama şuanda Daisuke nin evindeydik. Annelerimiz bizden önce hazırlıklar için gitmişlerdi.
Daisuke damatlığını giymiş, kapının dışında benimde damatlığımı giymem için bekliyordu. Ama ben giymeyi beceremediğim için yarım saattir cebelleşiyordum.
+"Makoto! İyi misin? Çok uzun zamandır oradasın. Yarım etmemi ister misin?"
-"Ta-tamam."
Bunu dememle birlikte, Daisuke, tam olarak giyemediğim pantolonumu ve çıplak üstümü görüp yutkundu. Bu çok utanç vericiydi. Yanıma yaklaşıp pantolonumu yukarı çekip, pantolonumun düğmesini kapattı.
+"Senin feremonların... Çok güzel kokuyor..."
-"Te-teşekkürler.."
İlk defa biri beni giydiriyordu. Annem ve babam bile beni bir kere bile giydirmemişti. Şuanda bir haftadır tanıdığım bir adam beni giydiriyordu. Üzerimi giydirmeye başladığında Daisuke deli gibi feremon salgılamaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pişmalık |bxb|
Romance"Saat gece yarısına varmak üzereydi ve ben 5 yıldır kaçtığım adamın ayağına gidiyordum. Bir barda buluşmak üzere sözleşmiştik. Çünkü ne kadar kaçarsan kaçayım, her zaman bulmuştu beni ve artık kaçmaya dayanamıyordum. Barın kapısından içeri girmeden...
