enemies if you want

1

Γεια σας είμαι η Nicol ζω στην Ισπανία και έχω τρεις αδερφούς τον Dante τον Liam και τον John είμαστε μια αγαπημένη οικογένεια μαζί με τους γονείς μου παρόλο που στον έξω κόσμο είμαστε μαφιόζοι χωρίς έλεος. Η κολλητή μου είναι η sandra είμαστε κολλητές από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Και αφού είπαμε κάποια βασικά πράγματα πάμε στο τώρα.
Now
Ξυπνάω και βλέπω στον δίπλα καναπέ τον Dante να κοιμάται
Πωωω πάλι το ξενυχτισαμε εχθές για να σας πάω να καταλαβετε εχθές τα αδέρφια μου θα πηγεναν σε κλαμπ οπότε περνώ και εγώ την sandra και πάμε και εμείς να σημειωθεί ότι η sandra θέλει τον Liam και πήγαμε σε ένα τυχαίο κλαμπ όπου τους πετύχαμε εκεί μετά ήπιαμε τον άπαντα και δεν θυμάμαι τίποτα
Ζωαρααα εχθές εεε
Σηκονομαι από τον καναπέ και εκεί που σηκώνομαι ξαναπεφτω στο πάτομα με τέτοιες γόβες που φόρεσα και εγώ που στο διάολο να περπατήσω και μάλλον έκανα λιγοοο παραπάνω θορυβο και ξύπνησα τον Dante
Τυναχτικε από τον καναπέ και κατευθείαν έβγαλε το όπλο
"Αν θες να με σκοτώσεις μπορείς να το κάνεις εκτός σπιτιού για να μην βρουν και στοιχεία εναντίον σου"του λέω με μια δοση ειρωνίας και αφήνω ένα μικρό γέλιο στο τέλος
"Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές θα της κρατήσω. Εσύ γτ εισαι στο πάτωμα"
"Του κάνω αγκαλίτσες*γυρνάω προς το πάτωμα* που είναι το μωρό μου θέλεις αγκαλιτσες μολεε"
Λέω απευθυνόμενη στο πάτωμα
"Nicol παιδί μου πας καλά τι αγκαλιάζεις το πάτωμα και του μηλάς"λέει ο πατέρας μου κοιτώντας με από πάνω μέχρι κάτω και συναιχειζει"και γιατί φοράς τόσο κοντό φόρεμα;τι ώρα γύρισες;με ποιον ήσουν;γιατί έφυγες και δεν μου είπες τίποτα;τόσους εχθρούς έχουμε"
"Πωωω μπαμπά έλεος κάνεις λες και με το που πατήσω έξω το πόδι μου θα με απαγάγουν και θα πνίξουν ή θα με στείλουν στον Άρη για να μην μπορείς να με βρεις ποτέ"
"Αχ μια ζωή ειρωνική σαν την μάνα σου"λέει και εκείνη την ώρα κατέβει και η μητέρα μου τη σκάλα
"Άκουσα κάτι για εμένα και ανησυχώ"
Λέει η μητέρα μου ενώ φτάνει στο σαλόνι
"Τίποτα μαμά απλά ο μπαμπάς είδε την Nicol με αυτό το φόρεμα και γιατί είχε πιει έκανε σκηνή ξέρεις τώρα τον μπαμπά"
"Καλά βρε allessandro άσε το παιδί να κάνει ότι θέλει πότε θα τα κάνει όταν φτάσει στην ηλικία μας"
Λέει η μητέρα μου υπερασπίζοντας με
"Γιατί τι έχει η ηλικία μας δεν κατάλαβα"
"Τίποτα τίποτα δεν έχει. τώρα βγάλτε τον σκασμό γιατί ο liam ξέρω που είναι*λέει περνοντας ένα υφακι κοιτώντας με κάπως έτσι😏*και με τον john δεν έχω μηλησει καθόλου μαζί του οπότε ας πάρει κάποιος τηλέφωνο γιατί εγώ πρέπει να φύγω για να κανονισω αυτό που είπαμε μπαμπά"λέει ο Dante ολοκληρώνοντας ότι είχε να πει
"Ωχ ποιος τυχερός θα πέσει στα χέρια των Rossi"λέω όλο νόημα και με ειρωνία ταυτόχρονα εφόσον στο επόμενο μισάωρο κάποιος θα κάνει ραντεβού με τον Άγιο Πέτρο
"William tenner έμπορος όπλων μας πρωδοσε πείρε τα λεφτά και την έκανε δεν μηλαμε για λίγα μιας και το φορτίο ήταν μεγάλο"λέει ο πατέρας μου
"Τα θελε και τα παθε ξέρει τι τον περίμενε. Τέλος πάντων πάω να αλλάξω και θα βγω για τρέξιμο"
Λέω και ανεβενω πάνω στο δωμάτιο μου

Βαζω αυτά περνώ κινητό και φεύγω
35 λεπτά αργότερα
Ουψ δύσκολο το τρέξιμο
Σταμάτησα έξω από μια καφετέρια να πάρω έναν καφέ Μπενω μέσα και παραγγέλνω τον καφέ
Τον περνώ και την ώρα που βγενω πέφτω πάνω σε έναν τύπο και πέφτει ο καφές κάτω
"Πρόσεχε που πας λίγο ρε μαλάκα άνοιξε τα μάτια σου και βλέπε"του λέω όλο επιθετικότητα
"Κοπελιά πόσο αθώα. ξέρεις σε ποιον αντιμηλας"
"Σε τυφλό και βλάκα υποθετικά.*ανοίγω την πόρτα* συγνώμη για την ακαταστασία Chloe"λέω στην κοπέλα που μου έδωσε τον καφέ. Βγενω και φεύγω όλο νεύρα. Δεν έχω καν ορεξη να περπατήσω οπότε περνώ τηλέφωνο τον liam
Στο τηλέφωνο
-liam έλα πάρε με από την πλατεία
-τι σε έπιασε μπορείς να μου πεις είμαι με παρέα
-ωραια ασε την sandra δεν θα πάθει κάτι και έλα πάρε με
Του λέω και παρόλο που δεν τον βλέπω μπορώ να καταλάβω ότι έχει γουρλοσει τα μάτια του για το πώς ξέρω ότι είναι με την sandra
-πως ξέρεις ότι είμαι με... καλά άστο έρχομαι