Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Wylan Van Eck çabalamayı bırakalı çok olmuştu.
Tam olarak ne zaman bıraktığını hatırlamıyordu. Belki geçen sene son gittiği özel okuldan alınıp babasının isteğiyle şu anki devlet okula gönderilmeden öncesiydi. Ya da bu okula başladığı dönemin başları da olabilirdi. Kafasında bu durumun net bir başlangıcı yoktu -ki bu önemli de değildi.
Artık hiçbir şey önemli değildi.
Yıllarca aldığı özel dersler, en iyi öğretmenler, sayamayacağı kadar gittiği özel okullar... Hiçbirinin önemi kalmamıştı.
Çünkü ne kadar çabalarsa çabalasın babasının ondan umudu kestiğini, böyle bir oğlu olduğu için utandığını ve hatta kendisinden uzak tutmak için onu bir öğrenci yurduna yerleştirip şehrin en uzak ucundaki okula gönderdiğini biliyordu. Böylelikle babasını memnun etmek için çabalayacağı bir şey kalmamıştı ortada.
Bunun yerine artık babasının gözünde göründüğü gibi biri olmaya karar vermişti: Okuyup yazmakta bile sıkıntı çeken bir aptal, sorumsuz, verimsiz, kafası bir hayli bomboş düşüncelerle dolu işe yaramazın teki.
Madem dışarıdan böyle görünüyordu, öyleyse o da buna göre davranırdı. Babasını memnun etme evresini geride bırakıp tam aksine onu sinirlendirebileceği her türlü şeyi yapmaya karar vermişti bir kere. Bu kararından dönme gibi bir niyeti de yoktu.
Sırf bunun için Kaz Brekker'la bile çalıştığı olmuştu. Kısa süreliydi ve büyük bir şey yapmamıştı (sadece birkaç patlayıcı ve dikkat dağıtıcı kimyasal karışımlar) ama yine de okulda herkes tarafından baş belası olarak bilinen Kaz Brekker'la bağının olması bir şekilde işine yarayabilir diye düşünmüştü. Aptalca bir fikirdi ama yine de işe yaramıştı.
Geçen dönemin bahar aylarında -şu an tam olarak beş ay önceye denk geliyordu- hafta içi okulun son saatlerinde, müdürün odasından Kaz'lara ait bir şeyi geri almak için onların planına katılmıştı. (Kaz 'geri alma' tabirinin üstünü özellikle vurgulamıştı, çünkü çalmakla zaten ona ait olan bir şeyi geri almak farklı şeylermiş.)
