1

1 0 0
                                    

De zon schijnt al weer als ik mijn ogen doen. Het lijkt alsof dit een van de dagen word waar alles goed gaat. Richard is al weer uit het bed geslopen om naar zijn werk te gaan. Hij werkt voor een uitzend bureau en moet altijd al rond zes uur het bed uit. Het is toch maar een wonder dat hij eindelijk heeft begrepen om echt zachtjes uit bed te gaan. Iedereen weet heel goed dat ik niet bepaald een ochtend mens ben. Uitgerekt en al is het tijd om naar de douche te gaan om maar even tanden te gaan poesten. Precies op het moment wanneer mensen niet gestoord willen worden begint de telefoon te rinkelen. De telefoon waarvan geen enkele politie agent van houd. Het moment waarop er weer een lijk is ontdekt en ze je vriendelijke verzoeken om zo snel mogelijk te komen. "Elize, er is weer een lichaam gevonden met het werk van de stille vlinder". Aan de andere kant van de lijn begint Erik al weer een heel verhaal over hoe de stille vlinder het lichaam heeft bewerkt. "Ik kom er aan. "Hoor ik daar nou een zucht". Waarschijnlijk denkt hij dat hij grappig is. Het zou mij niks verbazen als hij thuis dat ook denkt. Snapt hij dan niet dat het niet echt praktisch is om alles aan de telefoon te bespreken. "Wat moet ik dan Erik, moet ik soms gaan juichen dat hij weer een slachtoffer heeft gemaakt. Hij zit nu al op 8 slachtoffer als, het natuurlijk al niet meer is". Aan de andere kant van de telefoon is het stil. Het lijkt net alsof hij heeft opgehangen. "Ik weet het maar, er komt echt een keer dat we de stille vlinder te pakken krijgen". Het voelt alsof er al weer 10 waardevolle minuten voorbij zijn maar, het blijken er pas 3 te zien. De stille vinder was altijd al een fascinerende zaak. Het was zeker niet, omdat de moordenaar nog nooit was gevonden. Het ging meer over het feit dat het voelde alsof de stille vlinder een waardig beeld aan de slachtoffer bracht. Alle moorden waar op een merkwaardige maar hele kunstige manier op de plaatsen delict aangetroffen. In het nieuws werd de kunstige moordenaar wel 1 of 2 keer in de maand besproken. Zoveel fictionele dingen werden er in de kranten geplaats dat, het eigenlijk leek alsof het een personage was uit een film of boek. De straatten zijn gevuld met verschillende soorten auto's .  Erik zit al weer met een grim te kijken als hij ziet dat ik aankom lopen. De geur van het lijk geeft hem altijd deze uitstraling omdat, het het beste is om dat te doen dan over de  plaats delict heen te kosten. "Ben je eindelijk uit je bed gerold". "Nou Erik dat klopt inderdaad". Zijn ogen volgen mij en voelen scherp aan in mijn rug. Als de geur van verrotten lijk er niet was geweest was die zo'n mooi beeld geweest. Het meisje had prachtige krullende haren die over haar borst hingen. Om haar polsen en enkels  zaten dikke touwen om haar wast te houden aan de kruis. De kruis was gemaakt van houten palen met een eiken kleurige kleur. Haar lichaam was bestempeld met allemaal soorten bloemen. De bloemen waren gemaakt met een scalpel mes. Normaal zou het bloed helemaal doorlopen over een lichaam en zou je niet kunnen zien wat het patroon was maar, hier was als het bloed mooi opgedroogd. Het feit dat het meisje hooguit 16 jaar kon zijn gaf wel een gevoel van woede. Hoef durfde de stille vlinder het leven af te nemen van zo'n jong persoon. Wat heeft zij fout gedaan om hier te hangen?. Een gerimpelde hand voelt zwaar op mijn schouder. Peter een van de oudste politie agenten die er werkt bij het bureau kijkt mij met verdriet aan. Zijn ogen zien er vochtig uit. Het ziet er naar uit dat hij waarschijnlijk net nog heeft gehuild. "Hoe gaat het met je?". Zijn stem komt schoor en het lijkt met moeite uit hem te komen. Zo veel slapeloze nachten door het feit dat hij als hoofd van het bureau nog steeds niet de stille vlinder achter trailer heeft weten te krijgen. "Het gaat Peter, Heb je al wat gevonden om de stille vlinder te ontmaskeren". "Nee Elize, hij speelt een heel slim spelletje. Het enige wat we hier hebben gevonden is een verdovingsprik". Een steek van walging gaat door mij heen. Het meisje was waarschijnlijk bij bewustzijn toen ze werd besneden. Een opluchting zou moeten zijn dat ze niks gevoeld heeft maar, ze heeft waarschijnlijk wel alles gezien en helemaal niks kunnen doen. Verwerging had ook niet gekund en dat betekend dus dat er heen DNA van de stille vlinder op haar kan zitten. Er word altijd gezegd dat elke moordenaar hooguit 1 fout maakt. Helaas is het de stille vlinder altijd gelukt om geen ene spoor achter te laten. Het moest sowieso wel iemand wezen die veel afweet van anatomie. Misschien een dokter met pensioen?.  

Op de meter van snelheid staat al weer 80 kilometer per uur. Het maakt Erik niet uit dat we veel te snel rijden. "Kijk asjeblieft niet zo Elize. Ik kan je gedachten al weer lezen". "Ik weet dat we van de politie zijn maar, dat is geen excuus om zo hard te rijden". Altijd heeft hij wel weer een redenen om mijn toespraak in de minderheid te brengen. "Jij wilt toch ook zo snel mogelijk naar het lab toe om te kijken wat het meisje te maken kon hebben met de stille vlinder?". De emotie in zijn gezicht laat blijken dat hij het echt meent en dat is altijd wel een van de valkuilen  geweest in de partnerschap. Het rode gebouw komt al weer te voorschijn. De buitenkant van het laboratorium zou wel een lakje verf kunnen gebruiken. Als de staat nou wat meer in het bedrijf zou investeren zouden er ook niet zo veel lekkage zijn. De gezichten van collega's die uit anderen staten komen zijn onvergetelijk. Het zou mij totaal niet verbazen als er roddel rond gaan om het feit dat er heel veel zaken nog liggen die opgelost moeten worden. Iedereen is ook zo gefuseerd op de stille vlinder. Al jaren is de moordenaar een plaaggeest. Elke keer een stap voor. Peter is al weer op zijn kantoor aan het vechten met zijn printer. Dat ding is echt zo aan vervanging toe. De klink van de deur valt zwaar in mijn hand. "Ga zitten Elize". Op de plaats delict was al heel goed aan hem te zien dat hij waarschijnlijk 24/7 bezig was geweest met de zaken die blootlagen van de stille vlinder. "Het meisje was net 16 jaar geworden. 16 jaar en nu dit". "Hebben haar ouders haar als vermiste opgegeven". Als mensen vermist zijn worden ze in een systeem gezet. "3 uur geleden hebben ze haar opgegeven". In zijn stem hoor je een brok zitten. Met zijn handen gaat hij door zijn haren heen. "Vind asjeblieft bewijzen Elize. Al deze slachtoffers. Het zijn er al zo veel". Om hem op gemakt te stellen is het belangrijk om te praten zonder twijfel. "Dit keer gaan we hem of haar pakken. Zonder twijfel". Onze ogen maken contact. Dit keer komt de stille vlinder er niet mee weg. 

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 11, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

De stille vlinderWhere stories live. Discover now