5.Bölüm 5.part

150 5 1
                                    

Nehir: Efsun

Efsun döner karşısında nehir vardı nehir koşarak sarılır

Nehir: Çok teşekkür ederim

Efsun: Hayır gerek yok lütfen tanıştırayım mı seni

Masal: Anne bu kim

Nehir: Ben Nehir annenin arkadaşıyım

Masal: Benim adımda masal buda annem buda babam anne uykum geldi

Efsun: Tamam hadi babana git

Nehir: Çok güzel bir kız az önce ne oldu

Efsun: Yamaç işte bana taktı işte ayrılmak istemiyor

Nehir: Barışırsınız bir şey olmaz

Efsun: Yok annesinden sonra zor

Nehir: Ne oldu

Efsun her şeyi anlatır

Nehir: Yuh tabi sultan içinde ama gelipte görmeyi hakketmiyor ben olsam öldürümdüm

Efsun: Bir kez hata yaptım gerci yine yaptım umut iyileşir umarım masal oyun oynarlar

Nehir: Sen ciddi misin ?

Efsun: Evet ne olacak ki sen istemiyorsan tamam

Nehir: Ne bileyim sonuçta ikimizde aynı adamdan çocuğumuz var biraz değil baya tuhaf ben hastaneye gidecem

Efsun sahilde yürüyordu bir banka oturdu gün doğumunu izliyordu ne yapacaktı ama yeni bir ilişki olurmuydu yamaçtan sonra onu izleyen yamaç koçovalıdan habersiz

Yamaç: Ne yapıyorsun bensiz ulan güneş yok artık güneşide kıskanmam belkide üzerine gitmem gerek

Yamaç efsun yanına oturur

Efsun: Annenin mezarını kazacaksın galiba

Yamaç: Ben bu kadar çok ölümüne severken sen başkasına bırakamam

Efsun: Babam başlatı ama sonra ben ama şimdi sen yapıyorsun abininde annesi bence bu kadar  bencil olma sonuçları çok ağır

Yamaç: Az önce güneşi kıskandım sırf ona bakıyorsun diye

Efsun: Bir gün başkasına bakacağım ve o zaman yerinde duracaksın

Yamaç: Öldürüm

Efsun tam yamaca dönecekken yamaç efsun dudaklarına gömülür efsun karşılık vermez yamaç ellerini efsunun sırtında gezdirir ve ayrılır efsun ellerini tutar lütfen bırakma sen benim kalbimsin efsun o güzel gözlerni açar efsun sadece ordan gider efsun arabaya biner gider yamaçta takip eder bir ordamana bir yere gelmişti ateş yanıyordu yanına gidip oturur çantasında kitabını çıkarır okumaya başlar gözü yavaş yavaş kapanır uyur kitap düşer yamaç gelir kucağına alır karavana girer kapıyı kilitler efsunu yatır kendiside yanına yatar efsunu üstüne çeker kokusunu çeker yüzüne öpücük kondurur sakıca sarılır ama uyumaz

Sabah efsun uyanır yamacı görür oda ona bakıyordu

Efsun: Hiç bir fırsatı kaçırmıyorsun değil mi ?

Efsun yataktan kalkar yamaçta elini tutar efsun der efsun hızla yamacı duvara yapıştırır yoklan efsun yok anla artık anla efsun gideceken tekrar tutar efsun yamacın dudaklarına yapışır yamaçta karşılık verir ikiside hızla soyunur sevişirler efsun kalkar üstünü giyer arabaya gider çalıştırır gider ve ezaneye uğrar ilaç alır sonra eve gider duşunu alır kahvaltı hazırlar telefonu çalar arayan yamaçtı açar

Efsun: Efendim

Yamaç:Efsun nerdesin

Efsun: Sana ne ?

Yamaç: Ne demek bana ne bu gün biz

Efsun: Evet beraber olduk istediğini aldın işte ben anlıyor musun seni istemiyorum anlamıyor yamaç artık benim için kızımın babasısın başka bir şey yok

Kapı açar efsun kapıyı açar karşısında yamaç vardı

Yamaç: İyi izlerimi bırakmışım

Efsun: Ne diyorsun be

Yamaç: Gögüslerinde morluk var

Efsun: Hadi geç kahvaltı hazır açasan

Yamaç: Açım ama senin ruhuna o yok efsun ben uzak duran efsun her gün senle uyumayı senle uyanmayı kızmızla beraber oynamayı sonra değer çocuklarımız

Efsun: Ben sensiz yaşa biliyorum tek başıma iyim kızımla ve oğlunla vakit geçirek unuta bilirsin nehirle yeni bir sayfa acabilirsin

Yamaç: Kalbimde sen varken asla seni asla ordan çıkarmaya niyetim yok bir kere denedim ama olmadı unutamıyorum sen olmazsan bende olmam

Yamaç evden gider Efsun evden kitap okurken mesaj gelir yamaçtan konum atmıştır acil gel efsun evden çıkar konuma gelir yüksek bir binadadır yukarı çıkar yamaç köşe duruyordu

Efsun: Ne yapıyorsun sen burda niye çağırdın beni intihar mı edeceksin

Yamaç: Son kez gör beni bir veda efsun kent

Efsun: Arkanda bir çukur ve ailen en önemlisi çocuklarının mı yüz üstü bırakkacaksın

Yamaç: Evet bensiz herkes daha iyi olur

Efsun: Sen öyle san amcan çukur ele geçirir kimse bir şey yapamaz ve tüm insanlar yüz üstü bırakacasın ve annen kardeşlerin masal ve umutu bir başına bırakmak

Yamaç: Sen olmakdıktan sonra yaşamam boş

Yamaç tam köşe gidecekken efsun tabanca ateş eder yamacı bayıltır efsun yanına gelir kucağına alır yüzünü okşar

Efsun: Niye beni sevmekten vazgeçmiyorsun bende seni seviyordum ama bu kadar değil aşk geçekten tehlikeli bir şey ama senin iyiliğin için yapacağım

Efsun birilerini arar yamacı alırlar akıl hastanesi bu takıntı hastalık için tedavi için yatırmıştı yamacı makineye bağlarlar efsun işareti ile başlar yamacın aklında efsunla ilgili silinir ( Damla Sönmez oynadığı 7 Yüz dizisinden alıntı 2.Bölüm ama damla oynamdı 3.Bölümde oyunadı) Efsun ekrenda anılarını görür göz yaşı gelir ama her şey böyle daha iyi diye düşünür sonra telefonu çıkarır cumali ve salih arar yamaç alın diye

Salih: Ne oldu yamaca anlat

Efsun: İntihar ediyordu kurtardım ama artık öyle bir şeye kalkışamıyacak

Cumali: Nasıl

Devam edecek

Tek bölümlük hikayelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin