De toekomst van het verleden.

Chapter 1. Hoe het begon

"KELLY!" Mijn moeder staat onderaan de trap te schreeuwen, zoals ongeveer elke ochtend, dus ik ben er aan gewend.

"Mam, ik wil uitslapen," Roep ik terug. "Maar schat, je moet naar school," Roept mijn moeder nog een keer. "Mama, ik heb gisteren toch al gezegd dat ik vandaag de 1e 2 uur vrij heb!" Elke keer hetzelfde; elke maandag weer wordt ik wakker gemaakt door mijn schreeuwende moeder, terwijl ik nog lekker had kunnen uitslapen...

"Dat weet ik schat, maar ben je niet liever te vroeg op school dan te laat?"

"Ik heb nog een uur de tijd mam,". Ik weet heus wel dat ze zo naar haar werk moet en graag samen wilt ontbijten. Ze is altijd zo bezorgd en wilt zeker weten of ik wel ontbijt. Dat komt omdat ik vroeger anorexia heb gehad en ze bang is dat ik het weer krijg..

Ik ben trouwens Kelly, ik ben 15 jaar en ik ben het populairste meisje op school. Ik weet niet hoe het komt dat ik zo populair ben. Eigenlijk is dat pas sinds ik in de 1e zit, sinds dien heb ik altijd heel veel aandacht gekregen. En ik wil niet opscheppen, maar ik ben niet lelijk.

Het is net zomervakantie geweest en ik heb weer zin om naar school te gaan. Dan kan ik ook meteen vragen waarom niemand me in de vakantie heeft gebeld. Tja het is best raar, maar ik wordt (werd) elke dag gebeld door iedereen. Alleen toen het vakantie was kreeg ik geen enkel telefoontje. Zelfs niet van Elise, mijn beste vriendin. Ik heb haar wel een paar keer gebeld om af te spreken, maar ik kreeg elke keer haar voicemail.

Nu sta ik voor mijn kleding kast en ik heb geen idee wat ik vandaag aan moet. Ik trek wat dingen uit mijn kast en trek ze aan, wanneer ik het vervolgens ook weer uit trek en terug hang. Uiteindelijk kies ik voor een zwarte short met gaten, een roze hemdje en daaroverheen een wit bloesje. Ik pak mijn roze pumps uit de kast en trek ze aan. Mijn haar doe ik in een staart, en tot slot doe ik wat mascara en eyeliner op om het plaatje compleet te maken.

Ik pak mijn boeken voor vandaag en doe ze in mijn tas.

Nadat ik m'n tas heb ingepakt loop ik naar beneden om te ontbijten. "Goedemorgen schat," mijn moeder zit aan de eettafel en heeft zich enorm uitgesloofd zo te zien; er liggen wentelteefjes, pannenkoeken en croissantjes. "Mogguh mam, jij hebt goed je best gedaan zeg," ze krijgt een glimlach op haar gezicht en zeg: "Dankje lieverd, ik wilde even samen ontbijten met mijn dochter voor ik naar mijn werk moet," Ik schuif aan en eet zoveel als ik op kan. "Ben je uitgehongerd ofzo? Je eet alsof je in geen weken hebt gegeten," Lacht mijn moeder. "Valt het zo erg op dan?" lach ik terug.

Na te hebben ontbeten is het tijd om naar school te gaan. Ik pak mijn zwarte jack van de kapstok, roep nog even gedag naar men moeder, en ik loop naar buiten. Het is heerlijk weer, dus ik ga fietsen naar school.

Op school aangekomen, staan er veel fietsen op het schoolplein, maar er is nergens iemand te bekennen. "Raar" mompel ik zachtjes.

Altijd als ik het schoolplein op fiets, staat iedereen me op te wachten. Nu staat er niemand.. Ik kijk op mijn horloge, maar ik heb nog 10 minuten voordat de bel gaat. Dus ben ik ook niet te laat.

Ik loop over het schoolplein, en als ik de hoek om loop snap ik al waarom er niemand te zien was, iedereen staat hier.

Ik vraag me af waarom iedereen hier staat.

Er staat een of andere gast in het midden die ik nog nooit heb gezien, wie zou dat zijn? Er is niet één iemand die naar me toe komt, of op zijn minst naar me kijkt.

" hey, wat is hier aan de hand?" vraag ik aan Elise.

" Niks, er komt alleen een nieuwe jongen bij ons op school" is het antwoord. "Maar waarom staat iedereen dan hier? Het is alleen een nieuwe gast, boeiuh!" zeg ik. geen reactie. "Hallo! ga je nog wat zeggen of niet," zeg ik. ze draait zich naar we toe en zegt: "Waarom zou ik? Niet alles draait altijd en overal maar om jou! Je moet een keer stoppen met dat gedrag van je! Het slaat helemaal nergens op, iedereen is gelijk en daar sta jij heus niet boven hoor,"Ze draait zich weer om naar de jongen.

'Meent ze dit nou? Wat heb ik nu weer verkeerd gezegd?'

Als de bel gaat loop ik meteen naar binnen. Ik voel me vreselijk, niemand kijkt meer naar me om...

***

Ik hoop dat jullie het eerste Hoofdstuk leuk vonden. Sorry als er veel spellingsfouten in zitten.

Zouden jullie een reactie of vote willen achterlaten? tips zijn altijd welkom!!

xxx Mandy.