Μαθιός - Βασιλική: Μετά την καταιγίδα

Αποκάλυψη

"Τι είπες ρε;;; Θα σε σκοτώσω!!! Πώς τόλμησες να μας ατιμασεις έτσι;; Πώς μπόρεσες να σκοτώσεις τον πατέρα μου;;; Είσαι κτήνος, αλήτης, και η φυλακή σου πέφτει λίγη!! Θα σε φάει το χώμα κάθαρμα!!"

"Νικηφόρε μη!!! Σκέψου τη μάνα σου!! Τον αγαπούσε, την δώσανε με το στανιό σε κάποιον που δεν ήθελε και που την κακοποιούσε τόσα χρόνια και τώρα έμαθε ότι είναι έγκυος απ' το φονιά του άνδρα της. Μη, μην την φαρμακωσεις άλλο!! Αλήθεια Μαθιό, εσύ, εσύ, πώς μπόρεσες να κάνεις κάτι τέτοιο;; Πώς;; Μας κοροϊδέψες όλους. Δεν είναι όμως τώρα ώρα για ευθύνες. Είναι ένα παιδί στη μέση και αυτό πρέπει να σκεφτούμε όλοι." Ο Αστέρης προσπαθούσε να πάρει στα χέρια του τον έλεγχο της κατάστασης και να πάρουν όλοι μαζί μία απόφαση. Οι αποκαλύψεις του Μάθιου σε αυτό το οικογενειακό συμβούλιο που ο ίδιος είχε συγκαλέσει, αποδείχθηκαν τραγικές και δυσβάσταχτες για όλους.

"Θα σε σφάξω καθίκι! Μου παριστάνεις ταχα τον πατέρα, τάχα Μ αγαπούσες, ενώ εσύ, εσύ του στέρησες τη ζωή! Και η μάνα μου στο κόλπο και αυτή Ε;;; Για να ζήσετε ανενόχλητοι τον έρωτα σας!! Για αυτό στείλατε τον πατέρα μου στον τάφο!! Έννοια σου και θα λογαριαστω και μαζί σου και μαζί της." Σηκώθηκε σαν αστραπή και κατευθύνθηκε προς την κουζίνα. Βούτηξε ένα μαχαίρι από το συρτάρι και έτρεξε στο σαλόνι. "Θα πληρώσεις το αίμα του πατέρα μου!!"

"Νικηφόρε σε παρακαλώ, μην κάνεις πράμα!! Το αίμα δεν ξεπλένεται με αίμα! Ετούτος εδα πού πας να σκοτώσεις είναι ο πατέρας του παιδιού που κουβαλάει η μάνα σου. Ναι, ένας φονιάς, αλλά είσαι βέβαιος ότι θέλεις να αφήσεις αυτό το παιδί χωρίς πατέρα; Σε εξορκίζω άκουσέ με... Ήταν τραγικό λάθος αυτό που έκανε ο Μαθιός. Το έκανε όμως για να προστατεύσει εσένα και τη μητέρα σου. Το ξέρεις ότι ήτανε μπλεγμένος με κύκλωμα τοκογλύφων και είχε πουλήσει τη ζωή τη δική σου και της μάνας σου, για να γλιτώσει το τομάρι του;;; Το ξέρεις ότι έχει ένα εξώγαμο παιδάκι, μόλις 2 ετών, το οποίο κατέληξε σε ορφανοτροφείο γιατί η μητέρα του πέθανε στη γέννα;;; Ξέρεις τέλος ότι σχεδίαζε να φύγει για την Κύπρο με μία αιθέρια ύπαρξη μόλις είκοσι ενός ετών, παίρνοντας μαζί του όλα τα χρήματα που είχατε στην άκρη και αφήνοντας σας στο έλεος των τοκογλύφων;;; Και υπάρχουν αποδείξεις για όλα αυτά που σου λέω!!", Η Καλλιόπη τώρα είχε προβάλλει με σθένος την αλήθεια έναντι του επίδοξου δολοφόνου του παιδιού της. Κάτεχε ότι ο γιος της είχε κάνει ένα λάθος που το πλήρωνε και θα το πλήρωνε για όλη του τη ζωή. Κάτεχε όμως επίσης ότι δεν το έκανε για τον εαυτό του, ούτε για να έχει τη Βασιλική, που τόσο αγαπούσε μυστικά όλα αυτά τα χρόνια, δική του. Ήταν η τελευταία απεγνωσμένη του προσπάθεια να σώσει αυτούς που αγαπούσε.

Ο Νικηφόρος ζυγιασε το μαχαίρι στο χέρι του και κοίταξε επιφυλακτικά την καπετάνισσα. "Δεν πιστεύω λέξη από όσα λες, Είναι όλα ψέματα απλά και μόνο για να γλιτώσεις τη ζωή του Κανακάρη σου, που είναι ένας στυγνός εγκληματίας! Πώς τολμάς να προσβάλλεις τη μνήμη του πατέρα μου;;" Τα λόγια του ήταν σκληρά, όμως ο τόνος της φωνής του φανέρωνε την αμφιβολία που είχε ριζώσει μέσα του.

Η Καλλιόπη το κατάλαβε. "Θες να δεις τα στοιχεία που έχω και αποδεικνύουν όσα σου λέω;" Τον κοίταξε ευθύς στα μάτια και εκείνος κατέβασε το κεφάλι. "Θα τα δεις", του είπε, "αλλά αν πιστεις δεν θα πεις τίποτα στη μητέρα σου. Ξέρει μόνο για το φόνο, τα έμαθε πριν λίγες μέρες. Δεν χρειάζεται να ξέρει και το λόγο. Αν πάλι μας πιστεύεις για ψεύτες, πάρε τούτο δα μαχαίρι και σκότωσε εμε και το παιδί μου! Πρώτα όμως θα διαπιστώσεις ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα."

"Εσείς λέγατε ψέματα τόσο καιρό. Και αν όπως λες όλα αυτά ισχύουν, η αστυνομία θα ήταν η πιο σωστή λύση. Από πότε η αυτοδικία έγινε ενδεδειγμένη επίλυση προβλήματος;;", είπε και ρίξε μία ματιά στο κουζινομάχαιρο που κρατούσε στο χέρι του, που τώρα όμως έτρεμε ανεξέλεγκτα.

" Θέλω να δω τα στοιχεία τώρα!", κατέληξε