Yıldız +18

10

-Ahter?

Karşımda görmeyi beklemediğim kişi ile ufak çaplı bir kalp krizi geçirir gibi oldum.

-İlayda.

Çocukluktan arkadaşım İlayda Sıla. Babası ile Babam arkadaş idi. Benden 1 yaş büyüktü. Bursa'da yaşıyorlardı en son. Onu annem ve babamın cenazesinden beri ilk defa görüyorum.

Bir anda boynuma atladı. Sıkıca sarıldı.

-Ne zaman geldin? Bana niye söylemedin. Çok özlemişim seni!
-İlayda nefes alamıyorum.

Beni bırakıp bir adım geri attı.

-Ne yapıyorsun Bursa'da? Ne zaman geldin?
-İstanbul'a gidiyoruz. Kardeşim Emir ile.
-Kızım çok değişmişsin. Kilo vermişsin. Ve çok çok güzelleşmişsin.
-Sen de çok güzelleşmişsin. Kas mı yaptın?
-Bir süredir spor salonuna gidiyorum. Ya bırak beni. Emir nerede?
-Arabada.
-Onu da göreyim.

Aklıma Sarp ve Bora geldi. Onları ne olarak tanıtacağını düşündü.

-Sen ne yapıyorsun burada?
-İstanbul'a gidiyorum. Havaalanına gideceğim de taksi bekliyorum.
-Anladım.
-E sizle geleyim mi eğer rahatsız olmazsan? Hem konuşuruz bunca zamanı.

Bora ve Sarp'a ne diyeceğimi bilemedim. Teklifi red mi etseydim?

Beni düşüncelerimden kapının çalma sesi çıkardı.

-Ahter, iyi misin?

Sarp kapıyı hafifçe araladı. (İlayda) Sıla ve Beni gördü.

-İyiyim Sarp gel.

Sıla'ya baktı.

-İlayda?
-Sarp abi.

İkisine baktım. Sarp kızlar tuvaletine giremeyeceğinden İlayda ona yaklaştı. Birbirlerine sarıldılar.

-Ne yapıyorsun burada fıstık?
-İstanbula gidiyorum abi. (Bana baktı.) Siz tanışıyor musunuz?

Ben ağzımı açamadan Sarp konuştu.

-Evet. Azra'nın arkadaşı. Azra uçakla döndü. Biz de beraber gidelim dedik.
-Biz de Ahter ile çocukluktan arkadaşız.  Ben de Ahter'e beraber gidelim demiştim. E bir kişilik daha yeriniz var mı?
-Tabii var. Eşyalarını al gel. Kapıdaki siyah araba bizim. SY plakalı.
-Tamam abi. Ben o zaman eşyalarımı alayım.
-Bora abin de arabada ona söyle o ayarlasın.
-Bora... Abi? Siz beraber mi takılıyorsunuz ya?
-Denk geldi abicim. Hadi sen eşyalarını almaya git.

İlayda tekrar bana baktı. Sarıldı.

"Seni çok özledim. Anlatacak o kadar çok şeyim var ki. Azra'nın seninle arkadaş olduğunu bilmiyordum. Hiç de söylemedi cadı. Neyse arabada uzun uzun konuşacağız. Ben gidiyorum."

Sıla tuvaletten çıktı. Sarp ve ben birbirimize baktık.

"Azra kim?"
"Kız kardeşim. 21 yaşında psikoloji öğrencisi. Haftasonları tenis oynamaya gider. Sıla da her hafta sonu bizde kalır. Öyle yakın arkadaşlar. Ayak uydur. Ben Azra'ya söylerim. O da ayak uydurur."
"Neden yapsın böyle bir şeyi. Hay Allah'ım. İlayda nereden çıktı şimdi? Sarp bu iş böyle olmayacak. Bu kadar ettiğin yardım için bile teşekkür ederim. Ki bu kadar demekle yetmez çok fazla iyilik yaptın. Neden bilmiyorum ama... Daha fazlasına gerek yok."
"Ahter birkaç dakika mantıklı olsan olmaz mı? Ne yapacaksın biz gidince?"
"Sen niye ilgileniyorsun bu durumda bir anlasam."

Telefon zil sesiyle Sarp sorularımdan kurtuldu.

"Efendim Bora? Geliyoruz. Aynen Bora tuvalette... Kapa telefonu kardeşim. Yanımda kız var ağzımı bozdurma."

Sarp telefonu kapatıp cebine koydu. Kolunu bana uzattı.

"Gelir misin? Lütfen Ahter. Kardeşin arabada bekliyor."

Uzattığı koluna baktım. Bir nefes alıp koluna girdim.

Gülümsedi. Bense içimde bir tedirginlik ile yürüyordum. En azından şimdi yanımda İlayda da vardı. Aralarından sadece ona guveniyordum.

Arabaya kadar gittik. Ben arka kapıyı açıp oturdum. Emir ve İlayda gülerek konuşuyorlardı.

"Peki ne yaptın o kıza?"
"Çiçek götürdüm. Ablam kadınlar ilgi sevgi sever dedi. Gerçekten de öyle oldu."
"Ablan çok doğru söylemiş."

Kapı açılınca ikisi de bana baktı.

"İyi insan..."

Yanlarına oturdum. Sarp benim kapımı kapatıp kendi yerine geçti ve oturdu.

"Herkes tamam mı?"
"Evet."

Bora arabayı çalıştırdı. Tekrar yola koyulduk