Δύο μέρες αργότερα.
Ήρθε η βραδια που έπρεπε να αποφασίσουν το που θα κατατάσσονταν. Όλοι οι νεοσύλλεκτοι στέκονταν μπροστά από το βάθρο που είχε στηθεί για την ομιλία του διοικητή Σμιθ. Η Τέσσα όταν βγήκε από τη φυλακή, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν μπάνιο. Μόλις κοίταξε την αντανάκλασή της στον καθρέπτη, όπως ήταν λογικό η μελανιά παρέμενε, δεν μπορούσε να κάνει κάτι για αυτό παρά μόνο να περιμένει μέχρι να φύγει. Στεκόταν τώρα στο πίσω μέρους του πλήθους, φορώντας τη στολή της, όρθιο το κορμί της και περιμένοντας υπομονετικά για να ξεκινήσουν. Η βραδιά ήταν ζεστή και το πουκάμισο είχε κολλήσει στην πλάτη της από τον ιδρώτα. Τα μπούτια της έκαιγαν από την τριβή που υπάρχει με το εφαρμοστό, καθόλου άνετο, λευκό παντελόνι της στολή της. Είχε πιάσει τα μακριά μαλλιά της σε μία ψηλή αλογοουρά, στην προσπάθειά της να δροσιστεί και να αναπνεύσει ο αυχένας της. Η φωτιά από τους πυρσούς τρεμόπαιζε, με το φως που προερχόταν από εκεί παρέχουν αρκετό φωτισμό, ώστε να μπορούν να διακρίνουν καθαρά τη σκηνή.
Δεν το είχε συνειδητοποιήσει, παρά μόνο εκείνη τη στιγμή, ότι ο λοχαγός της είχε δώσει εν μέρη αυτό που ήθελε. Δύο μέρες στις φυλακές δεν έκανε τίποτα άλλο, παρά να βρίσκεται μόνη της σε ένα κρεβάτι και να μην κάνει τίποτα. Είχε μόνο δύο πολύωρες επισκέψεις από την Ζώη να της κάνει παρέα, ενώ εκείνη είχε πάρει μαζί της να κάνει δουλειά.
"Μετά από όλα αυτά που έχουν συμβεί. Τι θα κάνεις τελικά; Που θα καταταγείς;" την είχε ρωτήσει. Η φωνή της ήταν σοβαρή.
"Δεν ξέρω" είχε πει.
Η απάντηση της δεν ήταν επαρκής "Τέσσα είσαι μεγάλη. Σε εμπιστεύομαι ότι θα πάρεις τη σωστή απόφαση και όχι με βάση το θάνατο του Μάρκο" είπε η Χάντζι και η Τέσσα δεν είχε απαντήσει.
Επίσης, δύο μέρες στην φυλακή είχε σαν αποτέλεσμα να χάσει τη δίκη του Ερεν, οπότε δεν γνώριζε τι είχε συμβεί. Στο χρονικό διάστημα που της είχε δοθεί για να ετοιμαστεί, όχι μόνο δεν είχε προλάβει να ανταλλάξει κουβέντα με κανέναν τους, μιας και όλοι ήταν αγχωμένοι για την μοίρα τους, αλλά δεν είχε πετύχει πουθενά τον Άρμιν και την Μικάσα να τους ρωτήσει. Η αλήθεια ήταν πως αν ο Έρεν είχε τραγική κατάληξη, θα το γνώριζε ήδη, γιατί η Μικάσα θα είχε κάνει χαμό.
Γύρισε το κεφάλι της, προσπαθώντας να φτιάξει την κοτσίδα της και είδε πέρα από το πλήθος την ξαδέρφη της, μαζί με τον λοχαγό και μία κοπέλα με καστανοκόκκινα ίσια μαλλιά. Η Ζόι έλεγε κάτι στον Λίβαι και αυτός την έπιασε από την κοτσίδα της, φέρνοντάς το πρόσωπό της πιο κοντά στο δικό του, ή μάλλον καλύτερα, την έφερε στο ίδιο ορατό ύψος.
ESTÁS LEYENDO
Attack on Titan (AU)
FanficΤο κορίτσι στεκόταν στο έδαφος μουδιασμένη, μη μπορώντας να κουνηθεί, όχι μόνο από τον πόνο, αλλά είχε την υπόνοια ότι ο τιτάνας είχε σπάσει τα πόδια της την ώρα που την έριχνε στο έδαφος. Δεν ήξερε πως είχε καταφέρει και είχε επιζήσει από την πρόσκ...