Tekrar merhaba. Birkaç gündür bölüm atmıyordum çünkü gerçekten hiç iyi hissetmiyordum şimdi ise yeni bir bölümle tekrar geldim:))
Şimdiki Zaman: Y/n'nin ağzından Yine her zamanki bir günün başlangıcıydı. Tek farkı bu akşam en yakın arkadaşımın yanına gidecek olmamdı. Yumi benim gerçek anlamda her şeyimi anlattığım tek arkadaşımdı ve ona canımı bile emanet ederdim.
Akşam yine hiçbir olay yaşanmayan sokaklarda dolaştıktan sonra Yumi'nin piercing ve dövme dükkanının önünde durdum. Burada hem çalışıyordu hem de buranın sahibiydi. İçeri girdiğimde yine onun o cool havasını hissettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(En yakın arkadaşımız Yumi böyle görünüyor) Yumi: Naber Y/n? Y/n: Hiç uğramıyorsun yanıma falan unuttun mu yoksa benim varlığımı? Yumi: Biliyorsun işler son zamanlarda çok yoğun. Birkaç kişiyi daha işe almasaydım bugün bile zaman bulamazdım. Y/n: Ne o artık arkadaşın için de mi zaman yaratmıyorsun? Sevmiyor musun yoksa beni? Yumi: Salak salak konuşma Sonra kafama bir tane geçirdi. Hak etmiştim. İkimiz de gülmeye başladık. Sonra kapıdan bir müşteri girdi. Giren müşteriye doğru kafamı çevirdiğimde şaşırmıştım. Karşımdaki kişiye doğru ilerledim. Y/n: DABİ?? Dabi: Y/n yine karşılaştık ne tesadüf. Evren belki de bizi birbirimize itiyordur. Ha? Ne dersin? Sonra birden Yumi araya girdi. Yumi: Tanışıyor musunuz? Y/n: Evet tanışıyoruz . Yumi: Anladım. Dabi buraya piercing için ara sıra gelir Y/n: Ama Dabi ben seni hiç piercing ile görmedim. Dabi: Normal dışarıda bazen takmıyorum. Eee peki siz nereden tanışıyorsunuz? Yumi: Y/n ile yetimhanede tanıştık. O zamandan beri de arkadaşız.
Dabi'ye bir süre yetimhanede kaldığımı daha söylememiştim o yüzden nasıl tepki vereceğini kestiremiyordum. Bekle onun nasıl tepki verdiği kimin umurunda ki? Bir anlık hırsla yüzüne baktım ve hiçbir surat ifadesi değişikliği görmedim bu yüzden mutluydum. Sonra birden Yumi konuşmaya başladı. Yumi: Eee madem hem siz birbirinizle hem de ben sizle tanışıyorsam birlikte dışarı çıkalım mı? Dabi ile aynı anda tepki verdik. " HI??" Yumi kıkırdadı. Yumi: Hadi ya bi restorana falan gidelim. Yemin ederim hesabı ben ödeyeceğim. Yumi beleş yemeğe hayır diyemeyeceğimi bildiği için beni zaaflarımdan vuruyordu. Bir saniye bile düşünmeden cevap verdim. Y/n: Beleşse ben kesin gelirim. Dabi bu tavrıma şaşırdı ama aynı zamanda onu güldürdü. Dabi: Y/n geliyorsa ben zaten gelirim.
Yaklaşık yirmi dakika sonra restorana oturmuştuk. Alkollü bir mekana gelmiştik ve hoş bir yere benziyordu. Yumi bir Dabi'ye bir bana bakıyordu. Garip bir şey mi var diye bakışlarımı Dabi'ye çevirdim ve onun zaten beni izlediğini gördüm.
Dabi'nin ağzından: Delirmek üzereydim. Neden bu kadar güzeldi? Narindi? Çok güzel kokuyordu. Ona sarılıp sürekli onu koklayıp uyumak istiyordum. Onu öpmek istiyordum ama sadece cinsel anlamda değil. Ona yaşadığım güzel ve kötü şeyleri anlatıp kucağında ağlamak istiyordum.
Onunla bir hayat geçirme düşüncesi beynimi yakıyor ve yanaklarımı kızartıyordu.
Ben.. Ben kimseye karşı böyle duygular beslememiştim. Yani neredeyse kimseye. Ama bu kızla geçirdiğim iki gün benim böyle düşünmeme sebep olmuştu.
Acaba özgünlüğü ile mi ilgiliydi? Ya büyü yaptıysa, ritüel falan. Hayır Y/n öyle bir insan değil. Ufff ne düşünüyorum ben böyle.
Y/n'nin ağzından: Dabi diye seslenip elimi gözünün önünde salladım. Bir anda gerçekliğe geri döndü. Dabi: Üzgünüm dalmışım. Yumi: Siz çıkıyor falan mısınız? Dabi'nin bir anda yanakları kızarmıştı ama belli etmemeye çalışıyordu. Y/n: Hayır Yumi. Hem gördüğün her erkekle beni sevgili yapmaya çalışma. Yumi: Haklısın biraz da kızlarda şansımı denemeliyim. Y/n: HEY Yumi: Ne bağırıyorsun. Sanki hiç kadın sevgilin olmadı. Y/n: Şimdi sırası değil Yumi!! Sonra pür dikkat sizi dinleyen Dabi'ye baktın. Sorarcasına attığın bakışı fark etmiş olacak ki konuşmaya başladı. Dabi: Niye öyle bakıyorsun? Homofobik değilim. Yani gerizekalı değilim.
Yaklaşık bir saat geçmişti, yemeklerimizi yemistik şimdi ise alkol alıyorduk. Yumi neredeyse hiç içmiyordu ve beni sarhoş halimle asla bırakmazdı bu yüzden epey içiyordum.
Bir anda Yumi'nin telefonu çaldı. Buna bakmam gerek diyerek yanımızdan ayrıldı.
Dabi'nin bakışları sürekli dudağımda geziyordu. Ve sarhoş olmuştum. Sarhoşluğun etkisiyle mi isteyerek mi yaptım bilmiyorum ama " Eğer öpmek istiyorsan sadece izin al ve öp" dedim ve onu ensesinden tutup öptüm.
Dabi şaşırmıştı ve hoşuna gitmişti ama benim sarhoş olduğumu bildiği için devam etmek istemedi. Kendini çekti ama bir şey demedi.
O sırada Yumi geldi ama hiçbir şeyi görmemişti. Aceleyle konuşmaya başladı. Yumi: Annem hastaneye kaldırılmış. Hemen gidicem ve geri gelicem. O zamana kadar Y/n'ye baksan olur mu Dabi? Hesabı da ödedim hem yanda kafe var oradan kahve alın ayılmış da olur? Ben de bir saate kadar gelirim. Dabi: Tamam ben ilgilenirim onunla.
Böylece Yumi gitti ve Dabi ile kafeye doğru yürümeye başladık . Aslında daha çok o beni taşıyor gibiydi.
3. Kişinin ağzından: Dabi ile Y/n kafeye girdiler. Kafe çalışanları içeride sarhoş birinin olmasına sinir olsalar da hemen kahveyi alıp tekrar dışarı çıktıkları için bir sorun oluşmamıştı.
Kahvelerini içerlerken Dabi konuşmaya başladı ve Y/n'nin yarın bunları hatırlanmayacak olması ona cesaret veriyordu.
Dabi: Çocukken de Y/n adında bir kıza aşık olmuştum. Aslında biraz sana benziyordu. Öldüğünü öğrendiğimde ben... Ben hiçbir şey yapmamıştım. Sadece kabullenmeye çalışmıştım. Şimdi ise sen geldin. Çok vakit geçirmemiş olduğumuzu biliyorum ama neden senden bu kadar etkileniyorum bilmiyorum bile. Ve ben tüm bunlardan sonra seni kaybetmek istemiyorum. Bu yüzden bazen bir daha hiç onunla konuşma bile diyorum kendime.
Y/n: Sen ne saçmalıyorsun? Aslında senin çok tatlı bir insan olduğunu düşünüyorum. Bunları söylerken kıkırdamayı ve garip hareketler yapmayı ihmal etmiyordu sonuçta hala sarhoştu. Y/n: Eğer benden hoşlandığını söyleseydin seninle biraz daha zaman geçirip seni tanıyıp öyle karar verirdim. Hem sen kötü birine benzemiyorsun.
Bu konuşmanın üzerine hiç konuşmadınız ve kahvelerinizi içtiniz. Aslında sen kahveni içmek istemedin ve Dabi zorla içirmişti ama bunlar önemsiz detaylardı. Kahvelerinizi içtikten sonra Yumi geldi.
Yumi: Dabi sana ne kadar teşekkür etsem az. Dabi: Küçük bir çocukla uğraşmak gibi Sen ise yavaş yavaş ayılmaya başlamıştın. Y/n: HEY. Ben çocuk değilim. Yumi: Tabi tabi
Böylece Yumi seni aldı ve evine bıraktı. Gerçekten güzel bir gün geçirmiştin ve Dabi'nin söylediklerinin bir kısmını hala hatırlıyordun. Bundan mutlu olmuştun ve mutlu olman ne anlama geliyordu. Yoksa sende mi ondan elektrik alıyordun?
Okuduğunuz için çooook teşekkür ederim. Birkaç gündür bölüm yayınlamadığım için tekrar özür dilerim. Beğendiyseniz oylayıp yorum yaparsanız çok sevinirim.
