hoofdstuk 16

714 34 2
                                    

Tineke's POV

Nog steeds hielden ze me gevangen. Het leek wel eeuwen te duren. "Koen waar ben je" fluisterde ik zacht zodat ze me niet konden horen. "Tijd om te vertrekken mannen, ze leggen het geld sraks klaar" zei één van hen. Meteen prongen ze recht, "wat doen we nu met haar?" vroeg de man die blijkbaar Tom heete, dat was toch al één naam. "We zullen eerst zien of ze ons het geld wel geven!" "maar wat gaan we doen als ze ons gevangen nemen?" de man lachte geheimzinnig. "Dan zal ons prinsesje het ook niet overleven!"  zei hij en  zette een koffertje met een metaal kleur voor mij. Ik wist al meteen wat er in zat. Hij opende het koffertje en drukte een paar keer op de knopjes. Een aftelklok stond klaar op het schrempje. Ok nu was ik dus echt bang! "Kom mannen we zijn weg!" zei tom die werd gevolgd door de  andere twee mannen. Hij gaf me een kus op mijn kaak. "Dag prinsesje!" fluisterde hij. Afschuwelijk!! Ik hoorde hoe de deur achter mij dichtklapte. Snel probeerde ik mij los te trekken maar hoe hard ik het ook probeerde, het lukte niet. "Ik geef het op" zei ik terwijl ik mijn dood steeds dichter tikte! ...

overspel de buurtpolitieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu