Çok yorulmuştum yatağımda ölü bedeni gibi uyuyordum odam karanlıktı heryerde anime ilgili herşey vardı perdeler kapalıydı biraz zaman geçti odamın heryeri güneş ışıkları ile dolu olmuştu lan kim açıyor perdeleri pof hemen gözlerimi açtım yatağımdan fırlayarak biraz uykuluydum kızgın sesle "lan kimsin de sabahın köründe perdeleri açıyorsun?!?"dedim karşımdaki kişi sinirlenir kafama yumruk geçirir yüksek sesle "benim lan anan kalk ayağa tembel oğlan bu gün istanbuldaki son günün"diyip annem odamdan çıktı bense yavaşca ayağa kalktım evet annem doğru söylüyordu istanbuldaki son günüm nedeni ise yarın japonyaya gittip bambaşka okula gitceğim ayrıca okula süper güce sahip olanlar katılabiliyor ancak bu güçlere sahip olan sadece kadınlardır okulun adı ise yatılı sakura lisesidir hiçbir erkeğin güçlere sahip olmamıştır dünyanın her yerinden geliyordur arabistan,amerika,rusya herhangi geliyor ve ben dünyanın ilk kez erkek olarak bu güce sahip oldum gideceğim okul tamamen kızlarla dolu ne yapcam lan ben o koca karıların içinde ama bir dakka anime izleyenler varsa Allaaaaaah heyecanlandım yavaşca okul giysimi giydim çantamı alıp odamdan çıktım mutfağa girdim sofraya oturdum annem ve babam vardı babam bana dik dik bakıyordu bakma lan öyle korkutuyorsun babam derin nefes aldı bana ciddi şekilde baktı "oğlum beni dinle sen dünyada ilk kez erkek güce sahipsin dünyanın heryerinde haberlerde seni gösteriyorlar o koca okulda bir tek erkek sensin başın belada olur gitmesen olur mu?"dedi ben ilklerde birşey diyemedim babam ve annem tam tersiydi babam endişelir çok konuşur diğer anneler gibiydi annem ise babalar gibi hiç endişelenmez bir yere gitcem mi annem tamam git diyor sıcakkanlı komik bir anne babam ise nereye gideceksin ne yapcaksınız ne zaman gelcesiniz böyle sorular sorup duruyor endişeli bir baba tam cevabımı verecekken annem "boşver hayatım nede olsa süper gücü var dimi oğlum?"dedi babam benim omuzuma dokundu "peki gücün ne?"dedi harbiden gücümün ne olduğunu unutmuşum derin nefes aldım "unuttum"der demez annem içdiği suyu babamın yüzüne dökünür annem hızlıca ayağa kalkar "ne demek unuttum lan doğru düzgün hatırla yoksa odandaki tüm anime posterlerini yakarım"dedi korkudan hızlıca ayağa kalkıp "sakin ol anne hatırlıyorum bekle hmmm ımmmm mmmm...............................................hatırladım elektirik"dedim annem ve babam bunu duyunca rahatlamışlardı yavaşca mutfaktan çıkıp okula gitmeye başladım okulumdaki millet biliyor daha yeni duymuşlardı ne diyeceklerinden merak ediyordum kesin erkekler 'çok şanslısın oğlum', 'orası resmen senin haremin olacak lan','kızlar çıplak oldukları zaman fotoları çekip yolla' böyle söylicekler ayrıca hayatta kafamın içinde sapık düşünceler yok lan neyse okula gelmiştim yavaşca sınıfa girdim herkes bana dik dik bakıyordu derin nefes aldım elimi selam şekilde vererek "selaymün aleyküm"dedim herkes selamımı aldı yerime oturdum bu mallar hala bana dik dik bakıyor geçiricem hepisinin suratına._. yanıma yakın kankam recep gelmişti animeyi bilmiyordu ama iyi arkadaştı benim omuzuma dokundu "kardeşim o okul tamamen korkunç orada geberir gidersin"der demez ben şaşırmıştım ne diyor lan bu korkunç mu öyle düşünüyordum zaten derin nefes aldım "nerden buluyon yavrucum ?"dedim recep eline telefonunu alır bana gösterir "işte araştırdım"dedi telefonu geri ittim recep şaşırmıştı yüzüne baktım "boşver gidince görürüm ayrıca ölmem gücüm elektirik bana saldıran olursa ben ona saldırarım tabii gücümü daha kullanmayı bilmiyorum o okulda öğrencem"dediğim anda hoca sınıfa girmişti derin nefes aldı "aptallar bu gün okul yok size haber vermeyi unuttuk "dedi ne ne ne ne neee lan boşuna erken mi uyandım şimdi öğrenciler yerine aptallar diyor ne biçim hoca lan bu neyse hızlıca ayağa kalktım sınıftan çıktım sınıftakilerle vedalaşmak bile istemiyom hiçbiride anime izlemiyor okuldan uzaklaşmıştım birden telefonum çaldı telefonu açtım arayan annemdi tam cevap verirken "tembel animeci!!! acele et!! Hemen havalimanına gel!! Japonya uçağı yarın uçmıcakmış bu yüzden bu gün uçuyor giysilerin hepsi yanımda acele et korkak sümüklü!!"der demez hızlıca koşmaya başladım havalimanı baya uzaktı bu yüzden taksiye bindim hemen havalimanına varmıştım annem ve babam önümde bekliyordu annem giysi çantamı hızlıca verdi koşarak uçağa bindim tam uçak kalkacakken yetişmiştim camın kenarına oturmuştum anneme ve babama el sallıyordum onlarda bana sallıyordu babam deli gibi ağlıyordu burnundan sümükler akıyordu annem ise gülerek el sallıyordu tam bir manyak aile zamanlar geçmişti uçak sonunda japonyaya gelmişti uçaktan indim yatılı sakura lisesini aramaya başladım aradan biraz zaman geçmişti nerde lan bu okul bir saatir arıyom yok önümde bir hanım vardı ona sordum bana ilk önce sakin şekilde cevap verdi sonra korkarak hızlıca oradan kaçtı sanırım recep doğru söylüyor gibi sonunda okulu bulmuştum okul dışarıdan çok sessiz görünüyordu tıpkı another animesindeki okul gibiydi korkudan altıma işebilirim derin nefes aldım bir adım atarken "haydi bismillah"dedim....
Devam ediyor-->>
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ölmek istemiyorsan çeneni kapat
Fantasyjaponyada bir okulda süper güçlere sahip olan psikopat kızların arasında tek animeci erkek.. ne yapcam?? korkunç ölümler çıkıyor karşıma... yapacağım tek şey çenemi kapatmak.... •×• ## nokta kullanmayı bilemiyorum hikayeleriminde fark etmişsinizdir...