ჯიმინის დაბადების დღე
დილას ჯონკუკი ნელა ადგა ჯიმინისთვის საუზმე გააკეთა და ლოგინში მიუტანა
-მოჩი
ჯონკუკმა კისერში აკოცა მერე ლოყაზე და ბოლოს ტუჩებში
ჯიმინის გაღიმებული გაეღვიძა
-დაბადების დღეს გილოცავ მოჩი
-მადლობა
-ნახე რა გაგიკეთე
ჯიმინმა თავისი ფანქეიქები შეჭამა და წვენიც დააყოლა
-მადლობა
-აბა რას ვაპირებთ დღეს? როგორ აღნიშნავ
-ალბათ ბიჭებს დავუძახებ
ჯიმინმა ტელეფონს დახედა და მალევე უკმაყოფილოდ დააბრუნა უკან
-რამეს ელოდები?
-თეჰიონს ჯერ არ მოუწერია
-მოგწერს დაელოდე
-მჰჰ
-გინდა ერთად ვიბანაოთ
-კი მინდა
ორივე შევიდა დასაბანად
-ჯიმ რამდენის გახდი?
-27 ის
-რა?
-ხო რა გაიკვირვე აბა რამდენის გეგონე
-მოიცა ჩემზე 6 წლით დიდი ხარ
-ეგრე გამოდის. რაიყო დავბრედი უკვე
-ხო სამწუხაროდ
ჯიმინმა ჯონკუკს ოდნავ ხელი კრა და უჩქმიტა რის გამოც ფეხი აუსრიალდა და ტრაკით დაეცა
ჯონკუკს გაეცინა
-ხელები ტყუილად არ უნდა იქნიო თორემ ხომ ხედავ ტრაკით მოჯექი
-ნუ დამცინი ისედაც მტკივა რადგან გუშინ სხვაგან მოვჯექი
ჯონკუკს ისევ გაეცინა
-არ ადგები თუ მოგწონს მანდ?
ჯიმინი ადგა და დუჟგელი აიღო
-ძალიან ბევრს ლაპარაკობ
ჯონკუკმა ჯიმინი ხანგძლივ კოცნაში ჩაითრია.
-მართალია ცოტა დაბერდი მაგრამ მაიც სიმპატიური ხარ
-ეგრე ნუ მეუბნები მწყინს
-ხუმრობ ხო?
-არა არ ვხუმრობ ისედაც დაბალი თვითშეფასება მაქ და ეგეთი კომენტარები არ მომწონს
-კარგი ხო ამის გამო არ გამებუტო
ჯონკუკი ისევ კოცნის. კოცნის მერე მალევე იბანენ და გამოდიან
-მე ბიჭებს დავურეკავ
-მიდი
საღამოს
საღამოს ბიჭები ჯიმინთან შეიკრიბნენ, სვამდნენ , მღეროდნენ და ერთობოდნენ. ჯიმინი უხასიათოდ იჯდა და ყოველ წუთს ტელეფონს უყურებდა
-ისევ არ მოუწერია
-არა არც მოუწერია და არც დაურეკია
