AŞKIN MELODİSİ

30.BÖLÜM

'' O kadar kolay değil bu, sakladığın hep bir şeyler var...

DORUK ATAKUL'DAN:

Asiye'nin söyledikleri karşısında bir şey anlayamamıştım, bu çok zalimce bir  doğum günü şakası  olmalıydı.. Saniyeler içinde ne değişmiş olabilirdi ki? Ne demek her şey koca bir yalandı?  Sorgulamadan sadece Asiye'nin ellerini tutmuştum.. 

-''Asiye.. şaka yapıyorsun değil mi?'' diye sormuştum. Maalesef sesimin titremesine engel olamıyordum. Az önce deliler gibi öptüğüm bu dudaklar, baktığım bu gözler, şu an bana büyük bir oyun oynuyordu. Asiye, ellerini tuttuğum an ellerini çekmişti benden..

-''ŞAKA FİLAN DEĞİL,DORUK ATAKUL! BİZİM HİKAYEMİZ BURADA BİTTİ!'' Diyerek bağırmış, anlamlandıramadığım bir şekilde, karşımda sanki okulun ilk günlerinde benden nefret eden Asiye duruyordu. 

-''Ne demek bitti Asiye? Saniyeler içinde ne değişti?'' kafamda o kadar çok soru vardı ki.. 

-''BİTTİ DORUK! ASİYE EREN, DORUK ATAKUL'DAN İNTİKAMINI ALDI!'' Dediğinde yerin dibine girmek istiyordum..

-''Ne.. intikamı?'' demiştim gözlerim dolarak. 

-'' HERKESİN İÇİNDE YERİN DİBİNE SOKTUĞUN, AŞAĞILADIĞIN İNSANLARIN NASIL DA PEŞİNDEN DOLANIYORMUŞSUN, SEVİYORMUŞSUN BUNU GÖRMÜŞ OLDUK,DORUK ATAKUL!'' Dediğinde ayakta duramıyordum sanki... Ne yani.. Tüm bunlar yalan mıydı?

-''Sen.. bunun için mi yaptın tüm her şeyi?'' 

-''Evet..'' demişti gözleri dolarak. 

-''Benden buna inanmamı bekleme, Asiye..''

-''GERÇEK BU!''

-''HAYIR DEĞİL, ASİYE! SAÇMALAMA! NE YAPMAYA ÇALIŞIYORSUN BİLMİYORUM AMA HANİ BİZ TÜM BUNLARI GERİDE BIRAKMIŞTIK! HANİ SEN BANA İNANIYORDUN, GÜVENİYORDUN?''

-''Güvenmiyordum..'' dediğinde içimden bir şeylerin koptuğunu hissediyordum. Koca bir kabustu, evet.. koca bir kabus..

-''Asiye.. sen böyle zalim biri değilsin.. Senin aklın böyle oyunlara ermez ki..'' 

-''Beni tanımıyormuşsun demek..'' dediğinde gözlerinin dolduğunu görebiliyordum.

-''MADEM İNTİKAMINI ALDIN, NEDEN O ZAMAN GÖZLERİN DOLUYOR, BUNLARI SÖYLERKEN! MUTLU OLMAN GEREKMİYOR MU?'' 

-''Mutluyum.. Hem de çok.. Asıl sen şimdi mutsuzluklar içinde boğulacaksın, Doruk Atakul!'' dediğinde gözlerimi kapatıp odanın içinde turlamaya başlamıştım.. Gördüklerimin, duyduklarımın kabus olması için her şeyimi verebilirdim, Her şeyimi...

-''Asiye, saçmalama! Bak şaka yapmanın zamanı değil! Ya sen beni az önce öpmedin mi? Bana senin yokluğunda ısıtsın diye atkı vermedin mi? Neydi tüm bunlar, oyununun bir parçası mı?''

-''EVET! MÜKEMMEL BİR FİNAL OLDU BENCE!'' Dediğinde gözlerimin içine bakmadan kapıdan çıkıyordu ki son bir umut önünde durmuştum.. Belki bu kapıdan çıkmazsa bu saçmalığa bir son verebilirdik.. 

-''Tamam.. sakinim.. Tek bir şey soracağım..'' demiştim gözlerine bakarak...

-''Sor ve çekil!''

-''Beni.. tek bir an bile sevmedin mi gerçekten?.. Hislerinde mi yalandı..?'' dediğimde Asiye, gözlerime bakamıyordu.. ''Sevdim.'' demesine o kadar ihtiyacım vardı ki.. 

-''Gözlerime bak Asiye! Seni öptüğümde, ellerini tuttuğumda, seni sevdiğimi söylediğim anlarda, hiç mi kalbin kıpırdamadı? Bir umut ya.. Söyle bana!!'' dediğimde Asiye, gözyaşlarını elleriyle siliyordu yanaklarından..