Müptela | Tamamlandı

74.Bölüm

Merhabalar. Son bölümlerin yorumları biraz düşük, bölümü okurken yorum yapmayı unutmayın lütfen ❤️

İyi Okumalar Dilerim♡

Doktorun odasından çıktıktan sonra Ercüment'e döndüm.

"Bak bir şey yokmuş işte. Boşuna erkene aldık randevuyu."

"Boşuna falan değil." Dedi. "İçimiz rahat en azından."

"Senin için rahat değildi."

"Evet değildi."

"Sen daha şimdiden böyleysen bizim işimiz var demektir."

"Rahatsız mı oldunuz doktor hanım."

"Hayır canım estağfurullah, aksine hoşuma gidiyor ama sen rahat edemiyorsun hiç?"

"Sen beni boşver." Dedi ve elimi tuttu. "Bundan sonra beni değil sizi düşünüyoruz."

"Hepimizi düşünüyoruz." Diye düzelttim onu. "Seni de düşünüyoruz, beni de düşünüyoruz, bebeğimizi de düşünüyoruz."

"Peki anlaştık."

"Uçak biletlerini aldın mı sen?" Diye sorarak konuyu değiştirdim.

"Aldım da sen binebilecek misin uçağa?"

"Neden binemeyeyim?"

"Bulantın olmayacak mı?"

"Olmayacak."

"İnşallah."

Hastaneden çıkıp arabaya bindik ve eve doğru yola çıktık.

Bu gün 3 Ocaktı. Aslında randevu yarından sonraydı ama benim sabah mide bulantım olunca Ercüment zar zor doktora getirmişti.

Bir şey yoktu. Her şey yolundaydı. Böyle olduğunun bende farkındaydım ama Ercüment'i bir türlü ikna edememiştim.

"Birtanem karakola uğramam gerekiyor önce seni eve mi bırakayım yoksa gelir misin sende?"

"Gelirim." Dedim.

Uzun zamandır gitmiyordum. Evde boş boş oturacağıma oradakileri görürdüm.

Arabayı karakolun bahçesine park ettikten sonra arabadan indi Ercüment. Bende arkasından indim.

"Ben içeriye giriyorum."

"Tamam sen bak işine ben buralardayım." Dedim.

"Tamam, dikkat et."

Başımı sallayarak onayladım.

Ercüment içeriye girdikten sonra etrafıma bakınırken bahçeden içeriye giren Muratı gördüm.

"Murat!" Diye seslendim ve ona doğru yürürken.

"Doktor."

"Naber?"